Δείτε γιατί αυτό το ρολόι Grand Seiko του 1968 πωλήθηκε για 80.000 ευρώ σε δημοπρασία

Ένα Grand Seiko του 1968 πουλήθηκε για περίπου 80.000 ευρώ σε ηλεκτρονική δημοπρασία του Yahoo αυτή την εβδομάδα, κάτι που προκάλεσε μεγάλη έκπληξη, δεδομένου ότι λίγοι θα προσέφεραν ένα τόσο μεγάλο ποσό για ένα παλιό ιαπωνικό ρολόι από άγνωστο πωλητή, ο οποίος δεν έκανε καν τον κόπο να βγάλει φωτογραφίες καλής ποιότητας.

Αν και πρόκειται για ένα παλιό μεταχειρισμένο ρολόι που πολλοί δεν θα του έριχναν ούτε μία ματιά, όσοι είναι συλλέκτες και γνωρίζουν την ιστορία της Grand Seiko, θα ήταν διατεθειμένοι να ξοδέψουν πάνω από 80.000 ευρώ για να το αποκτήσουν.

Όσον αφορά το ίδιο το ρολόι, πρόκειται για το μοντέλο Grand Seiko VFA 6185-8000. Είναι από τα πιο ακριβή ρολόγια που παρήγαγε η μάρκα στα τέλη της δεκαετίας του ’60 και στις αρχές της δεκαετίας του ’70, εξού και το VFA που σημαίνει “Very Fine Adjusted”. Τα ρολόγια αυτά είχαν -2 και +2 δευτερόλεπτα την ημέρα, κάτι εξαιρετικά εντυπωσιακό, αν αναλογιστεί κανείς ότι ακόμα και τα σύγχρονα μηχανικά μοντέλα της Grand Seiko δεν μπορούν να ανταποκριθούν στα χαμηλά ποσοστά σφάλματος των vintage μοντέλων VFA.

Η γέννηση της Grand Seiko το 1960 ξεκίνησε μια δεκαετή διαμάχη προτύπων ακριβείας μεταξύ της ιαπωνικής εταιρείας και της ελβετικής βιομηχανίας ρολογιών. Η Grand Seiko αρχικά φιλοδοξούσε να έχει τα ίδια πρότυπα ακριβείας με τους Ελβετούς. Κάθε ρολόι μετρήθηκε σε μια χρονική περίοδο σε διάφορες θερμοκρασίες και το ποσοστό σφάλματος του έπρεπε να παραμείνει εντός εύρους των -3 έως +12 δευτερολέπτων την ημέρα για να φέρει το όνομα “chronometer”.

Η Grand Seiko ανταποκρίθηκε εύκολα σε αυτό το πρότυπο το 1960, με τους Ελβετούς να αλλάζουν το πρότυπο του χρονομέτρου τους στα -1 έως +10 δευτερόλεπτα την ημέρα το 1961. (Το ελβετικό πρότυπο θα παρέμενε σε αυτό το επίπεδο μέχρι το 1973 με τον σχηματισμό του Contrôle Officiel Suisse des Chronomètres (COSC), το οποίο παραμένει στα -4 έως +6 δευτερόλεπτα την ημέρα.) Πάντα αμυντικοί, οι Ελβετοί αποφάσισαν ότι μόνο τα ελβετικά ρολόγια ήταν επιλέξιμα για δοκιμή χρονομέτρου, με αποτέλεσμα την αφαίρεση της λέξης “chronometer” από τα ρολόγια Grand Seiko στο πρώτο μισό της δεκαετίας του 1960.

Καθώς τα ρολόγια Grand Seiko δεν ήταν πλέον κατάλληλα για ελβετικές δοκιμές χρονομέτρου, η μάρκα ξεκίνησε το δικό της εναλλακτικό, υψηλότερο πρότυπο ακριβείας. Το 1966 ανακοινώθηκε το “Grand Seiko Standard” με μέγιστο ποσοστό σφάλματος τα -3 έως +5 δευτερόλεπτα την ημέρα, πολύ πιο αυστηρό από το ελβετικό πρότυπο εκείνη την εποχή. Τελικά η Grand Seiko δούλεψε αρκετά μέχρι να φτάσει το πρότυπο “Very Fine Adjustment” των -2 έως +2 δευτερολέπτων την ημέρα.

Το ρολόι που πουλήθηκε πριν από λίγες ημέρες κατασκευάστηκε το 1968, επομένως εμπίπτει στο πρότυπο VFA των -2 έως +2 δευτερολέπτων ανά ημέρα (πρότυπό του εξακολουθεί να ξεπερνά όλα τα σύγχρονα πρότυπα). Παραδόξως, όταν πουλήθηκε αυτό το ρολόι ήταν εγγυημένο ότι θα λειτουργούσε εντός αυτού του προτύπου για τα δύο πρώτα χρόνια της ζωή του. (Η Rolex, η Omega, η σημερινή Grand Seiko, ή οποιαδήποτε άλλη μάρκα δεν προσφέρουν τέτοια εγγύηση σήμερα).

Σίγουρα πρόκειται για ένα εξαιρετικό παράδειγμα, και είμαστε σίγουροι ότι πολλοί αφοσιωμένοι συλλέκτες vintage ρολογιών Grand Seiko θα συμφωνήσουν ότι τα 80.000 ευρώ ήταν μία δίκαιη τιμή.

---

Διαβάστε επίσης: Only Watch: 47 μοναδικά ρολόγια θα δοθούν για καλό σκοπό