Ο Σαρλ Μπωντλαίρ ήταν ένας από τους σημαντικότερους ποιητές της Γαλλικής και παγκόσμιας λογοτεχνίας. Εκφραστής του Γαλλικού Συμβολισμού και δημιουργός της ποιητικής συλλογής “Τα Άνθη του Κακού”. Το έργο του αποτέλεσε τη βάση για τη σύγχρονη ευρωαπαϊκή ποίηση.
Γεννήθηκε στις 9 Απριλίου του 1821 στο Παρίσι της Γαλλίας. Το 1845 δημοσιεύεται το πρώτο του έργο. Το 1857 κερδίζε κακή φήμη για την ποιητική του συλλογή “Τα Άνθη του Κακού”, με την γαλλική εφημερίδα Le Figaro να γράφει: “Σε ορισμένα σημεία αμφιβάλλουμε για την πνευματική υγεία του κ. Μπωντλαίρ. Όμως ορισμένα άλλα, δεν μας επιτρέπουν περαιτέρω αμφιβολίες. Κυριαρχεί, ως επί το πλείστον, η μονότονη και επιτηδευμένη επανάληψη των ίδιων πραγμάτων, των ίδιων σκέψεων. Η αηδία πνίγει την αχρειότητα — για να την καταπολεμήσει σμίγει με το μόλυσμα”.
Η θεματαλογία του βασίζεται στο σεξ, την ομοφυλοφιλία, την κατάθλιψη, τον θάνατο, και την χαμένη αθωότητα εξασφαλιζοντας του αρκετούς υποστηρικτές αλλά και επικριτές. To έργο κατηγορήθηκε για προσβολή της δημοσίας αιδούς και έξι ποιήματά του απαγορεύτηκαν. Σήμερα συγκαταλέγεται μεταξύ των κορυφαίων της παγκόσμιας λογοτεχνίας και θεωρείται πλέον κλασικός.
Το 1866 υπέστη ένα σοβαρό εγκεφαλικό και τους τελευταίους μήνες της ζωής του τους πέρασε σχεδόν παράλυτος στις Βρεξέλλες και το Παρίσι, όπου και πέθανε στις 31 Αυγούστου του 1867.
Αποφθέγματα
– ‘Η πιο ωραία πονηριά του διαβόλου είναι να μας πείσει ότι δεν υπάρχει’.
– ‘Ελεύθερε άνθρωπε, πάντα θα λατρεύεις τη θάλασσα!’
– ‘Αγάπη: η ανάγκη να φύγεις από τον εαυτό σου’.
– ‘Η Εκκλησία, μην μπορώντας να καταργήσει τον έρωτα, θέλησε τουλάχιστον να τον απολυμάνει: επινόησε το γάμο’.
– ‘Δεν μπορώ να συλλάβω κάποιο τύπο ομορφιάς, στον οποίο δεν υπάρχει μελαγχολία’.
– ‘Τι σημασία έχει η αιώνια καταδίκη για κάποιον που έχει βρει μέσα σε ένα δευτερόλεπτο το άπειρο της ηδονής;’
– ‘Είσαι γοητευτική και σώπα’.
– ‘Το κακό γίνεται πάντα χωρίς προσπάθεια, φυσικά, μοιραία. Το καλό είναι πάντα αποτέλεσμα κάποιας τεχνικής’.
– ‘Είναι πιο εύκολο να πιστέψεις στον Θεό και πιο δύσκολο να τον αγαπήσεις. Είναι πιο εύκολο να αγαπήσεις το Διάβολο και πιο δύσκολο να τον πιστέψεις’.
– ‘Ας είμαστε επιφυλακτικοί απέναντι στον κοινό άνθρωπο, στην κοινή λογική, στο συναίσθημα, στην έμπνευση και στο προφανές’.
– ‘Ο μοναδικός λυρισμός που έχει ο κοινός άνθρωπος είναι η σεξουαλικότητα’.
– ‘Αυτό που είναι μεθυστικό στο κακό γούστο είναι η αριστοκρατική ηδονή να γίνεσαι δυσάρεστος’.
– ‘Υπάρχουν μόνο τρία πλάσματα άξια σεβασμού: ο ιερέας, ο πολεμιστής, ο ποιητής. Να γνωρίζεις, να σκοτώνεις, να δημιουργείς’.
– ‘Το ξέφρενο πάθος για την Τέχνη είναι μια γάγγραινα που καταβροχθίζει όλα τα άλλα’.
– ‘Όταν ο ποιητής κυνηγάει έναν ηθικό σκοπό, περιορίζει την ποιητική του δύναμη’.
– ‘Έχω περισσότερες αναμνήσεις από όσες αν ήμουν χιλίων ετών’.
– ‘Η ερωτική πράξη μοιάζει πάρα πολύ με βασανιστήριο ή με χειρουργική επέμβαση.’
– ‘Να είσαι πάντα ποιητής, ακόμα και στον πεζό λόγο’.
– ‘Τι είναι η τέχνη; Πορνεία’.
– ‘Το να είμαι ένας χρήσιμος άνθρωπος, μου φαινόταν πάντα εντελώς αποτρόπαιο’.
Διαβάστε επίσης: 25 μαθήματα ζωής από τον Τζορτζ Μπέρναρντ Σω
