Υπάρχουν στιγμές στη ζωή που το βάρος της καθημερινότητας μοιάζει αβάσταχτο. Οι ελπίδες μοιάζουν μακρινές και το μέλλον θολό. Είναι εκείνες οι μέρες – ή και περίοδοι – που νιώθεις πως όλα καταρρέουν, πως οι δυνάμεις σου σε εγκαταλείπουν και πως κάθε βήμα μπροστά είναι ένας μικρός άθλος.
Σε τέτοιες στιγμές αυτό που χρειάζεσαι δεν είναι απαραιτήτως απαντήσεις ή λύσεις – αλλά πρώτα και κύρια, χώρο να νιώσεις και έναν τρόπο να σταθείς έστω λίγο όρθιος μέσα στη θύελλα. Ορίστε μερικές σκέψεις και τρόποι που ίσως σε βοηθήσουν να νιώσεις έστω λίγο καλύτερα.
Μην προσποιείσαι ότι είσαι καλά
Αν πονάς, πες το. Αν έχεις κουραστεί, παραδέξου το. Δεν χρειάζεται να “το παίζεις δυνατός”. Αντίσταση στο συναίσθημα συχνά το κάνει χειρότερο.
Εστίασε μόνο στο επόμενο μικρό βήμα
Όταν όλα μοιάζουν τεράστια, επικίνδυνα, και εκτός ελέγχου, προσπάθησε να κάνεις ένα μικρό, διαχειρίσιμο βήμα. Μπορεί να είναι:
- Να πιεις λίγο νερό.
- Να βγεις για πέντε λεπτά βόλτα.
- Να γράψεις τρεις προτάσεις για το πώς νιώθεις.
Το επόμενο βήμα δεν χρειάζεται να είναι λύση. Χρειάζεται απλώς να είναι λίγο καλύτερο από το τίποτα.
Δώσε χώρο σε αυτό που νιώθεις
Μην πιέζεις τον εαυτό σου να “το ξεπεράσει”. Αν νιώθεις θλίψη, θυμό, ματαίωση, είναι λογικό. Η αποδοχή του πόνου είναι συχνά η αρχή της θεραπείας. Το “είναι εντάξει να μην είσαι εντάξει” δεν είναι απλά σύνθημα – είναι αλήθεια.
Μίλα με έναν άνθρωπο – όχι απαραίτητα για να σε “διορθώσει”
Ένας φίλος. Ένας συγγενής. Ένας ψυχολόγος. Κάποιος που θα ακούσει, χωρίς να σου πει “υπάρχουν και χειρότερα”. Η παρουσία κάποιου, έστω και σιωπηλά, μπορεί να είναι ανακουφιστική.
Σκέψου ότι αυτό είναι ένα κεφάλαιο, όχι ολόκληρο το βιβλίο
Το ότι περνάς μια πολύ σκοτεινή περίοδο δεν σημαίνει πως αυτή είναι η νέα σου ζωή. Κάποια στιγμή θα γυρίσει σελίδα – ίσως όχι σύντομα, αλλά θα γυρίσει. Αυτό που νιώθεις τώρα δεν είναι αιώνιο.
Απόφυγε την αυτοκριτική – μίλα στον εαυτό σου όπως θα μιλούσες σε έναν φίλο
Αν ένας αγαπημένος σου ήταν στη θέση σου, τι θα του έλεγες; Πιθανώς όχι: “είσαι άχρηστος, το προκάλεσες μόνος σου.” Οπότε γιατί να μιλάς έτσι στον εαυτό σου;
Δώσε στον εαυτό σου χρόνο. Όσο χρειάζεται.
Η επούλωση δεν έρχεται με πρόγραμμα. Και το “να νιώσεις καλύτερα” δεν είναι πάντα γραμμική διαδικασία. Μπορεί να κάνεις δύο βήματα μπροστά και μετά τρία πίσω. Είναι ΟΚ.
Διαβάστε επίσης: Η απεικόνιση της ψυχικής υγείας στον σύγχρονο κινηματογράφο – 10 ταινίες
