Ο Μάρτιν Σκορτσέζε είναι ένας από τους σπουδαιότερους σκηνοθέτες όλων των εποχών και έχει παίξει σημαντικό ρόλο στην πορεία του αμερικανικού κινηματογράφου, εκτός όμως από αυτό, είναι και ένας από τους πιο γνωστούς κινηματογραφόφιλους στον πλανήτη.
Εδώ και χρόνια ο Σκορτσέζε αφιερώνει πολύ χρόνο στο να διατηρηθεί η ιστορία του κινηματογράφου, κάτι που άλλωστε δείχνουν και οι δικές του σκηνοθετικές προσπάθειες, αλλά και το γεγονός ότι είναι πρόεδρος του Film Foundation, ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού, αφιερωμένου στην αναπαλαίωση ταινιών και στην αποτροπή της καταστροφής των πρωτότυπων φιλμ.
Σε ένα πρόσφατο δοκίμιο που έγραψε στο Harper’s Magazine για να επαινέσει τον θρύλο του ιταλικού κινηματογράφου και έναν από τους σπουδαιότερους σκηνοθέτες του 20ου αιώνα, Φεντερίκο Φελίνι, εξέφρασε την άποψη του για το πως εξελίσσεται ο κινηματογράφος σήμερα γράφοντας πως: “Η τέχνη του κινηματογράφου υποτιμάται συστηματικά, παραμερίζεται, υποβαθμίζεται και μειώνεται συνεχώς έχοντας ως κοινό παρονομαστή τον όρο ‘περιεχόμενο'”.
Ισχυρίστηκε ότι ο όρος “περιεχόμενο” ακουγόταν μόνο όταν οι άνθρωποι συζητούσαν για τον κινηματογράφο σε σοβαρό επίπεδο, αλλά σταδιακά άρχισε να χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο από τους ανθρώπους που έχουν [αναλάβει] εταιρείες media, οι οποίοι δεν είναι πολύ εξοικειωμένοι με την ιστορία του κινηματογράφου ή [δεν] νοιάζονται αρκετά για να σκεφτούν ότι πρέπει να είναι.
Ενώ ο Σκορσέζε παραδέχτηκε ότι έχει επωφεληθεί από τις υπηρεσίες συνεχούς ροής, θεωρεί ότι έχουν φτάσει σε σημείο να ξεπεράσουν την εμπειρία του κινηματογράφου, όπως ακριβώς η Amazon ξεπέρασε τα φυσικά καταστήματα. Εξέφρασε επίσης πώς οι αλγόριθμοι σε αυτές τις πλατφόρμες “δημιούργησαν μια κατάσταση στην οποία τα πάντα παρουσιάζονται στον θεατή σε ίσους όρους ανταγωνισμού, κάτι που ακούγεται δημοκρατικό, αλλά δεν είναι.”
“Εάν η παρεταίρω προβολή ‘προτείνεται’ από αλγόριθμους με βάση αυτό που έχετε ήδη δει και οι προτάσεις βασίζονται σε ένα μόνο θέμα ή είδος, τότε τι κάνει αυτό στην τέχνη του κινηματογράφου;” αναρωτήθηκε, ενώ πρόσθεσε πως “οι αλγόριθμοι, εξ ορισμού, βασίζονται σε υπολογισμούς που αντιμετωπίζουν τον θεατή ως καταναλωτή και τίποτα άλλο.”
Στην συνέχεια αποκάλεσε την τρέχουσα κινηματογραφική βιομηχανία ως “επιχείρηση μαζικής ψυχαγωγίας” που καθοδηγείται μόνο από το ποσοστό κέρδους που μπορεί να αποφέρει μια ταινία, και έκλεισε λέγοντας πως: “Όσοι γνωρίζουμε τον κινηματογράφο και την ιστορία του πρέπει να μοιραστούμε την αγάπη και τις γνώσεις μας με όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους. Πρέπει να καταστήσουμε ξεκάθαρο στους σημερινούς νόμιμους ιδιοκτήτες αυτών των ταινιών ότι είναι από τους μεγαλύτερους θησαυρούς του πολιτισμού μας και πρέπει να αντιμετωπίζονται ανάλογα.”
Διαβάστε επίσης: 9 πράγματα που ελάχιστοι γνωρίζουν για τον Μάρτιν Σκορτσέζε
