Η πιο καθοριστική στιγμή στην καριέρα του Εντ Χάρις

Ο Εντ Χάρις είναι ένας από τους σπουδαιότερους ηθοποιούς της εποχής μας, έχοντας υποκριθεί μερικούς από τους πιο συναρπαστικούς, ψυχρούς και βαθιά περίπλοκους κινηματογραφικούς και σκηνικούς χαρακτήρες που δημιουργήθηκαν ποτέ.

Πριν μερικά χρόνια έδωσε μια συνέντευξη στο ράντσο του στο Λος Άντζελες, το οποίο μοιράζεται με την επί 40 χρόνια σύζυγο του και ηθοποιό Έιμι Μάντιγκαν, και μίλησε για την στιγμή που άλλαξε την καριέρα και την ζωή του.

Το 1972, ο ερασιτέχνης τότε ηθοποιός με το όνομα Εντ Χάρις στεκόταν μουδιασμένος στο μικρό στάδιο του κοινοτικού θεάτρου Jewel Box στην Οκλαχόμα Σίτι. Το κατά 2/3 στρογγυλό αμφιθέατρο, που βρισκόταν σε μια ήσυχη, μικρή και πολιτικά ενεργή γειτονιά, ήταν γεμάτο. Ήταν ένας άσχημος χρόνος για την αμερικανική πολιτική, με τον πόλεμο του Βιετνάμ και το σκάνδαλο Watergate, αλλά ένας σπουδαίος χρόνος για διασκέδαση: οι Rolling Stones περιοδεύουν στη Βόρεια Αμερική, ο “Νονός” του Φράνσις Φορντ Κόπολα δίνει στους Αμερικανούς μια γεύση της Σικελίας, ενώ ο Έλβις τραγουδάει για το νέο έτος και οι περισσότεροι άνθρωποι συντονίζουν τις ξύλινες τετράποδες τηλεοράσεις τους για να παρακολουθήσουν τη συναυλία του στη Χαβάη.

Στο θέατρο Jewel Box, οι περίπου 200 άνθρωποι στο ακροατήριο κάθονται στιγμιαία σιωπηλοί. Μόλις είχαν παρακολουθήσει μια μουσική παραγωγή του Κάμελοτ, με τον βασιλιά Άρθουρο να στέκεται μπροστά τους, κάνοντας μια συνειδητή προσπάθεια να φανεί ψύχραιμος, καθώς μετά από άπειρες πρόβες βρισκόταν σε μια ζωντανή παράσταση. Τα γαλάζια του μάτια κοιτάζουν το πλήθος, προσπαθώντας απεγνωσμένα να κατανοήσουν τι συμβαίνει. Δεν το ξέρει ο ίδιος, αλλά καθώς το κοινό σηκώνεται από τα καθίσματα του χειροκροτώντας, η εκτίμηση για αυτό που μόλις είδαν θα γίνει το ντόμινο που έθεσε σε κίνηση μια από τις μεγαλύτερες σύγχρονες καριέρες με 70 ταινίες, αμέτρητες παραγωγές θεάτρου, και πολλά βραβεία. Αλλά εκείνη την στιγμή, ο Εντ Χάρις δεν είχε την παραμικρή ιδέα τι είχε συμβεί.

Ο ίδιος ανέφερε: ” Όταν κατεβήκαμε από τη σκηνή εκείνο το βράδυ, άκουσα αυτό το είδος βρυχηθμού να αιωρείται”, και συνεχίζει λέγοντας: “Επιστρέψαμε στην σκηνή για το άνοιγμα των κουρτινών και την υπόκλιση, και όλοι αυτοί οι άνθρωποι συνέχιζαν να χειροκροτούσαν έντονα. Το πρόβλημα ήταν ότι δεν θυμόμουν καν τον εαυτό μου να παίζω. Ξαφνικά ήταν η πιο εκστατική στιγμή που έχω βιώσει ποτέ, ανεξάρτητα από οποιοδήποτε φάρμακο ή οτιδήποτε άλλο, και διήρκεσε, δεν ξέρω, περίπου 10 λεπτά. Ήταν απίστευτο. Δεν θυμάμαι πραγματικά το εαυτό μου στην παράσταση, και δεν μπορούσα να συνδυάσω κανένα κομμάτι του παζλ για να μπορέσω να θυμηθώ, όλα αυτά μου είχαν πάρει το μυαλό. Δεν είχα κάνει πολύ θέατρο μέχρι εκείνο το σημείο, μόνο λίγα έργα, αλλά ήμουν αρκετά αφελής ή αρκετά αθώος για να μου συμβεί κάτι τέτοιο. Ποτέ δεν μίλησα με κανέναν που είχε την ίδια εμπειρία, αλλά είναι μέρος του γιατί κάνουμε αυτό το επάγγελμα. Βασικά, έχω περάσει το υπόλοιπο της ζωής μου κυνηγώντας αυτό το συναίσθημα.”

Σίγουρα θα μπορούσαμε να γράφουμε ώρες για τον Χάρις, ωστόσο σας δείξαμε ένα μικρό κομμάτι της αρχής της καριέρας αυτού του απίστευτα ταλαντούχου ηθοποιού.

Διαβάστε επίσης: O ταλαντούχος κύριος Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν