Ίνγκριντ Μπέργκμαν: Όλα όσα δεν γνωρίζατε για την εμβληματική ντίβα του Χόλιγουντ

Γνωστή για την απαστράπτουσα ομορφιά της, τις συμμετοχές της σε θρυλικές ταινίες όπως η “Καζαμπλάνκα”, αλλά και για την έντονη, γεμάτη πάθος ζωή της. Κοντινό στην κορυφαία oσκαρική ηθοποιό, Ίνγκριντ Μπέργκμαν.

Γεννήθηκε στη Στοκχόλμη της Σουηδίας στις 29 Αυγούστου του 1915. Η απώλεια κάνει την εμφάνιση της αρκετά νωρίς στη ζωή της νεαρής Ίνγκριντ, καθώς η μητέρα της πεθαίνει όταν ήταν ακόμη βρέφος, ενώ στην ηλικία των δεκατριών χάνει τον πατέρα της. Η κλίση της στην υποκριτική έγινε φανερή ήδη από τα σχολικά της χρόνια, λαμβάνοντας μέρος σε σχολικές παραστάσεις του ιδιωτικού σχολείου όπου φοιτούσε. Το 1930 ξεκινά να παρακολουθεί μαθήματα στη Βασιλική Δραματική Σχολή της Στοκχόλμης, την οποία εγκαταλείπει δυο χρόνια αργότερα για να κυνηγήσει το όνειρο της και να γίνει επαγγελματίας ηθοποιός.

To 1934 θα πραγματοποιήσει το ντεμπούτο της στη μεγάλη οθόνη με ένα μικρό ρόλο στην ταινία ‘Monkbrogreven’. Σύντομα ακολούθησαν και άλλες συμμετοχές σε σουηδικές ταινίες, ενώ το 1936 πρωταγωνιστεί στη δραματική ταινία ‘Intermezzo’. Την επόμενη χρονιά θα παντρευτεί το Σουηδό γιατρό Πέτερ Λίνστοβ, με τον οποίο θα αποκτήσουν μια κόρη.

Κορυφαία ηθοποιός

Μετά την επιτυχημένη ταινία ‘Intermezzo’, ο θρυλικός παραγωγός Ντέιβιντ Ο. Σέλζνικ της προτείνει να πρωταγωνιστήσει στο αμερικανικό ριμέικ της ταινίας. Ακόμα μια επιτυχία ακολουθεί, με την Μπέργκμαν να εξασφαλίζει πολυετές κινηματογραφικό συμβόλαιο αλλά και την συμμετοχή της στη θεατρική παράσταση του Μπρόντγουεϊ ‘Liliom’ (1940).

Μέσω της κινηματογραφικής της εικόνας ενσαρκώνει ρόλους που την παρουσιάζουν ως το πρότυπο της ηθικής και ενάρετης γυναίκας (‘Adam Had Four Sons’, ‘Rage in Heaven’).

To 1942 η Μπέργκμαν μας χαρίζει μια αξιομνημόνευτη ερμηνεία στην κλασική ερωτική ιστορία της “Καζαμπλάνκα”. Η ταινία χαρίζει στην ηθοποιό διεθνή αναγνώριση και την επόμενη χρονιά πρωταγωνιστεί στην μεταφορά του μυθιστορήματος του Χεμινγουεϊ “Για Ποιον Χτυπά η Καμπάνα” (1943). Ακολουθεί το “Gaslight”το 1944, για το οποίο κερδίζει το πρώτο Όσκαρ της καριέρας της.

H επιτυχία αλλά και η καταξίωση δεν σταματούν εδώ, καθώς σειρά έχει η συνεργασία της με τον μοναδικό Άλφρεντ Χίτσκοκ στις ταινίες: “Spellbound” (1945) και “Notorious” (1946).

Το 1945 πραγματοποιεί μια πιο ανάλαφρη στροφή, πρωταγωνιστώντας στην ταινία “The Bells of St.Mary’s”, ενώ ταυτόχρονα, θέλοντας να μην μένει καλλιτεχνικά στάσιμη, εμφανίζεται και πάλι στο Μπρόντγουεϊ ενσαρκώνοντας την Ιωάννα της Λωραίνης. Μετά την τεράστια επιτυχία οι κινηματογραφικοί παραγωγοί δεν μένουν ασυγκίνητοι και της προσφέρουν το ρόλο για την ταινία “Joan of Arc” (1948).

Ακολουθεί ακόμα μια συνεργασία με τον Χίτσκοκ στην ταινία “Under Capricorn”, η οποία δεν απέσπασε καλές κριτικές αλλά ούτε σημείωσε εισπρακτική επιτυχία. Βλέποντας την καριέρα της να “βουλιάζει” η Μπέργκμαν γράφει μια επιστολή στον Ιταλό σκηνοθέτη Ρομπέρτο Ροσελίνι επιδιώκοντας μια επικείμενη συνεργασία.

Σκάνδαλα

Η Μπέργκμαν και ο Ροσελίνι συνδέθηκαν ερωτικά ενώ ήταν και οι δυο παντρεμένοι και είδαν τη ζωή τους να μετατρέπεται σε σκάνδαλο και να γίνεται παγκόσμια είδηση. Η ηθοποιός μένει έγκυος από τον Ροσελίνι και ζητά διαζύγιο από τον Σουηδό άνδρα της. Ο γάμος της με τον Ροσελίνι θα ακολουθούσε λίγο αργότερα, η ζημιά στην καριέρα της ωστόσο είχε ήδη συμβεί. Όλες οι ταινίες που επιχείρησαν με τον Ροσελίνι στέφθηκαν από εισπρακτική αποτυχία. Το ζευγάρι απέκτησε τρία παιδιά πριν επέλθει ο χωρισμός το 1956.

Αναγέννηση από τις στάχτες

Μετά τον αποκλεισμό της από το πουριτανικό Χόλιγουντ, επιστρέφει κινηματογραφικά με την ταινία “Anastasia” το 1956 και με την ερμηνεία της εξασφαλίζει το δεύτερο Όσκαρ της καριέρας της. Το 1958 ακολούθησε η ρομαντική κομεντί “Indiscreet”, με την οποία κλέβει τις εντυπώσεις για ακόμα μια φορά. Τα ακόλουθα χρόνια η Μπέργκμαν θα ασχοληθεί με διάφορα κινηματογραφικά projects, ενώ το 1974 σειρά έχει το τρίτο βραβείο Όσκαρ για την εξαιρετική της ερμηνεία στην ταινία “Murder on the Orient Express”.

Τελευταία χρόνια

Ο καρκίνος του μαστού “χτυπά” την ηθοποιό, η οποία παρά τη μάχη της με τη νόσο δε σταματά να εργάζεται και να χαρίζει στο κοινό εξαιρετικές ερμηνείες, όπως έγινε με το δράμα του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν “Φθινοπωρινή Σονάτα” (1978).

Το 1982 πραγματοποιεί την τελευταία τηλεοπτική της εμφάνιση στην τηλεταινία “Golda” για την οποία κερδίζει τρία βραβεία Emmy, ενώ δυο χρόνια νωρίτερα κυκλοφορεί η αυτοβιογραφία της με τίτλο “Ingrid Bergman: My Story”.

To τέλος για τη διάσημη ηθοποιό γράφεται το 1982, την ημέρα των γενεθλίων της (29 Αυγούστου) στο Λονδίνο, σε ηλικία 67 ετών. Στο πλευρό της ήταν ο τρίτος σύζυγός της, Λαρς Σμιντ, από τον οποίο είχε πάρει διαζύγιο λίγα χρόνια νωρίτερα.

Η Μπέργκμαν άφησε το υποκριτικό της στίγμα στον κινηματογραφικό κόσμο με περισσότερες από 50 ταινίες. Δυο από τις κόρες της ακολούθησαν τα βήματα της, η Πία Λίντστρομ και η πασίγνωστη Ιζαμπέλα Ροσελίνι.

Διαβάστε επίσης: “Ελευθερία σημαίνει να μη φοβάσαι”| Nina Simone