Η ελίτ των σπουδαίων σκηνοθετών που δεν συμπαθεί ιδιαίτερα τις ταινίες με υπερήρωες, όπως ο Σκορτσέζε, ο Κόπολα, ο Σπιλμπεργκ, ο Ταραντίνο και άλλοι, προέρχονται από μια επόχη όπου το Χόλιγουντ αγωνιζόταν να βρει μια φόρμουλα για να δημιουργηθούν οι ταινίες με υπερήρωες που βλέπουμε σήμερα. Τα μεγάλα και ασφαλή blockbusters πολλές φορές αποτυγχάνουν και πολλά κινηματογραφικά στούντιο διαπίστωσαν ότι μπορούν να βγάλουν χρήματα με χαμηλότερο κόστος, αρκεί να βρεθεί ένας παθιασμένος σκηνοθέτης που δεν ανήκει στην αφρόκρεμα.
Σήμερα δεν είναι περίεργο ένας σκηνοθέτης να απολυθεί στα μέσα της παραγωγής, ενώ η ταινία μπορεί να τα πάει καλά στο box office, όπως συνέβη στην ταινία Ant-Man, όπου ο Έντγκαρ Ραΐτ απόχώρησε από το πρότζεκτ επικαλούμενος δημιουργικές διαφωνίες, παρότι ακόμα πιστώνεται για τη συγγραφή του σεναρίου και της ιστορίας μαζί με τον Τζόε Κόρνις.
Η αλήθεια είναι πλέον ότι ο σκηνοθέτης δεν είναι και τόσο σημαντικός, καθώς αυτές οι ταινίες είναι τόσο τυποποιημένες και ένα ασφαλές στοίχημα, που ο καθένας μπορεί να τις κάνει. Οι κινηματογραφιστές θυμίζουν το συνεργείο μιας κατασκευαστιής εταιρείας που ακολουθεί το σχέδιο του πολιτικού μηχανικού.
Έτσι, όπως μπορείτε να καταλάβετε, στους δημιουργικούς σκηνοθέτες δεν αρέσει κάτι τέτοιο και φυσικά δεν θα δεχόντουσαν ποτέ να ακολουθήσουν την πεπατημένη. Υπάρχουν κάποιες δημιουργικές προσωπικότητες στο Χόλιγουντ και θαυμάσιοι σκηνοθέτες, όπως ο Φρανκ Ντάραμποντ, οι οποίοι δεν μπορούν να πάρουν ούτε έναν μέτριο προϋπολογισμό για μια ταινία. Σκεφτείτε ότι αυτός ο τύπος σκηνοθέτησε το “Τελευταία Έξοδος: Ρίτα Χέιγουορθ” (ιστορικό Νο1 στο IMBD εδώ και πολλά χρόνια) και “Πράσινο Μίλι”, που θεωρούνται από τις πιο κλασικές ταινίες του Χόλιγουντ.
Σήμερα μια ταινία μπορεί να βγάλει ένα δισεκατομμύριο, με τον σκηνοθέτη να μην παίζει και τόσο σπουδαίο ρόλο. Για παράδειγμα, οι σκηνοθέτες των Avengers Endgame είχαν μια αρκετά εντυπωσιακή καριέρα πριν αναλάβουν να κάνουν μια ταινία της Marvel. Το ίδιο ισχύει και για τους σκηνοθέτες του Captain Marvel, του Black Panther, του Ant Man, του Thor Ragnarok και άλλων πιο σύγχρονων Marvel ταινιών. Όπως καταλαβαίνετε, υπάρχει ένα συγκεκριμένο μοτίβο εδώ, με τους παραγωγούς να παίρνουν όχι και τόσο αναγνωρισμένους σκηνοθέτες, οι οποίοι ακολουθούν εντολές και είναι διαθέσιμοι.
Εαν κάποιος έπαιρνε τον Σκορτσέζε να σκηνοθετήσει μια ταινία της Marvel, αυτόματα θα την μετέτρεπε σε κάτι καθαρά δικό του, με αποτέλεσμα να πάρει τον έλεγχο από τους παραγωγούς, κάτι που σίγουρα δεν θα τους άρεζε. Αυτός είναι ο λόγος που δινόντουσαν απίστευτα χρηματικά ποσά στον Σκορτσέζε την δεκαετία του 90′ και τώρα αγωνίζεται για να έχει δημιουργικό έλεγχο στο mainstream του Χόλιγουντ, σε σημείο που αναγκάστηκε να συνεργαστεί με το Netflix για το αριστουργημά του “Ο Ιρλανδός”, όπως και πολλά άλλα μεγάλα ονόματα.
Σας είχαμε γράψει για τις δηλώσεις του Σκορτσέζε όσον αφορά τις ταινίας με υπερήρωες πριν λίγο καιρό, οι οποίες δημιούργησαν ένα ντόμινο δηλώσεων και από άλλους μεγάλους σκηνοθέτες. Στην πραγματικότητα πιστεύουμε ότι όλοι αυτοί οι σκηνοθέτες διαμαρτυρήθηκαν για την περιθωριοποίηση τους.
Σιγουρα οι ταινίες με υπερήρωες έχουν μεγάλο κοινό και αποφέρουν τεράστια χρηματικά ποσά, ωστόσο υπάρχουν πολλοί που θα προτιμούσαν το Χόλιγουντ να ξαναβρεί την παλιά του αίγλη και να κάνει σπουδαίες κλασικές ταινίες όπως το “Τελευταία Έξοδος: Ρίτα Χέιγουορθ”.
Διαβάστε επίσης: Ο Σκορτσέζε ήθελε 50 χρόνια να παίξει ο Αλ Πατσίνο σε ταινία του
