Ο Ντένις Ρόντμαν, ένας από τους πιο εκκεντρικούς, αμφιλεγόμενους αλλά και επιδραστικούς παίκτες στην ιστορία του NBA, σβήνει ακόμα ένα κεράκι. Γεννημένος στις 13 Μαΐου 1961, ο “Worm”, όπως τον αποκαλούσαν, συμπληρώνει 64 χρόνια ζωής, γεμάτα ένταση, πάθος, προκλήσεις και –πάνω απ’ όλα– αυθεντικότητα.
Γνωστός για την αμυντική του δεινότητα και το ασυναγώνιστο ριμπάουντ, ο Ρόντμαν δεν υπήρξε ποτέ ο συμβατικός σταρ. Από τους “Bad Boys” των Detroit Pistons μέχρι τη δυναστεία των Chicago Bulls δίπλα στους Μάικλ Τζόρνταν και Σκότι Πίπεν, ο Ρόντμαν κατέκτησε 5 πρωταθλήματα NBA και έγινε σύμβολο της αντισυμβατικότητας εντός και εκτός γηπέδου.
Αλλά δεν ήταν μόνο το παιχνίδι του που τράβηξε τα φώτα της δημοσιότητας, καθώς ο Ρόντμαν ήταν influencer πολύ πριν καν υπάρξουν τα social media. Ήταν ένα τύπος που σίγουρα τραβούσε την προσοχή, όχι μόνο με την εκκεντρική του εμφάνιση, αλλά και την προσωπική του ζωή, καθώς είχε θυελλώδεις σχέσεις με σταρ όπως η Μαντόνα και η Κάρμεν Ηλέκτρα και μάλιστα προσπάθησε να αυτοκτονήσει.
© Rich Fury / Getty Images / Ideal Image
Πέρα όμως από την προβολή και τις υπερβολές, πολλοί βλέπουν στο πρόσωπό του μια τραγική φιγούρα που πάλευε με ψυχικές δυσκολίες, εθισμούς και την ανάγκη για αποδοχή. Η ένταξή του στο Naismith Memorial Basketball Hall of Fame το 2011 ήταν μια επιβεβαίωση της αθλητικής του κληρονομιάς, αλλά και μια σπάνια στιγμή συγκίνησης για τον ίδιο, που παραδέχτηκε ότι πέρασε χρόνια νιώθοντας “αόρατος”.
Στο πολυσυζητημένο ντοκιμαντέρ “The Last Dance” εξήγησε πως παρά την τρέλα του, η θέληση για επιτυχία τον οδήγησε στην κορυφή: “Θα μπορούσα να είμαι… βόμβα, θα μπορούσα να είμαι στη φυλακή, θα μπορούσα να έχω πεθάνει. Όμως έβαλα τον κ@λο μου κάτω και δούλεψα για να φτάσω εκεί. Ηθελα να βγω εκεί έξω και να σπάσω τη μύτη μου και να κοπώ. Ηθελα να νιώσω τον πόνο.”
© Dimitrios Kambouris / Getty Images / Ideal Image
Σήμερα, ο Ντένις Ρόντμαν δεν είναι απλώς ένας πρώην αθλητής. Είναι ένας ζωντανός θρύλος που συνεχίζει να μας υπενθυμίζει ότι η διαφορετικότητα δεν είναι ελάττωμα, αλλά δύναμη – ακόμα κι αν σε βάζει στο περιθώριο.
Χρόνια πολλά, Ντένις. Δεν σε ξεχνάμε.
Διαβάστε επίσης: Ντένις Ρόντμαν: “Οι επισκέψεις σε gay clubs με βοήθησαν στην καριέρα μου στο NBA”
