Στιβ Τζομπς: "Το να είμαι ο πλουσιότερος άνθρωπος στο νεκροταφείο δεν έχει σημασία για εμένα"

“Κι ο μόνος τρόπος να κάνετε υπέροχη δουλειά είναι να αγαπάτε ότι κάνετε. Αν δεν το έχετε βρει ακόμα, συνεχίστε να ψάχνετε. Μην βολεύεστε. Όπως συμβαίνει και στον αισθηματικό τομέα, όταν έρθει, θα το καταλάβετε. Κι όπως σε κάθε σπουδαία σχέση, θα γίνεται καλύτερο όσο περνάει ο χρόνος. Συνεχίστε λοιπόν να ψάχνετε, μέχρι να το βρείτε. Μην τα παρατάτε.”

Το παραπάνω απόσπασμα είναι από την θρυλική ομιλία του Στιβ Τζομπς στους απόφοιτους του Πανεπιστημίου Στάνφορντ το 2005, και αντικατοπτρίζει την εργασιακή του ηθική, η οποία ήταν η επιμονή και η ανθεκτικότητα στο να συνεχίσει να καινοτομεί και να παραμείνει αφοσιωμένος στους στόχους του.

Ο άνθρωπος που έφερε την επανάσταση στον χώρο της τεχνολογίας γεννήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου του 1955. Εγκατέλειψε νωρίς το πανεπιστήμιο Reed στο Πόρτλαντ όπου σπούδαζε και ξεκίνησε μια μικρή επιχείρηση στο γκαράζ του, μαζί με τον συνεργάτη του Στίβεν Βόζνιακ. Οι δυο τους ήταν αυτοί που έβγαλαν στην αγορά αυτό που ουσιαστικά θεωρείται το πρώτο PC του πλανήτη, τον Apple ΙΙ.

Ηταν μόλις 21 ετών όταν ίδρυσε την Apple. Αν και απολύθηκε εννέα χρόνια αργότερα, επέστρεψε και έγινε διευθύνων σύμβουλος μιας από τις μεγαλύτερες εταιρείες τεχνολογίας παγκοσμίως. Η επιστροφή του Τζομπς στην Apple ήταν κρίσιμης σημασίας για την επιβίωση της εταιρείας. Μέσα σε λίγα μόλις χρόνια και με την αναδιάρθρωση των προϊόντων και τμημάτων της, όπως για παράδειγμα την κατάργηση του Apple Newton, τη συγχώνευση των υπολογιστών Macintosh σε δύο σειρές και την εξασφάλιση της επένδυσης 100 εκ. δολαρίων από τη Microsoft και τη σύναψη συμφωνίας μεταξύ των δυο εταιρειών σχετικά με τη συνεχιζόμενη υποστήριξη της πλατφόρμας Macintosh για 5 χρόνια, η Apple ἐγινε ξανά κερδοφόρα.

“Ήμουν τυχερός – πολύ νωρίς ανακάλυψα τι ήθελα να κάνω στη ζωή. Ο Βοζ κι εγώ ξεκινήσαμε την Apple στο γκαράζ του σπιτιού των δικών μου, όταν εγώ ήμουν 20 χρόνων. Δουλέψαμε σκληρά και σε 10 χρόνια η Apple είχε αναπτυχθεί από μια δουλειά που την κάνανε δύο άνθρωποι μέσα σε ένα γκαράζ σπιτιού σε μια εταιρεία αξίας 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων με περισσότερους από 4.000 υπαλλήλους». Με τα παραπάνω λόγια ο Στιβ Τζομπς εξηγούσε, στους φοιτητές του Στάνφορντ, πως ξεκίνησε.

Ο Στιβ Τζομπς δεν επεδίωξε ποτέ τον προσωπικό πλούτο και πάντα προσπαθούσε να διαθέτει όλες τις δυνάμεις και τις γνώσεις του για το γενικό καλό του κοινωνικού συνόλου. Προς το τέλος των παρουσιάσεων του συνήθιζε να χρησιμοποιεί την φράση “και κάτι τελευταίο…” κι έτσι όλοι οι παρευρισκόμενοι καταλάβαιναν αμέσως ότι ήταν έτοιμος να αποκαλύψει ακόμα μια καινοτομία που θα τους έκοβε την ανάσα.

Τον θυμόμαστε μέσα από 12 αποφθέγματα:

Το να είμαι ο πλουσιότερος άνθρωπος στο νεκροταφείο δεν έχει σημασία για εμένα. Το να πηγαίνω για ύπνο το βράδυ λέγοντας ότι κάναμε κάτι θαυμάσιο, αυτό είναι που έχει σημασία για μένα.

Το να έχεις στο μυαλό σου ότι πρόκειται να πεθάνεις, είναι ο καλύτερος τρόπος που ξέρω για να αποφεύγεις την παγίδα να σκέπτεσαι ότι έχεις κάτι να χάσεις.

Σκεφτείτε καθαρά για να γίνει απλό.

Δεν μπορείτε απλά να ρωτήσετε τους πελάτες τι θέλουν και στη συνέχεια να προσπαθήσετε να τους το δώσετε. Από τη στιγμή που θα γίνει αυτό, αμέσως θα θελήσουν κάτι νέο.

Όταν είσαι νέος, κοιτάς την τηλεόραση και σκέφτεσαι, υπάρχει μια συνωμοσία. Τα δίκτυα έχουν συνωμοτήσει για να μας κάνουν χαζούς. Αλλά όταν μεγαλώνεις λίγο, συνειδητοποιείς ότι αυτό δεν είναι αλήθεια. Τα δίκτυα είναι επιχειρήσεις, που δίνουν στους ανθρώπους ακριβώς αυτό που θέλουν. Αυτή είναι ακόμη πιο καταθλιπτική σκέψη.

Θα αντάλλαζα όλη μου την τεχνολογία για ένα απόγευμα με τον Σωκράτη.

Πρέπει σε κάτι να έχεις πίστη. Στην διαίσθησή σου, στη μοίρα σου, στη ζωή, στο κάρμα, σε οτιδήποτε. Αυτή η προσέγγιση δεν με πρόδωσε ποτέ, και έχει κάνει όλη τη διαφορά στη ζωή μου.

Είμαι το μοναδικό άτομο που γνωρίζω που έχει χάσει ένα τέταρτο ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων σε ένα χρόνο. Κάτι τέτοιο διαμορφώνει το χαρακτήρα σου.

Δεν μπορείς να ρωτάς τους πελάτες τι θέλουν και μετά να προσπαθείς να το φτιάξεις. Μέχρι να το φτιάξεις, θα θέλουν κάτι άλλο.

Βασικά πιστεύουμε ότι παρακολουθείς τηλεόραση όταν θέλεις να βάλεις τον εγκέφαλό σου εκτός λειτουργίας και δουλεύεις στον υπολογιστή σου όταν θέλεις να βάλεις τον εγκέφαλό σου σε λειτουργία

Έχετε εμπιστοσύνη σε κάτι —στο πεπρωμένο σας, στη ζωή, στο κάρμα σας, σε οτιδήποτε. Αυτή η προσέγγιση ποτέ δεν με έχει απογοητεύσει.

Έχει μεγαλύτερη πλάκα να είσαι πειρατής από το να καταταγείς στο Ναυτικό.

Διαβάστε επίσης: Γιατί οι πολύ πλούσιοι άνθρωποι δείχνουν φτωχοί;