Στην πρώτη ταινία του Zoolander, που κυκλοφόρησε το 2001, ο χαρακτήρας Mugatu του Will Ferrell, αναγγέλλει μια νέα τάση. Ο Mugatu την ονομάζει “Derelicte”, και την περιγράφει ως “μια μόδα, ένας τρόπος ζωής εμπνευσμένος από τους άστεγους και τους περιπλανώμενους που κάνουν αυτή την υπέροχη πόλη τόσο μοναδική”.
Ο λόγος για τον οποίο η «Derelicte» ήταν τόσο αστεία ήταν ότι έμοιαζε πολύ με την αλήθεια. Το προηγούμενο έτος, στην συλλογή Hobo του οίκου Dior για την σεζόν AW’00, ο John Galliano παρουσίασε μοντέλα που φορούσαν ενδύματα εμπνευσμένα από αυτά που φορούσε ο άστεγος πληθυσμός του Παρισιού. Ήταν μια εμφάνιση που αναπαράχθηκε από τη βρετανίδα σχεδιάστρια Vivienne Westwood για τη συλλογή της για το Φθινόπωρο – Χειμώνα ’10, όταν έστειλε πάνω στην πασαρέλα ατημέλητα, βρώμικα μοντέλα που έσπρωχναν καρότσια σούπερ μάρκετ και μετέφεραν στρώματα κρεβατιών. Και τα δύο shows πήραν αξιοσημείωτες κριτικές τις επόμενες ημέρες.
Η εκδοχή της Derelict αυτής της σεζόν (αναμφισβήτητα λιγότερο επιθετική), είναι το «κομψό εργοτάξιο». Στις συλλογές για το φθινόπωρο-χειμώνα ’18, πολλά από τα μεγαλύτερα εμπορικά σήματα της μόδας δημιούργησαν μοντέλα που έμοιαζαν περισσότερο με τους εργάτες, τους οδοκαθαριστές και τους δόκιμους του στρατού, και όχι σύνολα υψηλής μόδας. Στην Prada, τα μοντέλα φορούσαν μαύρες νάιλον ολόσωμες φόρμες και σορτς με αδιάβροχα bucket καπέλα, βαριές θήκες εργαλείων στο στήθος και ζώνες εργασίας με πολλές τσέπες απο συνθετικά υλικά.
Το ίδιο συνέβη και στους Calvin Klein και Gucci, όπου οι Raf Simmons και Alessandro Michele έδειξαν μοντέλα που φορούσαν υψηλής μόδας balaclavas (κουκούλες του σκι).
Στο show για το AW’18 της Louis Vuitton, τα μοντέλα του σχεδιαστή Kim Jones περπάτησαν στην πασαρέλα με μπότες εργασίας (κατασκευασμένες από πύθωνα και μοσχάρι), ενώ στην συλλογή SS’18 του οίκου Louis Vuitton τον περασμένο Ιούνιο, ο σχεδιαστής Virgil Abloh έδειξε δερμάτινες θήκες που έμοιαζαν με σκληρές φορητές θήκες εργαλείων και γιλέκα που έμοιαζαν με αλεξίσφαιρα. Ο σχεδιαστής Heron Preston’s έδειξε στο show του για το Φθινόπωρο – Χειμώνα ’18, παχιά, αδιάβροχα παντελόνια εργασίας με εργατικές μπότες και ζώνες εκπαίδευσης με cobra-buckle, ενώ ο Craig Green, ο ειδικός στα σακάκια εργασίας, εστίασε στη φόρμα δημιουργώντας στολές με πολλές τσέπες και σε ουδέτερες αποχρώσεις τις οποίες συνδύασε με υπερμεγέθη τσάντες μέσης.
Αν και πολλά από τα προαναφερθέντα κομμάτια ήταν ελκυστικά για την πρακτικότητα τους – είναι καλύτερα να έχετε κομμάτια που μπορείτε πραγματικά να χρησιμοποιήσετε από κομμάτια που είναι αδύνατο να φορέσετε (ας μην ξεχάσουμε τα μεταξωτά μπλουζάκια και τα δαντελένια πουκάμισα του 2015).
Το θέμα είναι πως αν και μπορεί να νοιώθουμε ότι ο Armageddon κρύβεται πίσω απο την γωνία, είναι πολύ απίθανο ένα γιλέκο υψηλής μόδας φτιαγμένο από αλλιγάτορα να κάνει πολλά, σε μια επικείμενη καταστροφή.
Αν σχεδιάζετε να δοκιμάσετε το ακραίο workwear look, ο ευκολότερος τρόπος είναι με απλά κομμάτια κλειδιά. Παρόλο που μπορεί να μπείτε στον πειρασμό από ένα φαρδύ cargo σορτσάκι – ή απο ένα υψηλής μόδας φλούο γιλέκο εργασίας- αν δεν είστε φανατικός του κλαμπινγκ στο Βερολίνο ή μοντέλο θα φανεί λίγο ανόητο. Εκτός αν είστε στην πραγματικότητα οικοδόμος. Από την άλλη, μια υψηλής ποιότητας δερμάτινη ή νάιλον πολυχρηστική ζώνη έχει την ικανότητα να δείχνει κομψή και πρακτική (με την προϋπόθεση ότι είναι σκουρόχρωμη), ενώ ένα ζευγάρι μπότες εργασίας ή ένα κλασικό γιλέκο εργασίας, χωρίς να κάνετε εργασίες στο σπίτι είναι απαγορευτικά.
Σκεφτείτε τον Μπομπ τον μάστορα να συναντάει τον David Hodo από τους Village People.
