Η πολιτική σκηνή των Ηνωμένων Πολιτειών είναι γνωστή για την έντονη αντιπαράθεση μεταξύ των δύο κύριων σύγχρονων κομμάτων, των Ρεπουμπλικανών και των Δημοκρατικών. Από τις καυστικές προεκλογικές εκστρατείες μέχρι τις κρίσιμες νομοθετικές μάχες, αυτή η αντιπαλότητα έχει δημιουργήσει μια πλούσια ιστορία γεμάτη ευτράπελα και νίκες. Ας ρίξουμε μια ματιά σε μερικές από τις πιο αξέχαστες στιγμές και ας δούμε ποιοι είναι οι τελικοί νικητές διαχρονικά.
Ευτράπελα και Αστείες Στιγμές
1. Το πρωτοσέλιδο του Ντιούι (1948)
Στις προεδρικές εκλογές του 1948, ο Ρεπουμπλικάνος Τόμας Ντιούι θεωρούνταν το απόλυτο φαβορί έναντι του Δημοκρατικού Χάρι Τρούμαν. Μετά το κλείσιμο της κάλπης και παρ’ ότι τα πρώτα αποτελέσματα έδειχναν νίκη του Τρούμαν, η βεβαιότητα των δημοσιογράφων δεν άλλαζε και μετέδιδαν ότι το αποτέλεσμα θα… ανατραπεί. Στην Chicago Daily Tribune δεν συγκρατούνται με τίποτα! Κυκλοφορούν (ΠΡΙΝ το τελικό αποτέλεσμα!) με τίτλο: “Ο Ντιούι επικράτησε του Τρούμαν!”. Η έκπληξη ήταν μεγάλη όταν ο Τρούμαν κέρδισε τελικά, και η φωτογραφία του με το εσφαλμένο πρωτοσέλιδο παραμένει ιστορική.
2. H κραυγή του Χάουαρντ Ντιν (2004)
Στις προκριματικές εκλογές του 2004, ο Δημοκρατικός υποψήφιος Χάουαρντ Ντιν έγινε διάσημος για την κραυγή του “Yeah!” κατά τη διάρκεια μιας ομιλίας. Η κραυγή αυτή έγινε αμέσως viral και χρησιμοποιήθηκε σε πολλά χιουμοριστικά βίντεο, υπονομεύοντας σοβαρά την εκστρατεία του.
3. Η μόνη φορά στην ιστορία που το Ανώτατο Δικαστήριο καθόρισε το αποτέλεσμα μιας προεδρικής αναμέτρησης (2000)
Οι προεδρικές εκλογές του 2000 μεταξύ Τζορτζ Μπους και Αλ Γκορ περιλάμβαναν την αμφιλεγόμενη καταμέτρηση των ψήφων στη Φλόριντα. Ο Γκορ κέρδισε τη λαϊκή ψήφο με διαφορά περισσότερων από 500.000 ψήφων. Όμως, τελικά έχασε στο Εκλεκτορικό Κολλέγιο (267 έναντι 271), υπέρ του Ρεπουμπλικανού Τζορτζ Ο. Μπους, όταν το Ανώτατο Δικαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών, διευθέτησε τη νομική αμφιβολία για την επανακαταμέτρηση στην εκλογή της Φλόριντα με ψήφους 5-4 υπέρ του Μπους.
Μεγάλες Νίκες και Σημαντικές Μάχες
1. Ο Ρίγκαν επικρατεί (1980)
Ο Ρόναλντ Ρίγκαν, με το σλόγκαν της καμπάνιας του “Πρωί στην Αμερική”, κέρδισε μια σαρωτική νίκη κατά του Τζίμι Κάρτερ το 1980, επαναφέροντας τους Ρεπουμπλικάνους στον Λευκό Οίκο μετά από τέσσερα χρόνια Δημοκρατικής διακυβέρνησης. Η προεδρία του Ρίγκαν άφησε ισχυρό αποτύπωμα στην αμερικανική πολιτική σκηνή.
2. Η άνοδος του Ομπάμα (2008)
Η εκλογή του Μπαράκ Ομπάμα το 2008 ήταν ιστορική από πολλές απόψεις. Ως ο πρώτος Αφροαμερικανός πρόεδρος των ΗΠΑ, ο Ομπάμα κατάφερε να ενώσει ένα μεγάλο τμήμα της αμερικανικής κοινωνίας με το μήνυμά του για “αλλαγή” και “ελπίδα”.
3. Η ανάκαμψη του Κλίντον (1992)
Ο Μπιλ Κλίντον ανέλαβε την προεδρία το 1992, μετά από 12 χρόνια Ρεπουμπλικανικής κυριαρχίας στον Λευκό Οίκο. Η εκλογή του σηματοδότησε μια νέα εποχή για τους Δημοκρατικούς και έφερε σημαντικές αλλαγές στις κοινωνικές και οικονομικές πολιτικές των ΗΠΑ.
Ποιοι είναι οι τελικοί νικητές διαχρονικά;
Αν και η απάντηση σε αυτό το ερώτημα εξαρτάται από το πώς μετράει κανείς τη “νίκη”, είναι σαφές ότι και τα δύο μεγάλα σύγχρονα πολιτικά κόμματα στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν πετύχει σημαντικές νίκες και έχουν υποστεί μεγάλες ήττες. Οι Ρεπουμπλικάνοι έχουν δει προέδρους, όπως ο Ρίγκαν και ο Μπους, να διαμορφώνουν την αμερικανική πολιτική σκηνή, ενώ οι Δημοκρατικοί έχουν δει ιστορικές φιγούρες, όπως ο Ρούζβελτ και ο Ομπάμα, να φέρνουν μεγάλες αλλαγές.
Η τελική νίκη, ωστόσο, είναι πιθανώς η ανθεκτικότητα της αμερικανικής δημοκρατίας και η συνεχής προσπάθεια των πολιτών να διαμορφώνουν το μέλλον της χώρας τους. Σε αυτό το αέναο παιχνίδι, οι πραγματικοί νικητές είναι οι ψηφοφόροι που συνεχίζουν να συμμετέχουν και να επηρεάζουν την πορεία της αμερικανικής ιστορίας.
Διαβάστε επίσης: Ο Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ θα ήταν υποψήφιος για Πρόεδρος εάν ήταν εφικτό
