Ο κόσμος του κινηματογράφου αποχαιρετά έναν από τους πιο χαρισματικούς και επιδραστικούς ηθοποιούς όλων των εποχών, τον Τζιν Χάκμαν, ο οποίος βρέθηκε νεκρός μαζί με τη σύζυγό του, Μπέτσι Αρακάουα, στο σπίτι τους στη Σάντα Φε. Με μια καριέρα που διήρκεσε πάνω από τέσσερις δεκαετίες, ο Χάκμαν χάρισε στο κοινό αξέχαστες ερμηνείες, κερδίζοντας δύο Όσκαρ και αφήνοντας το δικό του ανεξίτηλο σημάδι στο Χόλιγουντ.
Παρακάτω, θυμόμαστε μερικές από τις καλύτερες ταινίες του.
The French Connection (1971)
Στον ρόλο του σκληροτράχηλου ντετέκτιβ Πόουπαι Ντόιλ, ο Χάκμαν προσέφερε μια ερμηνεία γεμάτη ένταση και ρεαλισμό, που του χάρισε το πρώτο του Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου. Η ταινία είναι ένα από τα κορυφαία αστυνομικά θρίλερ όλων των εποχών, με την εμβληματική καταδίωξη στους δρόμους της Νέας Υόρκης να θεωρείται ακόμα αξεπέραστη.
The Conversation (1974)
Σε σκηνοθεσία του Φράνσις Φορντ Κόπολα, αυτή η ατμοσφαιρική ταινία μυστηρίου βρίσκει τον Χάκμαν στον ρόλο ενός μοναχικού ειδικού στις υποκλοπές, ο οποίος σταδιακά παρασύρεται από τις ίδιες του τις ανασφάλειες. Η εσωτερική ένταση και η σιωπηλή απόγνωση του χαρακτήρα του έκαναν αυτή την ερμηνεία μία από τις πιο πολυεπίπεδες της καριέρας του.
Mississippi Burning (1988)
Υποδυόμενος έναν πράκτορα του FBI που ερευνά την εξαφάνιση τριών ακτιβιστών των πολιτικών δικαιωμάτων, ο Χάκμαν ισορροπεί αριστοτεχνικά μεταξύ αυστηρότητας και ανθρωπιάς. Η ταινία, που βασίζεται σε αληθινά γεγονότα, είναι ένα καθηλωτικό δράμα που αναδεικνύει τις φυλετικές εντάσεις στην Αμερική.
Unforgiven (1992)
Στην ταινία του Κλιντ Ίστγουντ, ο Χάκμαν ενσαρκώνει τον αδίστακτο σερίφη Μπιλ Ντάγκετ, έναν χαρακτήρα που συνδυάζει σκληρότητα και ειρωνεία. Η ερμηνεία του ήταν τόσο δυνατή, που του χάρισε το Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου, αποδεικνύοντας πως μπορούσε να κυριαρχήσει σε κάθε κινηματογραφικό είδος.
The Royal Tenenbaums (2001)
Σε μια από τις τελευταίες του ταινίες, ο Χάκμαν πρωταγωνιστεί ως Ρόιαλ Τενενμπάουμ, ο εκκεντρικός και αποξενωμένος πατέρας μιας χαρισματικής αλλά δυσλειτουργικής οικογένειας. Η ερμηνεία του είναι γεμάτη χιούμορ, τραγικότητα και απρόβλεπτη ζεστασιά, αποδεικνύοντας τη μοναδική του ικανότητα να ισορροπεί μεταξύ δράματος και κωμωδίας.
Διαβάστε επίσης: Τζον Στάινμπεκ: Ένας αιώνιος παρατηρητής της ανθρώπινης ψυχής
