Αύριο γιορτάζουμε έναν από τους πιο ξεχωριστούς δημιουργούς του σύγχρονου κινηματογράφου, τον Τιμ Μπάρτον. Γεννήθηκε στις 25 Αυγούστου 1958 στην Καλιφόρνια, και από τότε κουβαλάει μέσα του έναν κόσμο γεμάτο σκοτεινή φαντασία, γοτθική αισθητική και τρυφερότητα για τους “παράξενους” χαρακτήρες που δεν ταιριάζουν πουθενά.
Πρόκειται για έναν σκηνοθέτη που κατάφερε να μετατρέψει το διαφορετικό σε μαγεία και το αλλόκοτο σε ποίηση, αφήνοντας πίσω του μια φιλμογραφία που συνεχίζει να συγκινεί και να εμπνέει.
Δείτε παρακάτω μερικές από τις καλύτερες ταινίες του:
Edward Scissorhands (1990)
Ανάμεσα στις πιο εμβληματικές στιγμές της καριέρας του ξεχωρίζει ο “Ψαλιδοχέρης”, μια σύγχρονη παραβολή για τον αποκλεισμό και την αγάπη, που χάρισε στον Τζόνι Ντεπ τον ρόλο που τον καθιέρωσε και έφερε δάκρυα σε εκατομμύρια θεατές.
Beetlejuice (1988)
Μια μακάβρια κωμωδία γεμάτη ενέργεια, που χάρισε στον κόσμο έναν από τους πιο αξέχαστους χαρακτήρες της ποπ κουλτούρας. Σκοτεινό χιούμορ, εντυπωσιακά σκηνικά και ανεξάντλητη φαντασία.
Ed Wood (1994)
Το “Ed Wood” απέδειξε ότι ο Μπάρτον μπορεί να παντρέψει το χιούμορ με τη συγκίνηση, δημιουργώντας ένα τρυφερό πορτρέτο του “χειρότερου σκηνοθέτη στην ιστορία του Χόλιγουντ”.
Big Fish (2003)
Μια αλληγορική ιστορία για τη σχέση πατέρα και γιου. Γεμάτη παραμυθένιες εικόνες, συμβολισμούς και συγκίνηση, η ταινία αγγίζει βαθιά το κοινό και παραμένει από τα πιο συναισθηματικά έργα του.
Corpse Bride (2005)
Με stop-motion αισθητική και γοτθική ατμόσφαιρα, η “Νεκρή Νύφη” υφαίνει μια ιστορία αγάπης που υπερβαίνει ακόμη και τον θάνατο. Ένα παραμύθι σκοτεινό και συνάμα τρυφερό.
Sweeney Todd: The Demon Barber of Fleet Street (2007)
Το μακάβριο μιούζικαλ του Μπάρτον, με τον Τζόνι Ντεπ και την Έλενα Μπόναμ Κάρτερ, αποτελεί ένα από τα πιο ατμοσφαιρικά και τολμηρά έργα του, όπου το αίμα και η μουσική γίνονται τέχνη.
Batman (1989) & Batman Returns (1992)
Οι ταινίες που έδωσαν νέα ταυτότητα στον κινηματογραφικό ήρωα. Ο Μπάρτον μετέφερε τον Batman σε ένα σκοτεινό, στιλιζαρισμένο σύμπαν, καθορίζοντας την αισθητική του χαρακτήρα για τις επόμενες γενιές.
Frankenweenie (2012)
Μια τρυφερή ιστορία για ένα αγόρι και το σκυλάκι του, που ανασταίνεται μέσα από την επιστημονική φαντασία και το γοτθικό χιούμορ. Ένα από τα πιο προσωπικά stop-motion εγχειρήματα του.
Alice in Wonderland (2010)
Ένα οπτικά φαντασμαγορικό ταξίδι στη Χώρα των Θαυμάτων, με το αναγνωρίσιμο σκοτεινό ύφος του σκηνοθέτη να δίνει νέα πνοή στην κλασική ιστορία.
Διαβάστε επίσης: Επτά ταινίες για τα πρώτα φθινοπωρινά βράδια
