Ή απλώς έχω βαθιά συναισθηματική νοημοσύνη… made by mom.
Πες το όπως θες: μαμάκιας, μαμακόπαιδο, μαμαδίστας. Όλοι ξέρουν τι εννοείς. Αυτόν που τηλεφωνεί στη μαμά του κάθε μέρα, που τρώει μόνο αν κάτι έχει φτιαχτεί “όπως το κάνει η μαμά”, που μετρά την κάθε νέα σχέση με την μεζούρα του σπιτικού παστίτσιου.
Κι έρχεται η ερώτηση – υπόγεια, παθητικά επιθετική, φορτωμένη στερεότυπα:
“Είσαι μαμάκιας;”
Ναι. Είμαι. Και λοιπόν;
Τι σημαίνει τελικά η λέξη “μαμάκιας”;
Η λέξη χρησιμοποιείται συνήθως υποτιμητικά. Σαν να σημαίνει κάποιον που δεν έχει κόψει τον ομφάλιο λώρο, που είναι συναισθηματικά εξαρτημένος, “ανώριμος”, “κολλημένος”.
Αλλά πόσο δίκαιο είναι αυτό;
Γιατί το να έχεις μια ζεστή, κοντινή σχέση με τη μητέρα σου είναι πρόβλημα, ενώ το να στέλνεις απρόσωπα memes σε φίλους κάθε 4 μέρες θεωρείται “υγιές δέσιμο”;
Αν της μιλάω κάθε μέρα, είναι πρόβλημα;
Μόνο αν το κάνεις κρυφά στο μπάνιο για να μη σε ακούσει η σύντροφός σου.
Αλλιώς;
Όχι. Το να ενδιαφέρεσαι για τον άνθρωπο που σε μεγάλωσε δεν είναι ανησυχητικό. Το να βασίζεσαι στη μαμά σου για στήριξη δεν σε κάνει αδύναμο — σε κάνει άνθρωπο που αναγνωρίζει τις ρίζες του.
Μαμάκιας ή συναισθηματικά διαθέσιμος;
Στον κόσμο του “να είσαι άντρας”, το να αγαπάς φανερά τη μαμά σου θεωρείται ακόμη αδυναμία. Μήπως όμως είμαστε η πρώτη γενιά που καταλαβαίνει πως το να δείχνεις αγάπη και να θες φροντίδα δεν είναι παιδικότητα — είναι συναισθηματική ωριμότητα;
Το πρόβλημα δεν είναι η μαμά – είναι η εξάρτηση
Οκ, ναι. Υπάρχουν και βαριές περιπτώσεις. Όταν η μαμά επεμβαίνει σε σχέσεις, δουλειές, ψωνίζει ακόμη τα ρούχα σου ή αποφασίζει τι θα φας το Πάσχα του 2032. Εκεί δεν είσαι “μαμάκιας” — είσαι μαμά-μαριονέτα.
Κι εκεί, ναι. Ίσως πρέπει να γίνει μια συζήτηση (και ίσως όχι με τη μαμά… πρώτα με σένα).
Μήπως είσαι μαμάκιας με τον καλό τρόπο;
Αν:
- Της τηλεφωνείς συχνά, αλλά δεν την αφήνεις να επιλέγει τα ραντεβού σου
- Της μαθαίνεις TikTok, αλλά δεν της λες τους κωδικούς του email σου
- Την αγαπάς, αλλά δεν αφήνεις τη σκιά της να πνίξει τις δικές σου σχέσεις
…τότε όχι, δεν είσαι πρόβλημα. Είσαι άνθρωπος που κουβαλά την αγάπη με αξιοπρέπεια.
Το νήμα δεν χρειάζεται να κοπεί. Αρκεί να χαλαρώσει λίγο.
Η σχέση με τη μητέρα είναι το πρώτο μοντέλο αγάπης που παίρνουμε. Αν είχες μια στοργική, δυνατή, σταθερή μαμά – συγχαρητήρια. Απλώς φρόντισε να μην ζητάς από όλους να σου φέρονται όπως εκείνη.
Η αγάπη της μαμάς είναι μοναδική. Δεν πρέπει να αντικαθίσταται — πρέπει να συμπληρώνεται.
Τελικά, είναι κακό να είσαι μαμάκιας;
Όχι, αν μπορείς να το πεις με χιούμορ, να το διαχειριστείς με ισορροπία, και να μην βάζεις τη μαμά σου σε θέση συνοδηγού στην κάθε σου επιλογή.
Γιατί στο τέλος, η ζωή σου χρειάζεται κάτι περισσότερο από το τέλειο κοκκινιστό.
Διαβάστε επίσης: Μη φοβάσαι τον θόρυβο, να φοβάσαι τη σιωπή