Σε μια εποχή όπου το φαίνεσθαι μοιάζει πιο σημαντικό από το είναι, παρατηρείται το εξής θλιβερό φαινόμενο: άνθρωποι, άνδρες και γυναίκες, καταφεύγουν στο δανεισμό πανάκριβων αντικειμένων, μόνο και μόνο για να δείξουν κάτι που δεν είναι. Ρολόγια πολυτελείας, τσάντες υψηλής ραπτικής, αυτοκίνητα που ούτε αντέχουν ούτε κατέχουν, όλα στην υπηρεσία μιας στιγμιαίας εντύπωσης.
Και όλα αυτά; Για ένα ποστ που θα ασπάσει θαυμασμό ή για ένα τραπέζι που θα τους κάνει νιώσουν “κάποιοι”. Ωστόσο, ύπαρχει το μετά, και αυτό είναι η επιστροφή στην πραγματικότητα, που όσο πιο δανεική ήταν η εικόνα τους, τόσο πιο κενή φαντάζει.
Αυτού του είδους οι άνθρωποι δεν επενδύουν στην ουσία. Επενδύουν σε μια σκιά. Σε μια προσωρινή αυταπάτη. Δεν δανείζονται μόνο αντικείμενα, δανείζονται υπόσταση, προσομοιώνουν στάτους, παριστάνουν κάτι που δεν έχουν χτίσει.
Και το χειρότερο; Πιστεύουν πως αυτό τους ανεβάζει στα μάτια των άλλων. Στην πραγματικότητα, τους εκθέτει. Γιατί, όσο πιο μακριά είναι το περιτύλιγμα από την αλήθεια σου, τόσο πιο εκκωφαντική είναι η πτώση όταν χαθεί αυτό.
Και εδώ φτάνουμε στο συμπέρασμα πως δεν είναι κακό να μην έχεις, αλλά είναι πραγματικά λυπηρό να ντρέπεσαι γι’ αυτό. Γιατί δεν είναι ντροπή να φορέσεις ένα απλό ρούχο, είναι ντροπή να ντύνεσαι με δανεικές υποκρισίες.
Αυτό που πρέπει να καταλάβεις είναι ό,τι δεν είναι μειονέκτημα να είσαι αυθεντικός, αλλά είναι ήττα να είσαι ψεύτικος μόνο και μόνο για να εντυπωσιάσεις άλλους εξίσου ψεύτες.
Όλα αυτά τα δήθεν είδωλα των κοινωνικών δικτύων, τα στιλιζαρισμένα stories με φίλτρα και μακιγιαρισμένη πραγματικότητα, έχουν δημιουργήσει έναν ψυχαναγκασμό εντυπωσιασμού. Αλλά τι μένει όταν κατέβει η ανάρτηση, όταν φύγει το μακιγιάζ, όταν επιστραφούν τα δανεικά;
Μένει ο άνθρωπος. Και εκεί φαίνεται όλη η γύμνια.
Το να προσπαθείς να γίνεις κάτι που δεν είσαι, είναι σαν να φτιάχνεις οικοδόμημα πάνω στην άμμο. Θα πέσει.
Το να ζηλεύεις κάποιον άλλον και να δανείζεσαι τη ζωή του για λίγες ώρες, είναι πράξη που δεν τιμά ούτε εσένα, ούτε εκείνον.
Αυτή η συνήθεια, να “κάνεις μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα”, φανερώνει όχι έλλειψη χρημάτων, αλλά έλλειψη χαρακτήρα. Κανένα αντικείμενο πολυτελείας δεν μπορεί να κρύψει την ανασφάλεια. Κανένα ρολόι δεν δείχνει την ώρα του αυτοσεβασμού και καμία τσάντα δεν χωρά την αξιοπρέπεια που σου λείπει.
Γι’ αυτό, μείνε αυτός που είσαι.
Μην υποδύεσαι. Μην προσποιείσαι.
Μην φτιάχνεις εικόνες για να αρέσεις. Φρόντισε να είσαι.
Όχι για ένα βράδυ. Όχι για μια φωτογραφία. Αλλά για μια ζωή.
Ο κόσμος έχει γεμίσει αντίγραφα.
Το σπάνιο είναι να παραμένεις αυθεντικός.
By Ιωάννα Γιαννιώτη
Διαβάστε επίσης: 8 πολυτελή αντικείμενα που δεν είναι πεταμένα λεφτά
