Να είστε ειλικρινείς: σίγουρα υπάρχει τουλάχιστον ένας κακός χαρακτήρας ταινιών που έχετε συμπαθήσει, παρά το γεγονός ότι παρουσιάζεται ως απεχθής, όπως για παράδειγμα ο Τζόκερ από τον Σκοτεινό Ιππότη ή ο Λόκι από το Κινηματογραφικό Σύμπαν της Marvel.
Σύμφωνα με τον αναπληρωτή Καθηγητή Κινηματογραφικών Σπουδών και Διευθυντή του Προγράμματος Κινηματογραφικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ, Dr. Bruce Issacs, υπάρχουν μερικοί λόγοι για τους οποίους οι άνθρωποι έχουν την τάση να συμπαθούν τους κακούς τύπους στις ταινίες.
Ένας από αυτούς τους λόγους είναι επειδή κάνουν αυτό που θέλουμε απελπισμένα να κάνουμε, αλλά δεν είμαστε αρκετά γενναίοι όσο αυτοί. “Οι κακοί χαρακτήρες – ή αντιήρωες – είναι ελκυστικοί επειδή είναι επαναστατικοί από τη φύση τους – δεν ακολουθούν τους κανόνες και αμφισβητούν τα συστήματα εξουσίας. Άρα υπάρχει ένα “cool” είδος παρέκκλισης από αυτό που συνήθως θεωρείται αποδεκτό”, σημειώνει ο Dr. Issacs.
Ένας άλλος λόγος είναι ότι οι κακοί διασκεδάζουν περισσότερο. Έχουν καλύτερες ατάκες, τολμηρά κοστούμια, και είναι πολύ πιο συναρπαστικοί σε σύγκριση με τους by-the-book ήρωες. Ο αντι-ήρωας, ειδικά στις mainstream ταινίες, είναι πάντα πιο ενδιαφέρων, σκεφτείτε για παράδειγμα τον Τζόκερ του Χιθ Λέτζερ εναντίον του Μπάτμαν του Κρίστιαν Μπέιλ.
Επιπλέον, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Psychological Science, έχει αποδειχθεί ότι μας ελκύουν οι “κακοί” που μοιράζονται παρόμοια χαρακτηριστικά με εμάς – για παράδειγμα, εάν βλέπετε τον εαυτό σας ως χαοτικό μερικές φορές, ίσως ταυτιστείτε με τον Τζόκερ ή τον Λόκι. Ομοίως, αν βλέπετε τον εαυτό σας υπερβολικά φιλόδοξο, μπορεί να ταυτιστείτε με τον Λόρδο Βόλντεμορτ από τον Χάρι Πότερ.
Ωστόσο, επειδή οι “κακοί” που αναφερόμαστε είναι φανταστικοί, το να τους συμπαθούμε ή να ταυτιζόμαστε μαζί τους μας επιτρέπει να αναγνωρίσουμε αυτά τα «πιο σκοτεινά» χαρακτηριστικά που μπορεί να έχουμε χωρίς να αμαυρώνεται η εικόνα του εαυτού μας. Προφανώς δεν θα νιώθαμε το ίδιο για τους δολοφόνους της πραγματικής ζωής, ακόμα κι αν μοιραζόμασταν κάποια χαρακτηριστικά μαζί τους, γιατί σε θεμελιώδες επίπεδο δεν θέλουμε να συνδεθούμε μαζί τους με κανέναν τρόπο.
Έτσι, εάν υπάρχει ένας (ή δύο) κακός χαρακτήρας που σας ήρθε στο μυαλό όταν ξεκινήσατε να διαβάζετε αυτό το άρθρο, αποδεικνύεται ότι μάλλον μοιράζεστε κάποια χαρακτηριστικά μαζί του και απολαμβάνετε να βλέπετε αυτές τις πτυχές της προσωπικότητας σας σε έναν χαρακτήρα που είναι επίσης επαναστάτης και συναρπαστικός…
Μιλώντας προσωπικά, οι δύο χαρακτήρες που μου ήρθαν στο μυαλό, είναι ο κακόμοιρος Γούαιλι Κογιότι (ή Κογιότ), που ήθελα να πιάσει το βλαμμένο χαζοπούλι που έκανε συνεχώς Μπιπ Μπιπ, και ο Χάνιμπαλ Λέκτερ από την “Σιωπή των Αμνών”, αλλά δεν ξέρω ποια χαρακτηριστικά θα μπορούσα να μοιράζομαι με ένα καρτούν και έναν κανίβαλο!
Διαβάστε επίσης: Τους μισήσαμε, αλλά παραδεχτήκαμε πόσο καλά ενσάρκωσαν τους ρόλους τους
