Η 2α Φεβρουαρίου δεν είναι πια μια συνηθισμένη μέρα. Από το 1993, η “Mέρα της Μαρμότας” έχει γίνει κάτι περισσότερο από ένα παραδοσιακό έθιμο στην Πενσυλβάνια. Έχει αποκτήσει διαστάσεις κινηματογραφικού μύθου, χάρη στην εμβληματική ταινία του Χάρολντ Ράμις, που πριν από 32 χρόνια έκανε πρεμιέρα και άλλαξε για πάντα τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τον χρόνο, τις επαναλήψεις και –κυρίως– τον ίδιο μας τον εαυτό.
Ο Μπιλ Μάρεϊ, στον ρόλο του υπεροπτικού μετεωρολόγου Φιλ Κόνορς, καταφέρνει να μας παρασύρει σε ένα ταξίδι που αρχίζει ως φαρσοκωμωδία και καταλήγει σε υπαρξιακή αναζήτηση. Παγιδευμένος σε μια ατελείωτη χρονική λούπα, αναγκάζεται να ζει την ίδια μέρα ξανά και ξανά, μέχρι να βρει την πολυπόθητη διέξοδο. Αλλά η διέξοδος δεν είναι εξωτερική· είναι εσωτερική. Ο Φιλ πρέπει να αλλάξει, όχι τον κόσμο γύρω του, αλλά τον ίδιο του τον εαυτό. Και το κάνει μέσα από μικρά, αόρατα βήματα, μέχρι που η καθημερινή επανάληψη μετατρέπεται σε εργαλείο αυτοβελτίωσης και, τελικά, λύτρωσης.
Η ταινία παραμένει διαχρονική γιατί, παρά τη φαινομενικά απλή της πλοκή, καταφέρνει να μιλήσει για βαθιά ανθρώπινες εμπειρίες. Ποιος δεν έχει νιώσει ότι είναι παγιδευμένος σε μια ανιαρή ρουτίνα; Ποιος δεν έχει ονειρευτεί να ξαναζήσει μια μέρα για να διορθώσει τα λάθη του; Η “Μέρα της Μαρμότας” είναι η απόλυτη αλληγορία για τις δεύτερες ευκαιρίες, για την ικανότητά μας να αλλάξουμε, ακόμα κι όταν όλα φαίνονται στάσιμα.
Η επιτυχία της οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο διακριτικό της χιούμορ και στην εξαιρετική ερμηνεία του Μάρεϊ, που κινείται μαεστρικά ανάμεσα στην κωμωδία και το δράμα. Ξεκινά ως αντιπαθητικός εγωιστής και εξελίσσεται σε έναν άνθρωπο που βρίσκει χαρά στο να κάνει μικρές πράξεις καλοσύνης. Κάθε επανάληψη της μέρας είναι μια νέα ευκαιρία. Κάθε αποτυχία γίνεται μάθημα. Κάθε στιγμή, ακόμα και η πιο ασήμαντη, αποκτά σημασία.
Τριάντα δύο χρόνια μετά την πρεμιέρα της, η “Μέρα της Μαρμότας” παραμένει αναπάντεχα επίκαιρη. Στις μέρες μας, όπου η ρουτίνα μπορεί να φαίνεται ατελείωτη και η επανάληψη κουραστική, η ταινία προσφέρει μια υπενθύμιση ότι η αλλαγή δεν συμβαίνει μαγικά. Χρειάζεται χρόνο, επιμονή και πολλές αποτυχημένες προσπάθειες. Χρειάζεται να ξυπνάς κάθε μέρα και να προσπαθείς λίγο περισσότερο.
Διαβάστε επίσης: 10 ισχυρές ταινίες για να τιμήσετε τον Μήνα Μαύρης Ιστορίας
