Υπάρχουν στιγμές που δεν φωνάζουν.
Δεν συνοδεύονται από μουσική υπόκρουση ή φώτα.
Δεν είναι κινηματογραφικές. Είναι βαθιά ανθρώπινες.
Είναι εκείνες οι σιωπηλές ρωγμές στην καθημερινότητα, που σου λένε: “Τώρα. Αν όχι τώρα, πότε;”
Η ζωή δεν ζητά ηρωισμούς. Ζητά αυθεντικότητα.
Και η αυθεντικότητα, κάποιες φορές, χρειάζεται να υψώσει ανάστημα.
Η σιωπή ως καταφύγιο – και ως παγίδα
Όλοι έχουμε μάθει να σωπαίνουμε. Από φόβο. Από συμφέρον. Από το “δεν είναι δική μου δουλειά”.
Η σιωπή μπορεί να είναι σοφία – αλλά και συνενοχή.
Μα έρχεται εκείνη η στιγμή που δεν σωπαίνεις πια επειδή δεν έχεις κάτι να πεις,
αλλά επειδή δεν σε αφήνουν να μιλήσεις. Ή χειρότερα – επειδή έχεις πείσει τον εαυτό σου πως δεν αξίζει να ακουστεί.
Τότε είναι που πρέπει να σταθείς. Να υψωθείς. Να θυμηθείς.
Όταν η ψυχή σκύβει, το σώμα δεν έχει σημασία
Το “ανάστημα” δεν έχει σχέση με ύψος, δύναμη ή εξουσία.
Έχει να κάνει με το βλέμμα σου στον καθρέφτη.
Εκείνος που στέκεται απέναντι στο άδικο, στον φόβο, στο ψέμα, δεν το κάνει πάντα επειδή είναι δυνατός.
Το κάνει επειδή δεν μπορεί να κάνει αλλιώς.
Επειδή προτιμά να πληρώσει το τίμημα του να είναι ελεύθερος, παρά το κόστος του να είναι συμβιβασμένος.
Η μικρή αντίσταση – το πρώτο “όχι”
Ίσως δεν χρειάζεται να γίνεις επαναστάτης.
Αρκεί να πεις όχι όταν όλοι λένε ναι.
Να πεις αρκετά όταν όλοι σωπαίνουν.
Να σταθείς στο πλευρό του αδύναμου, ακόμα κι αν τρέμεις.
Μια πράξη, μια κουβέντα, ένα βήμα μπορεί να είναι η αρχή.
Γιατί η αξιοπρέπεια δεν χτίζεται με μεγάλα λόγια, αλλά με μικρές αλήθειες.
Πότε λοιπόν πρέπει να υψώσεις το ανάστημά σου;
Όταν κάτι μέσα σου ψιθυρίζει:
“Δεν αντέχω άλλο έτσι.”
Όταν βλέπεις ότι κάποιος πονά και δεν είναι κανείς δίπλα του.
Όταν η σιωπή γίνεται συνενοχή.
Όταν το “να μην μπλέξω” γίνεται προδοσία στον εαυτό σου.
Όταν φοβάσαι – και παρ’ όλα αυτά προχωράς.
Το ανάστημά σου δεν είναι η φωνή σου. Είναι η απόφαση να είσαι εκείνος που δεν έσκυψε.
Και σε έναν κόσμο που μας θέλει σιωπηλούς και συμβιβασμένους, αυτό είναι το πιο γενναίο πράγμα που μπορείς να κάνεις.
Διαβάστε επίσης: Ο κόσμος της διαφθοράς μέσα από 10 εμβληματικές ταινίες
