Τι μας λέει στ’ αλήθεια ο Βίτο Κορλεόνε για την αρρενωπότητα;
Δεν είναι λίγες οι φορές που οι μεγαλύτερες αλήθειες ειπώθηκαν από φανταστικούς χαρακτήρες. Κι όμως, ο Βίτο Κορλεόνε ίσως ο πιο εμβληματικός κινηματογραφικός πατέρας δεν δίδαξε μόνο πώς χτίζεις εξουσία, αλλά και κάτι πιο δύσκολο: πώς ορίζεις την αντρική υπόσταση μέσα από την ευθύνη.
Επέλεξα να γράψω αυτό το άρθρο, γιατί σε μια εποχή όπου ο άντρας συχνά μετριέται με επιτυχίες, κατακτήσεις και ισχύ, είναι απαραίτητο να θυμηθούμε τη ρίζα του: τη φροντίδα, τη διάρκεια, την παρουσία.
Ο άντρας δεν είναι ρόλος. Είναι παρουσία.
“Ένας άντρας που δεν περνάει χρόνο με την οικογένειά του, δεν είναι αληθινός άντρας”, λέει ο Βίτο Κορλεόνε στην εναρκτήρια σκηνή του Νονού. Και δεν το λέει θυμωμένα. Το λέει με εκείνη την ήρεμη βεβαιότητα που έχουν όσοι έχουν καταλάβει ποιο είναι το αληθινό βάρος που φέρουν στη ζωή.
Ο άντρας για τον Κορλεόνε και για κάθε άντρα που σέβεται τον εαυτό του, δεν ορίζεται από τη δύναμη, την απειλή, ούτε την επιτυχία. Ορίζεται από την ικανότητά του να είναι εκεί. Παρών. Σωματικά και ψυχικά. Όχι μόνο όταν όλα είναι εύκολα, αλλά κυρίως όταν όλα είναι δύσκολα.
Γιατί τι νόημα έχει να κατακτάς τον κόσμο, αν χάνεις το σπίτι σου;
Οικογένεια δεν σημαίνει μόνο συγγένεια.
Το να ξοδεύεις χρόνο με την οικογένειά σου δεν είναι αγγαρεία. Είναι συνειδητή επιλογή προτεραιότητας. Είναι η υπενθύμιση ότι η επιτυχία δεν μετριέται σε project, αλλά σε βλέμματα. Σε αγκαλιές. Σε μικρές, σιωπηλές στιγμές.
Η οικογένεια δεν είναι μόνο οι δεσμοί αίματος. Είναι ό,τι αγαπάς και επιλέγεις να προστατεύσεις. Το παιδί σου, ο σύντροφός σου, οι άνθρωποι που βρίσκονται γύρω σου και σε κάνουν να γίνεσαι καλύτερος. Αυτούς πρέπει να “προστατεύεις” όχι με βία, αλλά με συνέπεια.
Πολλοί άντρες καλοπροαίρετα επενδύουν τον χρόνο τους στην καριέρα, στη φήμη, στις απαιτήσεις της εποχής. Το κάνουν “για την οικογένεια”, λένε. Όμως η οικογένεια δεν θυμάται τι της πρόσφερες αν δεν ήσουν εκεί όταν σε χρειάστηκε.
Ένα παιδί δεν θα θυμάται τι του πήρες. Θα θυμάται αν σε κοίταξε στα μάτια και σε βρήκε. Μια σύντροφος δεν θέλει μόνο έναν δυνατό άντρα, αλλά έναν “ήρεμο βράχο”. Έναν άνθρωπο που παραμένει, ακόμα κι όταν όλα τρέχουν.
Πραγματικός άντρας είναι αυτός που επιλέγει να είναι πατέρας και όχι επειδή έχει τον τίτλο.
Η ανδρική ευθύνη δεν μετριέται με την εξουσία που ασκείς, αλλά με το αποτύπωμα που αφήνεις. Και αυτό το αποτύπωμα γράφεται με χρόνο. Με ακρόαση. Με συμμετοχή. Με μικρές καθημερινές νίκες όχι με μεγάλα λόγια.
Ο Βίτο Κορλεόνε δεν ήταν τέλειος. Ήταν όμως εκεί. Παρών. Προστάτευε, όχι με απειλή, αλλά με σταθερότητα. Ήξερε ότι η μεγαλύτερη δύναμη δεν είναι να σε φοβούνται, αλλά να σε σέβονται όσοι αγαπάς. Και αυτός ο σεβασμός χτίζεται, κυρίως, με χρόνο.
Στο τέλος, η ζωή δεν σε μετρά με το τι έχτισες έξω αλλά με το τι άφησες μέσα.
Όποιος μπορεί να είναι εκεί, όταν όλα δείχνουν πως “δεν υπάρχει χρόνος”, αυτός είναι ο πραγματικός άντρας.
By Βασίλης Παπαστάθης
Διαβάστε επίσης: Τα βιβλία που ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ θα ήθελε να διαβάσεις
