Στον κινηματογράφο, η γραμμή ανάμεσα στον ερωτισμό και την πορνογραφία είναι λεπτή, σχεδόν αόρατη. Υπάρχουν δημιουργοί που την προσέγγισαν όχι με πρόθεση να σοκάρουν, αλλά να εξερευνήσουν το σώμα, την επιθυμία, το πάθος και τα όριά τους ως έκφραση ανθρώπινης εμπειρίας. Από τη δεκαετία του ’70 μέχρι σήμερα, δεκάδες ταινίες σάρωσαν τις ηθικές γραμμές της εποχής τους, προκαλώντας λογοκρισία, σάλο, αλλά και αναγνώριση για τη σκηνοθετική τους τόλμη.
Ακολουθούν δέκα ταινίες που θεωρήθηκαν «στα όρια του πορνό» — όχι γιατί ήθελαν να προκαλέσουν, αλλά γιατί δεν φοβήθηκαν να δείξουν τον έρωτα ως ωμή, απροκάλυπτη αλήθεια.
“Last Tango in Paris” (1972)
Η ταινία που άλλαξε για πάντα τη σχέση του σινεμά με το σώμα. Ο Μάρλον Μπράντο και η Μαρία Σνάιντερ εγκλωβίζονται σε έναν ερωτικό λαβύρινθο χωρίς ονόματα και χωρίς συναισθήματα. Η περιβόητη “σκηνή με το βούτυρο” έγινε θρύλος, αλλά και σημείο διαμάχης για τα όρια της συναίνεσης. Ένα έργο που παραμένει ταυτόχρονα μαγνητικό και ενοχλητικό.
“9½ Weeks” (1986)
Ο Μίκι Ρουρκ και η Κιμ Μπάσιντζερ σε ένα αισθησιακό θρίλερ εξουσίας και επιθυμίας. Με ερωτικές σκηνές που φλερτάρουν με το πορνό, αλλά κινηματογραφούνται με στυλ και ρυθμό που θυμίζει μουσικό βίντεο. Η ταινία έγινε σύμβολο της δεκαετίας του ’80 και καθόρισε το ερωτικό σινεμά για χρόνια.
“Eyes Wide Shut” (1999)
Η τελευταία ταινία του Κιούμπρικ είναι ένα αριστούργημα υπνωτικής σεξουαλικότητας. Ο Τομ Κρουζ και η Νικόλ Κίντμαν περιπλανιούνται σε έναν κόσμο μυστικών ερωτικών τελετών και υπαρξιακής ζήλιας. Το σεξ εδώ δεν είναι πράξη, είναι αποκάλυψη. Ένα ταξίδι μέσα στην ψυχή του πόθου.
“The Dreamers” (2003)
Ο Μπερτολούτσι επιστρέφει με μια ωδή στη νεότητα, τον κινηματογράφο και τον ερωτισμό. Στο Παρίσι του ’68, δύο αδέλφια και ένας Αμερικανός φοιτητής μπλέκονται σε ένα παιχνίδι πόθου, κινηματογραφικών αναφορών και συναισθηματικών ορίων. Σκηνές γυμνού και πάθους, αλλά με ποιητική κινηματογράφηση.
“Nymphomaniac” (2013)
Το πιο τολμηρό έργο του Δανού σκηνοθέτη, Λαρς Φον Τρίερ. Η ιστορία μιας γυναίκας που αφηγείται τη σεξουαλική της ζωή χωρίς ίχνος ντροπής. Πραγματικές σκηνές σεξ, ωμότητα και φιλοσοφικός στοχασμός για την ενοχή και την απελευθέρωση. Μια ταινία που διαλύει τα όρια ανάμεσα στην τέχνη και την πορνογραφία.
“Blue Is the Warmest Colour” (2013)
Η ιστορία ενός πρώτου έρωτα ανάμεσα σε δύο γυναίκες, γυρισμένη με αφοπλιστικό ρεαλισμό. Οι σκηνές διάρκειας δέκα λεπτών χωρίς κοψίματα σόκαραν, αλλά ταυτόχρονα υμνήθηκαν για την αλήθεια και την ευαισθησία τους. Μια ταινία που ανατέμνει την επιθυμία με ανθρωπιά.
“Basic Instinct” (1992)
Το απόλυτο ερωτικό θρίλερ των ’90s. Η Σάρον Στόουν έγραψε ιστορία με τη σκηνή ανάκρισης, ενώ η ίδια η ταινία ισορροπεί ανάμεσα στο pulp και το αριστούργημα. Βία, ίντριγκα, σαδισμός και σεξουαλικό παιχνίδι εξουσίας σε ένα φιλμ που παραμένει κλασικό.
“Secretary” (2002)
Η Μάγκι Τζίλενχαλ και ο Τζέιμς Σπέιντερ ζουν μια σχέση κυριαρχίας και υποταγής στο γραφείο. Ένα BDSM love story που μετατρέπει την ψυχολογία της εξάρτησης σε τρυφερό ρομάντζο. Σαφές φλερτ με την πορνογραφική αισθητική, αλλά με συναισθηματικό βάθος και ευφυΐα.
“Crash” (1996)
Μια από τις πιο αμφιλεγόμενες ταινίες όλων των εποχών. Άνθρωποι που διεγείρονται σεξουαλικά από τροχαία ατυχήματα. Ο Κρόνενμπεργκ μιλά για τον φετιχισμό και την τεχνολογία με κλινική ψυχρότητα. Το φιλμ απαγορεύτηκε σε πολλές χώρες, αλλά σήμερα θεωρείται προφητικό.
“Intimacy” (2001)
Μια ταινία σχεδόν ντοκιμαντερίστικη στην ωμότητα της. Δύο άγνωστοι συναντιούνται κάθε εβδομάδα μόνο για σεξ. Καμία ρομαντικοποίηση, καμία υπερβολή – μόνο σώματα και συναισθηματικά ρήγματα. Οι σκηνές είναι αληθινές και το συναίσθημα αφοπλιστικό. Κέρδισε Χρυσή Άρκτο στο Βερολίνο.
Διαβάστε επίσης: 7 σειρές γεμάτες ένταση και μυστήριο για τους fans του “Criminal Minds”