To ντοκιμαντέρ “Winter on Fire” του Netflix, παρέχει το υπόβαθρο για τα τρέχοντα γεγονότα στην Ουκρανία, και τους λόγους που μία κάποτε διχασμένη χώρα ενώθηκε για να πολεμήσει τους Ρώσους εισβολείς.
Είναι ολοένα και πιο ξεκάθαρο ότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν μέχρι τις 24 Φεβρουαρίου είχε την εντύπωση ότι η Ουκρανία θα καταρρεύσει εντός ημερών, αν όχι ωρών, από τις δυνάμεις του εισβολής στη χώρα.
Δεν ήταν ο μόνος.
Σε όλο τον κόσμο, λίγοι πολιτικοί αναλυτές (και είναι λίγοι αυτοί που γνωρίζουν καλά την Ουκρανία) πίστευαν ότι η Ουκρανία θα επιδείκνυε αυτή την ηρωική αντίσταση. Λίγοι ήταν αυτοί που πίστευαν ότι οι Ουκρανοί θα συσπειρώνονταν γύρω από έναν κωμικό και ηθοποιό που έγινε πρόεδρος, του οποίου η λίστα με τα επιτεύγματα από την ανάληψη των καθηκόντων του το 2019 ήταν μέτρια.
Ουσιαστικά, ο Πούτιν πίστευε ότι θα πολεμούσε την Ουκρανία όπως ήταν πριν από την “Επανάσταση του Μαϊντάν”, γνωστή και ως “Επανάσταση της Αξιοπρέπειας”, που άλλαξε οριστικά τη χώρα τον χειμώνα του 2013-14.
Το “Winter on Fire” (2015) του Evgeny Afineevsky, το οποίο εξακολουθεί να είναι διαθέσιμο στην πλατφόρμα σε όλο τον κόσμο, ήταν το πρώτο ντοκιμαντέρ του γίγαντα ροής που προτάθηκε για Όσκαρ. Έκανε πρεμιέρα στο 72ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας και στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο το 2015 κέρδισε το βραβείο People’s Choice για το καλύτερο ντοκιμαντέρ.
Στο συγκλονιστικό αυτό ντοκιμαντέρ ακολουθεί την επανάσταση του Μαϊντάν – από τον Νοέμβριο του 2013 ως τον Φεβρουάριο του 2014 -, όταν μια χούφτα ανθρώπων άρχισαν να διαδηλώνουν στην πλατεία Ανεξαρτησίας του Κιέβου, ενάντια στην απόφαση του τότε πρόεδρου της Ουκρανίας, Βίκτορ Γιανουκόβιτς, να απορρίψει μια συμφωνία ένταξης της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπέρ των στενότερων δεσμών με τη Ρωσία και μια διάσωση από τις ρωσικές τράπεζες.
Παρά την αδίστακτη και βίαιη καταστολή που επιχειρούσαν οι ειδικές αστυνομικές δυνάμεις της Μπερκούτ, οι διαδηλώσεις συνεχίστηκαν όλο τον Δεκέμβριο του 2013, και έγιναν ολοένα και μεγαλύτερες σε μέγεθος. Με την υποστήριξη των απόστρατων αξιωματικών του στρατού, οι διαδηλωτές έχτισαν αμυντικά οδοφράγματα και έμαθαν πώς να κινητοποιούνται και να οργανώνονται.
Υπήρχε επίσης απροκάλυπτη υποστήριξη από την Ορθόδοξη Εκκλησία, τους μουσουλμάνους ηγέτες της Ουκρανίας και τα συνδικάτα. Τότε, όπως και τώρα, η χώρα ενώθηκε.
Το Winter of Fire καταγράφει με ωμό τρόπο το πώς οι δυνάμεις ασφαλείας προσπάθησαν να διαλύσουν με κάθε τρόπο και κάθε τίμημα τους επί 92 ημέρες συγκεντρωμένους διαδηλωτές της πλατείας. Ανθρώπους κάθε ηλικίας και κάθε θρησκεύματος που, πολύ απλά, δεν άντεχαν άλλο.
Τα πρόσωπα που αφηγούνται την ιστορία στο ντοκιμαντέρ του 2015 ίσως να πολεμάνε πάλι τώρα για τον ίδιο λόγο, αλλά με πολύ πιο δυσοίωνες προοπτικές.
Το ντοκιμαντέρ του Evgeny Afineevsky παρακολουθεί με απλοϊκό συναισθηματισμό αρκετές φορές τα γεγονότα της Πλατείας Μαϊντάν, ωστόσο, αποτελεί όμως μία εξαιρετική καταγραφή – και μάλιστα από την πρώτη γραμμή των γεγονότων – ενός μείζονος επεισοδίου της πρόσφατης ευρωπαϊκής ιστορίας.
Εάν οι αναφορές των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών είναι ακριβείς, ο Γιανουκόβιτς, ο οποίος έφυγε στις 21 Φεβρουαρίου από τη χώρα και συνεχίζει να ζει εξόριστος στη Ρωσία, είναι η πρώτη επιλογή του Πούτιν για να αναλάβει τη θέση του Ουκρανού προέδρου σε περίπτωση που η εισβολή του επιτύχει και ο Ζελένσκι απομακρυνθεί από το αξίωμα. Το Winter of Fire καθιστά σαφές ότι οι Ουκρανοί δεν θα τον καλωσορίσουν στο “σπίτι”.
Διαβάστε επίσης: Ο Μπραντ Πιτ επιστρέφει ως πληρωμένος δολοφόνος και είναι απολαυστικός!