Σε έναν κόσμο που αποθεώνει την παραγωγικότητα, όλο και περισσότεροι άνθρωποι βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα φαινόμενο τόσο κοινό όσο και σιωπηλά βασανιστικό: το “άγχος της αδράνειας”. Είναι εκείνοι που, μόλις έρθει το Σάββατο, δεν βλέπουν μπροστά τους ένα διήμερο ξεκούρασης, αλλά μια σειρά “ανοιχτών εκκρεμοτήτων”, όπως να οργανώσουν τη ντουλάπα τους ή να πάνε για περπάτημα γιατί “το λέει το smartwatch”.
Κι όμως, πίσω από αυτόν τον διαρκή «θόρυβο» δράσης, κρύβεται συχνά μια ανησυχία βαθύτερη: Ποιος είμαι όταν δεν κάνω τίποτα; Με πολλούς μάλιστα να θεωρούν πως η απραξία, ακόμα και για λίγες ώρες, μοιάζει σχεδόν προδοσία για τον εαυτό τους.
Επειδή η ζωή είναι μικρή, θα πρέπει να θυμάσαι ότι η σιωπή, η απουσία σχεδίου, η πλήξη ακόμα, δεν είναι σημάδι αποτυχίας αλλά χώρος για αποκατάσταση. Όπως οι μύες χρειάζονται ξεκούραση για να χτίσουν δύναμη, έτσι και ο νους χρειάζεται “κενά”. Μέσα σε αυτά ανθίζει η δημιουργικότητα.
Τι μπορείς να κάνεις (ή μάλλον να μην κάνεις)
Ακύρωσε συνειδητά ένα πλάνο. Το να πεις “σήμερα δεν θα κάνω τίποτα” είναι πράξη αντίστασης.
Κάνε κάτι ανούσιο και χωρίς σκοπό – ένα παζλ, μια βόλτα χωρίς προορισμό, χάζι στο μπαλκόνι.
Άφησε το κινητό στην άκρη για 3 ώρες. Ο κόσμος δεν θα καταρρεύσει.
Μάθε να βαριέσαι. Δεν είναι σφάλμα – είναι ικανότητα.
Στο τέλος της ημέρας…
Δεν ήρθαμε σε αυτόν τον κόσμο για να είμαστε αποδοτικοί επτά μέρες την εβδομάδα. Τα σαββατοκύριακα δεν είναι spreadsheet. Είναι χρόνος – και ο χρόνος δεν χρειάζεται πάντα διαχείριση. Μερικές φορές χρειάζεται απλώς να τον αφήσεις να περάσει. Όπως το φως που μπαίνει απ’ το παράθυρο το απόγευμα. Αθόρυβα.
Διαβάστε επίσης: Κυριακή βράδυ: 7 ιδέες για να κλείσεις την εβδομάδα με τον πιο όμορφο τρόπο