Πριν από περίπου έναν αιώνα, η Βιέννη ήταν ο τόπος διαμονής πέντε ανδρών που με τον τρόπο τους άλλαξαν ή επηρέασαν την ροή της παγκόσμιας ιστορίας. Όσο απίστευτο και αν μοιάζει, μιλάμε για τον Αδόλφο Χίτλερ, τον Λέων Τρότσκι, τον Τίτο, τον Σίγκμουντ Φρόιντ και τον Ιωσήφ Στάλιν.
Βρίσκομαστε στο 1913, όπου ένας άνδρας με το ψευδώνυμο “Σταύρος Παπαδόπουλος” αποβιβάστηκε από το τρένο που ερχόταν από την Κρακοβία στο Βόρειο Τερματικό Σταθμό της Βιέννης. Αυτός ο άνδρας ήταν ο Ιωσήφ Στάλιν, ο οποίος είχε εξοριστεί. Την ίδια περίοδο στην Βιέννη βρισκόταν ο αντικαθεστωτικός Ρώσος διανοούμενος και συντάκτης της ριζοσπαστικής εφημερίδας Πράβδα, Λέων Τρότσκι.
Εκτός από τον Τρότσκι και τον Στάλιν, το 1913 στο κέντρο της Βιέννης, ο Σίγκμουντ Φρόιντ ασκούσε την ψυχιατρική στην οδό Μπεργκάσε και ήταν ήδη γνωστός στους βιεννέζικους κύκλους, ενώ ο νεαρός Γιουγκοσλάβος Γιόσιπ Μπροζ, που αργότερα θα γινόταν ηγέτης της Γιουγκοσλαβίας μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ως στρατάρχης Τίτο, εργαζόταν στην αυτοκινητοβιομηχανία Ντέμλερ.
Τέλος, στις ίδιες συνοικίες ζούσε και ένας 24χρονος νεαρός από τη βορειοδυτική Αυστρία που ονειρευόταν να σπουδάσει στη Σχολή Καλών Τεχνών της πόλης, παρότι είχε αποτύχει δύο φορές: ο Αδόλφος Χίτλερ.
Εκείνη την εποχή στην τότε πρωτεύσουσα της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας, γεννήθηκαν και άνθισαν τα περίφημα βιεννέζικα καφέ, που ήταν χώροι συνάντησης και ανταλλαγής ιδεών, τα οποία αποτελούν μέχρι σήμερα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής της Βιέννης.
Ανάμεσα στα πιο διάσημα και ιστορικά βιεννέζικα καφέ είναι το Καφέ Λάντμαν, που ήταν το αγαπημένο στέκι του Φρόιντ και λειτουργεί μέχρι σήμερα, ενώ το Καφέ Τσεντράλ ήταν το μέρος όπου σύχναζαν ο Τρότσκι, ο Χίτλερ.
Αν και η Βιέννη ήταν, και παραμένει συνώνυμη με τη μουσική, τις κρυστάλλινες μπάλες και το βαλς, είχε και μια σκοτεινή πλευρά, καθώς μεγάλος μέρος του πλυθησμού ζούσε σε παραγκουπόλεις, και το 1913 περίπου 1.500 άνθρωποι αυτοκτόνησαν, επειδή δεν άντεχαν άλλο τις συνθήκες διαβίωσης.
Κανείς δεν γνωρίζει αν ο Χίτλερ συναντήθηκε ποτέ με τον Στάλιν ή αν ο Τρότσκι γνώρισε τον Φρόιντ, ωστόσο βρισκόντουσαν όλοι στην ίδια πόλη, την ίδια περίοδο και σύχναζαν στα ίδια καφέ!
Διαβάστε επίσης: Ο εθισμός του Χίτλερ με τα ναρκωτικά και η κατάρρευση