Οι διακοπές είναι σαν εκείνο το φίλτρο του Instagram που υπόσχεται ότι θα σε κάνει να φαίνεσαι ξεκούραστος και όμορφος, αλλά στην πραγματικότητα απλά θολώνει τα νεύρα σου. Ξεκινάς με όνειρα για ήλιο, θάλασσα και την απόλυτη χαλάρωση και καταλήγεις να κάνεις περισσότερο πρόγραμμα κι από πρωθυπουργός σε προεκλογική περίοδο. Από το “να φύγουμε πρωί για να μη βρούμε κίνηση” μέχρι το “πρόλαβε ξαπλώστρα πριν την αρπάξει ο διπλανός”, κάθε μέρα μοιάζει με ριάλιτι επιβίωσης – χωρίς έπαθλο.
Η θάλασσα είναι πάντα πιο κρύα από όσο τη φανταζόσουν, τα δωμάτια ποτέ δεν έχουν την “πανοραμική θέα” που υπόσχονταν, τα παιδιά –αν υπάρχουν– θέλουν τα πάντα εδώ και τώρα, και ο ήλιος αποφασίζει να σου χαρίσει το κάψιμο του αιώνα τη μόνη μέρα που ξέχασες το αντηλιακό. Και κάπου ανάμεσα σε όλα αυτά, υπάρχει και η φωνούλα που σου ψιθυρίζει πως “πρέπει να χαλαρώσεις”, λες και η χαλάρωση είναι διακόπτης που τον πατάς μόλις ξεκλειδώσεις το δωμάτιο του ξενοδοχείου.
Το πιο ειρωνικό είναι ότι γυρίζεις σπίτι πάντα πιο κουρασμένος απ’ ό,τι έφυγες. Σαν να πήρες μέρος σε μαραθώνιο που τον πλήρωσες ακριβά για να τερματίσεις λαχανιασμένος και με δύο βαλίτσες γεμάτες άπλυτα. Οι διακοπές υποτίθεται πως είναι ανάσα στην πραγματικότητα, είναι μια καλά καμουφλαρισμένη υπενθύμιση ότι η ζωή, ακόμα κι όταν φοράει το καλοκαιρινό της μαγιό, παραμένει ένα χάος που τρέχεις να προλάβεις. Και το πιο αστείο; Μόλις περάσουν, ήδη σχεδιάζεις τις επόμενες, λες και αυτή τη φορά όλα θα πάνε τέλεια. Ναι, καλά.
Ίσως του χρόνου η ζωή αποφασίσει να σου δώσει μια ευκαιρία να ξεκουραστείς, αλλά μην το πολυπιστεύεις…
Διαβάστε επίσης: Ο Ρίτσαρντ Μπάρτον πέρα από τη λάμψη του Χόλιγουντ