Το κάνουμε όλοι, και στο τέλος μένουμε χωρίς χρόνο, χωρίς ενέργεια και χωρίς διάθεση. Ίσως ήρθε η στιγμή να μάθεις την τέχνη του ευγενικού “όχι” – και να πάρεις πίσω τη ζωή σου.
Οι περισσότεροι από εμάς μάθαμε να λέμε “ναι” από συνήθεια. Ναι στη δουλειά που μας φορτώνει με κάτι επιπλέον, ναι στο φιλικό ραντεβού που δεν θέλουμε πραγματικά, ναι στις προσκλήσεις που μας αφήνουν εξαντλημένους στο τέλος της ημέρας. Το “όχι” το θεωρούμε αγένεια, στην πραγματικότητα, όμως, είναι ένα από τα πιο δυνατά εργαλεία που έχουμε για να πάρουμε πίσω τον χρόνο και την ενέργειά μας.
Σίγουρα υπάρχουν στιγμές που δεν μπορείς να πεις “όχι”, ωστόσο, κάθε φορά που λες “ναι” σε κάτι που δεν θέλεις, λες ταυτόχρονα “όχι” σε κάτι που πραγματικά έχει σημασία: στην ξεκούραση, στη δημιουργικότητα, στους ανθρώπους που θέλεις να περάσεις χρόνο μαζί τους. Αυτό που πρέπει να καταλάβεις είναι ότι δεν υπάρχει τίποτα το εγωιστικό στο να βάζεις όρια. Το αντίθετο: μόνο όταν έχεις γεμάτες μπαταρίες μπορείς να δώσεις στους άλλους την καλύτερη εκδοχή σου.
Δεν χρειάζεται να δικαιολογείσαι υπερβολικά. Ένα απλό “δεν μπορώ αυτή τη φορά” ή “ευχαριστώ, αλλά όχι” αρκεί. Όσο πιο άνετα το λες, τόσο πιο φυσικό θα γίνει και για τους άλλους να το δεχτούν. Δεν οφείλεις να γεμίζεις το πρόγραμμά σου για να φανείς καλός ή χρήσιμος. Η αξία σου δεν μετριέται με τα “ναι” που μοιράζεις.
Η τέχνη του να λες “όχι” είναι η τέχνη του να ζεις με πρόθεση. Να επιλέγεις πού θα ξοδέψεις την ενέργεια σου, ποιοι άνθρωποι την αξίζουν και ποια πράγματα θα χτίζουν τη ζωή που θέλεις. Και κάθε φορά που το καταφέρνεις, το μόνο που χάνεις είναι λίγη περιττή κούραση – ενώ κερδίζεις πίσω κάτι πολύ πιο σημαντικό: τον εαυτό σου.
Διαβάστε επίσης: Τι σημαίνει να είσαι άντρας σήμερα