Από τον Αλ Καπόνε και τον Βίτο Κορλεόνε μέχρι τον Τζον Γκότι και τον Τόνι Σοπράνο, οι μαφιόζοι – είτε φανταστικοί, είτε αληθινοί – αιχμαλωτίζουν την φαντασία του κοινού από την δεκαετία του 1920. Ήταν άντρες που άνηκαν στον κόσμο του οργανωμένου εγκλήματος και θεωρούνταν κατά κάποιο τρόπο οι σύγχρονες εκδοχές των παράνομων ηρώων της Άγριας Δύσης.
Αν και δεν αντιπροσωπεύουν ολόκληρη την Ιταλοαμερικανική κοινότητα, έγιναν αναπόσπαστο κομμάτι της ταυτότητα της, και αυτό χάρη στη διαρκή επιρροή της ταινίας ο “Νονός” του Φράνσις Φορντ Κόπολα, η οποία βασίστηκε στο μυθιστόρημα του Μάριο Πούτζο και αποτέλεσε σταθμό στο είδος των γκανγκστερικών ταινιών.
Διαβάστε επίσης: “Νονός”: Αυτή είναι η αγαπημένη σκηνή του Φράνσις Φορντ Κόπολα
Το μυθιστόρημα του Πούτζο αφηγείται την ιστορία του Σικελού μετανάστη Βίτο Κορλεόνε, της οικογένειας και της «επιχείρησης» που έχτισε στη Νέα Υόρκη. Η Paramount Pictures αγόρασε τα κινηματογραφικά δικαιώματα του μυθιστορήματος και ο επικεφαλής του στούντιο Ρόμπερτ Έβανς στράφηκε στον νεαρό ιταλοαμερικανό σκηνοθέτη Φράνσις Φορντ Κόπολα, ζητώντας του να την σκηνοθετήσει (Ο Κόπολα συνέγραψε επίσης το σενάριο, μαζί με τον Πούτζο). Με τον Μάρλον Μπράντο (Δον Κορλεόνε) και τον Αλ Πατσίνο (Μάικλ Κορλεόνε) να ηγούνται ενός καταπληκτικού καστ, ο “Νονός” κοιτάζει την Μαφία από μέσα προς τα έξω, σε αντίθεση με προηγούμενες γκανγκστερικές ταινίες, στις οποίες υπήρχε η οπτική της επιβολής του νόμου ή της «κανονικής» κοινωνίας.
Με τον “Νονό” ο Κόπολα επανεφηύρε το είδος, και επηρέασε όλους αυτούς που ακολούθησαν. Τις επόμενες δεκαετίες η Μαφία έγινε δημοφιλές θέμα της ποπ κουλτούρας και άνοιξε ο δρόμος για να δούμε τον Μάρτιν Σκορσέζε να γυρίζει τα “Καλά παιδιά”, τον Μπράιαν ντε Πάλμα να σκηνοθετεί τον “Σημαδεμένο” και τους “Αδιάφθορους”, τον Σέρτζιο Λεόνε να παρουσιάζει το “Κάποτε στην Αμερική”, αλλά και τον Ντέιβιντ Τσέις να επιμελείται τη σπουδαιότερη τηλεοπτική σειρά, τους “Sopranos”.
Διαβάστε επίσης: Φράνσις Φορντ Κόπολα: “Αυτή η ταινία με κατέστρεψε”
Ο μύθος του “Νονού” ενισχύεται και από ορισμένα άγνωστα γεγονότα. Ο Φράνσις Φορντ Κόπολα δεν ήταν η πρώτη επιλογή για τη θέση του σκηνοθέτη, ο Πούτζο δεν ήθελε να γράψει ένα τέτοιο βιβλίο, τα δικαιώματα του αγοράστηκαν από ένα στούντιο που δεν ήθελε να γυρίζει ταινίες για τη Μαφία, και ο βασικός ρόλος δόθηκε σε έναν ηθοποιό που εκείνη την περίοδο θεωρούνταν αναξιόπιστος και ανεπιθύμητος – ο Μάρλον Μπράντο ανέλαβε να ερμηνεύσει τον Βίτο Κορλεόνε έναντι πολύ μικρής αμοιβής. Το στούντιο δεν ήθελε ούτε τον Πατσίνο για τον ρόλο του Μάικλ, επειδή ήταν κοντός, ο Κόπολα όμως επέμεινε και δικαιώθηκε. Τέλος, η μουσική του Νίνο Ρότα δεν είχε θεωρηθεί κατάλληλη, ενώ το κομμένο κεφάλι αλόγου στο πρώτο μέρος, είναι αληθινό! Η παραγωγή το πήρε από εταιρεία τροφίμων για σκύλους.
Διαβάστε επίσης: 9 μαφιόζικες σειρές για όσους λατρέψατε το “Sopranos”