O διάσημος γκουρού της γεύσης, Άντονι Μπουρντέν, ήταν ένας χαρισματικός άνθρωπος και ένας από τους πιο ειλικρινείς σεφ στον κόσμο. Ήταν ο τύπος που μας έμαθε τι να αποφεύγουμε σε ένα εστιατόριο και μας βοήθησε να ανακαλύψουμε πράγματα και μέρη που δεν γνωρίζαμε καν ότι υπάρχουν.
Το φαγητό για αυτόν ήταν ύψιστη απόλαυση και αυτός ήταν ο λόγος που ήθελε διαρκώς να μαθαίνει τις παραδόσεις και την ιστορία πίσω από το φαγητό που έτρωγε. Η φυσική του περιέργεια για τις διεθνείς κουζίνες, ήταν αυτή που τον οδήγησε σε ένα απροσδόκητο μονοπάτι, το οποίο τον μετέτρεψε από σεφ στον πιο αγαπημένο ταξιδιώτη του κόσμου.
© Paulo Fridman / Getty Images / Ideal Image
Το πρώτο βιβλίο του “Kitchen Confidential: Adventures in the Culinary Underbelly (2000)” τον ανέδειξε σε celebrity σεφ, ενώ το πρώτο του τηλεοπτικό πρόγραμμα,”A Cook’s Tour”, τον έκανε τηλεοπτικό αστέρα μέσα από 35 επεισόδια που προβλήθηκαν από το 2002 έως το 2003 στο Food Network.
Πριν από την είσοδο του στο CNN το 2012, πέρασε οκτώ σεζόν στο “No Reservations” του Travel Channel, το οποίο ήταν περισσότερο επικεντρωμένο στο φαγητό και τον ίδιο τον Μπουρντέν .
Από το 2013 ήταν ένας από τα πρόσωπα του CNN με τη σειρά εκπομπών “Anthony Bourdain: Parts Unknow”n. Στις εκπομπές του ανακάλυψε, και μαζί του και εμείς, τα διαφορετικά πρόσωπα της Γης, όργωσε χώρες, κουζίνες, καταδύθηκε σε γεύσεις, μέθυσε με τοπικές γεύσεις, εξερεύνησε την πολιτική και την ιστορία με ντόπιους, συχνά πάνω από πιάτα φαγητού και ποτών.
Σε όλα όσα έκανε ο Μπουρντέν, καλλιεργούσε την εικόνα του επαναστάτη και του κακού παιδιού. Δεν ήταν ποτέ ένας κλασικός celebrity, ούτε ένας κλασικός σεφ. Κατακρίθηκε πολλές φορές για τα σχόλια του όσον αφορά τους βίγκαν, τις γνωστές αλυσίδες fast food, τα μέλη της PETA (γνωστού αμερικανικού οργανισμού για τα δικαιώματα των ζώων) αλλά και την υγιεινή των εστιατορίων, ωστόσο τίποτα από αυτά δεν τον έκανε να σταμάτησε να λέει την γνώμη του.
© Mike Coppola / Getty Images / Ideal Image
Αν και έφυγε πολύ νωρίς, όλοι ανεξαιρέτως θα θέλαμε την ζωή του.
Ακολουθούν παρακάτω μερικές συμβουλές του για το φαγητό, το ταξίδι και την ζωή που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ:
“Για μένα η μαγειρική ζωή ήταν σαν μια μακροχρόνια ερωτική σχέση, με στιγμές τόσο υπέροχες όσο και γελοίες. Αλλά όπως και σε μια ερωτική σχέση, κοιτάζοντας πίσω θυμάσαι τις καλύτερες στιγμές.”
“Το φαγητό μπορεί να μην είναι η απάντηση στην Παγκόσμια Ειρήνη, αλλά είναι μια αρχή.”
“Ξέρω τι θέλω. Τα θέλω όλα. Θέλω να δοκιμάσω τα πάντα μία φορά.”
“Δεν χρειάζεται να συμφωνώ μαζί σου για να σε συμπαθώ ή να σε σεβαστώ.”
“Δεν φοβάμαι να δείχνω ηλίθιος.”
“Το πιο αηδιαστικό πράγμα που έχω φάει στη ζωή μου είναι το Chicken McNugget.”
“Η πιο επικίνδυνη απ’ τις εξαγωγές της Αμερικής δεν ήταν ποτέ τα πυρηνικά όπλα ή ο Jerry Lewis –ούτε καν οι επαναλήψεις του Baywatch. Ήταν, είναι, και κατά πάσα πιθανότητα θα είναι για πάντα το fast food μας.”
“Όποιος δε σου επιτρέπει να τρως το burger σου ελάχιστα ψημένο, είναι από την πλευρά των τρομοκρατών.”
“Κανείς δε φαίνεται να συμμερίζεται καλύτερα το αμερικανικό όνειρο της σκληρής δουλειάς που οδηγεί σε υλικές απολαύσεις από αυτόν που δεν είναι Αμερικάνος.”
“Το περιβάλλον και η μνήμη είναι που παίζουν καθοριστικό ρόλο σε όλα τα πραγματικά “μεγάλα γεύματα” της ζωής μας.”
“Βαριέστε να ξεφλουδίζετε φρέσκα υλικά; Δεν σας αξίζει να φάτε σκόρδο.”
“Οι δεξιότητες διδάσκονται. Χαρακτήρα ή έχεις ή δεν έχεις.”
“Πιστεύω ότι είναι πραγματικά επικίνδυνο να παίρνεις το φαγητό πολύ στα σοβαρά. Το φαγητό πρέπει να είναι μέρος της ευρύτερης εικόνας.”
“Κάποιες φορές το “καλύτερο φαΐ των διακοπών” είναι αυτό που βρίσκεις όταν ναυαγήσει το Σχέδιο Α”
“Μαργαρίνη; Αυτό δεν είναι τρόφιμο. Εάν σχεδιάζετε τη χρήση μαργαρίνης σε οτιδήποτε, μπορείτε να σταματήσετε να με διαβάζετε τώρα, γιατί δεν είμαι σε θέση να σας βοηθήσω.”
“Η PETA δε θέλει να στρεσάρονται τα ζώα {…} γιατί κατά βάθος πιστεύει ότι στην εποχή μας τα κοτόπουλα θα έπρεπε να ψηφίζουν.”
“Το να είσαι vegan είναι το πρώτο απολύτως μαλθακό παγκόσμιο φαινόμενο.”
“Το σώμα μας δεν είναι Ναός. Είναι Πάρκο Ψυχαγωγίας. Απολαύστε τη βόλτα.”
“Δεν είμαι κτήνος, δεν μου αρέσει να βλέπω τον πόνο στα μάτια των ζώων. Αλλά οι ζωοφιλικές ανοησίες μου βρομάνε ελιτισμό, περιφρόνηση και φόβο – και μάχομαι εναντίον όλων αυτών των πραγμάτων. Ταξίδεψα στον κόσμο, σε άλλους πολιτισμούς, εκεί όπου ένα κοτόπουλο αποτελεί τη διαφορά ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο. Όσο κι αν με τρόμαξε n θανάτωση του, ήταν απαραίτητη για τη λειτουργία μιας κοινωνίας. Αν κάποιος χοντροκέφαλος, που οδηγεί το καινούργιο του 4Χ4 φορώντας αθλητικά παπούτσια που κατασκεύασε κάποιο παιδί σε συνθήκες σκλαβιάς, κλαψουρίζει για τα “κακόμοιρα τα ζωάκια”, δεν πρόκειται ποτέ να καταλάβει τον κόσμο. Μπορεί να ζήσει στη γυάλα του και να συνεχίσει να κρατιέται από τα βαθιά -και είμαι σίγουρος, ειλικρινή- πιστεύω του, αλλά θα έχει χάσει την ουσία της ανθρώπινης κατάστασης.”
“Νομίζω ότι τα τρόφιμα, ο πολιτισμός, οι άνθρωποι και το τοπίο είναι απολύτως αδιαχώριστα.”
“Πρέπει να είσαι ρομαντικός για να επενδύσεις τον εαυτό σου, τα χρήματα σου και τον χρόνο σου στο τυρί.”
Διαβάστε επίσης: Μάιλς Ντέιβις: 29 χρόνια χωρίς τον άντρα που άλλαξε τον κόσμο με την μουσική του
