Τι είναι πιο θρυλικό από το να κερδίσεις ένα Όσκαρ; Να απορρίψεις ένα. Αυτό ακριβώς έκανε ο Μάρλον Μπράντο, ο θρύλος του κινηματογράφου και ένας από τους καλύτερους ηθοποιούς όλων των εποχών, που στις 27 Μαρτίου του 1973 άφησε άφωνους τους παρευρισκόμενους στο Dolby Theatre, καθώς αρνήθηκε να παραλάβει το Όσκαρ καλύτερης ανδρικής ερμηνείας, για τον ρόλο του Δον Κορλεόνε στην ταινία “Ο Νονός” του Φράνσις Φορντ Κόπολα.
Ο άντρας λοιπόν που έκανε προσφορές που κανείς δεν μπορούσε να αρνηθεί, αρνήθηκε να παραλάβει το σπουδαιότερο βραβείο στην κινηματογραφική βιομηχανία, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την κακομεταχείριση των αυτοχθόνων Ινδιάνων στις ΗΠΑ.
Η απονομή
Το απόγευμα της 27ης Μαρτίου, όταν ο Ρόζερ Μουρ και η Σουηδέζα συμπαρουσιάστριά του, Λιβ Ούλμαν, διάβασαν το όνομα του αποδέκτη του Όσκαρ Καλύτερου Ηθοποιού, αντί για τον Μάρλον Μπράντο ωστόσο είδαν έκπληκτοι να ανεβαίνει στην σκηνή μια γυναίκα με ένα φόρεμα των Απάτσι και μακριά μαύρα μαλλιά. Ο λόγος για την Σατσίν Λιτλφέδερ, μία Ινδιάνα Απάτσι, στην οποία ο Μουρ πρόσφερε το βραβείο, η ίδια ωστόσο σήκωσε την παλάμη της για να τον αποτρέψει και στην συνέχεια στάθηκε στο πόντιουμ έβγαλε μια επιστολή και συστήθηκε στο κοινό.
“Εκπροσωπώ τον Μάρλον Μπράντο απόψε και μου ζήτησε να σας πω ότι δυστυχώς δεν μπορεί να δεχτεί αυτό το πολύ γενναιόδωρο βραβείο. Και ο λόγος είναι η μεταχείριση των Αμερικανών Ινδιάνων από τη βιομηχανία του κινηματογράφου.”
Το πλήθος μπερδεύτηκε. Η Λίτλφέδερ κοίταξε κάτω και είπε “με συγχωρείτε»”. Άλλοι στο κοινό άρχισαν να χειροκροτούν και να ζητωκραυγάζουν, ενώ μερικοί την αποδοκίμασαν. Η ίδια είπε πως είχε μια επιστολή πολλών σελίδων στα χέρια της, ωστόσο δεν θα μπορούσε να την διαβάσει, και στην συνέχεια πρόσθεσε ότι η εμφάνιση της δεν ήταν εισβολή και πιστεύει ότι θα “συναντηθούν με αγάπη και γενναιοδωρία” στο μέλλον.
Ο 48χρονος τότε Μάρλον Μπράντο, έγινε ο δεύτερος άντρας στην ιστορία του Κινηματογράφου που αρνήθηκε να παραλάβει βραβείο Όσκαρ. Την επόμενη μέρα, οι The New York Times εκτύπωσαν ολόκληρη την επιστολή του – την οποία η Λιτλφέδερ δεν μπόρεσε να διαβάσει λόγω “περιορισμένου χρόνου”.
Το 1973, οι ιθαγενείς Αμερικανοί είχαν ελάχιστη εκπροσώπηση στη βιομηχανία του Κινηματογράφου και οι περισσότεροι σχετικοί ρόλοι δίνονταν σε λευκούς ηθοποιούς. Ο Μάρλον Μπράντο, ο οποίος ήταν υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και υποστηρικτής των αυτοχθόνων της Αμερικής, τους έδωσε για πρώτη φορά στην ιστορία ένα εντυπωσιακό βήμα για να εκφράσουν τη θέση τους.
Σε ένα κομμάτι της επιστολής του έγραφε:
“Η κινηματογραφική κοινότητα είναι εξίσου υπεύθυνη για την υποβάθμιση των Ινδιάνων και την κοροϊδία του χαρακτήρα τους, απεικονίζοντας τους ως άγριους, εχθρικούς και κακούς. Είναι ήδη δύσκολο τα παιδιά να μεγαλώσουν σε αυτόν τον κόσμο. Όταν τα παιδιά των Ινδιάνων βλέπουν τη φυλή τους να απεικονίζεται με αυτό τον τρόπο στις ταινίες, το μυαλό τους τραυματίζεται με τρόπους που δεν θα μπορέσουμε ποτέ να μάθουμε.”
Η κίνηση του Μπράντο προκάλεσε μεγάλη δημοσιότητα και οργή του κατεστημένου των ΗΠΑ. Πολλοί στράφηκαν εναντίον του Μπράντο. Όταν, λίγο μετά τα γεγονότα της απονομής, η Λιτλφέδερ επισκέφθηκε τον Μπράντο στο σπίτι του υπήρξαν πυροβολισμοί στην πόρτα του σπιτιού.
Διαβάστε επίσης: 10 απίστευτα πράγματα που δεν γνωρίζατε για τον Μάρλον Μπράντο