Καλοκαίρι.
Ώρες που πέφτουν αργά, σαν στάλες από παγωμένο νερό στο δέρμα.
Κάθε μέρα μεγαλώνει λίγο πιο αργόσυρτα από την προηγούμενη. Δεν υπάρχει βιασύνη. Και κυρίως, δεν υπάρχει φασαρία. Το μόνο που χρειάζεσαι είναι μια θέση απέναντι από τον ήλιο ιδανικά σε βεράντα, νησί ή βουνό και ένα πούρο που ξέρει πώς να σιωπά μαζί σου.
Δεν καπνίζεις για να εντυπωσιάσεις. Δεν ανάβεις το πούρο για να “φαίνεσαι”. Το κάνεις για να εξαφανιστείς.
Για να υποχωρήσεις αθόρυβα από έναν κόσμο γεμάτο άγχος, ειδοποιήσεις και υποχρεώσεις που ουρλιάζουν. Το πούρο είναι μια τελετουργία. Δεν είναι κάπνισμα, είναι στάση. Δεν είναι εξάρτηση, είναι απόσταση.
Απόσταση από τον θόρυβο.
Η απόλαυση του πούρου ξεκινά από την επιλογή. Δε θα σου πω ποιο να προτιμήσεις, όχι εδώ. Ο καθένας κουβαλάει την ιστορία του, και η γεύση του καπνού δεν είναι ποτέ η ίδια αν δεν είσαι έτοιμος να τον ακούσεις. Μερικά πούρα είναι δασώδη, άλλα μεταξένια. Υπάρχουν εκείνα που θυμίζουν παλιό δέρμα, χώμα βρεγμένο μετά τη βροχή ή ρούμι που ξεχάστηκε για χρόνια σε υπόγεια της Αβάνας.
Αλλά το σημαντικότερο δεν είναι η μάρκα. Είναι το πλαίσιο.
Πού θα καθίσεις. Ποια σιωπή θα επιλέξεις. Ποιο τοπίο θα σε δεχτεί χωρίς να ζητά τίποτα πίσω.
Στην εποχή της υπερέκθεσης, ο αληθινά κομψός άνδρας δεν διαλαλεί τον εαυτό του. Δεν γεμίζει τον χώρο, τον σμιλεύει. Δεν επιβάλλεται με ήχο, επιδρά με παρουσία. Και σε αυτές τις καλοκαιρινές στιγμές, ο καπνός που ανεβαίνει νωχελικά προς τον ουρανό είναι το μόνο που χρειάζεται να πεις.
By Βασίλης Παπαστάθης
Διαβάστε επίσης: Όλα όσα οφείλεις να γνωρίζεις για το κάπνισμα ενός πούρου