Ο κινηματογράφος έχει τη δύναμη να επηρεάζει και να διαμορφώνει την κοινή γνώμη, να προκαλεί συναισθήματα και να προκαλεί συζητήσεις. Μέσα από την τέχνη της αφήγησης και της σκηνοθεσίας, οι ταινίες μπορούν να αντιμετωπίσουν κοινωνικά, πολιτικά και ηθικά ζητήματα που απασχολούν τις κοινωνίες. Κάποιες φορές, οι ταινίες αυτές ξεπερνούν τα όρια, προκαλώντας αντιδράσεις, διαμάχες και ακόμη και απαγορεύσεις.

Δείτε μερικές από τις πιο αμφιλεγόμενες ταινίες, οι οποίες έχουν ξεσηκώσει έντονες αντιδράσεις στην παγκόσμια κοινότητα.

“Ο Τελευταίος Πειρασμός” (1988)

Σκηνοθεσία: Μάρτιν Σκορσέζε

Η ταινία του Μάρτιν Σκορσέζε βασίστηκε στο ομώνυμο βιβλίο του Νίκου Καζαντζάκη και παρουσίασε μια εναλλακτική εκδοχή της ζωής του Ιησού Χριστού. Η απεικόνιση του Ιησού ως ανθρώπινη φιγούρα με πειρασμούς και αμφιβολίες προκάλεσε έντονες αντιδράσεις από θρησκευτικές ομάδες και απαγορεύθηκε σε πολλές χώρες.

“Το Κουρδιστό Πορτοκάλι” (1971)

Σκηνοθεσία: Στάνλεϊ Κιούμπρικ

Βασισμένη στο μυθιστόρημα του Άντονι Μπέρτζες, αυτή η ταινία σκηνοθεσίας Στάνλεϊ Κιούμπρικ παρουσιάζει έναν δυστοπικό κόσμο γεμάτο βία και κοινωνική καταπίεση. Η γραφική απεικόνιση της βίας και της σεξουαλικής κακοποίησης προκάλεσε έντονες αντιδράσεις, με την ταινία να απαγορεύεται σε αρκετές χώρες και να αποσύρεται από τον ίδιο τον σκηνοθέτη στο Ηνωμένο Βασίλειο για χρόνια.

“Τα Πάθη του Χριστού” (2004)

Σκηνοθεσία: Μελ Γκίμπσον

Η ταινία αυτή επικεντρώνεται στις τελευταίες ώρες της ζωής του Ιησού Χριστού και χαρακτηρίζεται από την εξαιρετικά γραφική απεικόνιση των βασανιστηρίων και της σταύρωσης. Παρά την εμπορική επιτυχία της, η ταινία κατηγορήθηκε για αντισημιτισμό και υπερβολική βία, προκαλώντας διαμάχες και αντιδράσεις σε όλο τον κόσμο.

“Ο Εξορκιστής” (1973)

Σκηνοθεσία: Γουίλιαμ Φρίντκιν

Αυτή η κλασική ταινία τρόμου, που βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Γουίλιαμ Πίτερ Μπλάτι, προκάλεσε έντονες αντιδράσεις με την απεικόνιση της δαιμονικής κατοχής ενός νεαρού κοριτσιού. Οι γραφικές σκηνές και η θρησκευτική θεματολογία οδήγησαν σε διαμάχες και απαγορεύσεις σε διάφορες χώρες.

“Μπρούνο” (2009)

Σκηνοθεσία: Λάρι Τσαρλς

Ο Σάσα Μπαρόν Κοέν επιστρέφει με μια ακραία σάτιρα, αυτή τη φορά εστιάζοντας στη βιομηχανία της μόδας και την κουλτούρα των διασημοτήτων. Η ταινία περιέχει προκλητικές σκηνές και χιούμορ που θεωρήθηκε προσβλητικό, προκαλώντας αντιδράσεις από διάφορες κοινωνικές και πολιτισμικές ομάδες.

“Μη Αναστρέψιμος” (2002)

Σκηνοθεσία: Γκασπάρ Νόε

Σε αυτή την ταινία η σκηνή που προκάλεσε έντονο σχολιασμό είναι αυτή ενός βιασμού, η οποία διαρκεί πάνω από 9 λεπτά. Μάλιστα όταν προβλήθηκε στις Κάννες πολλοί θεατές αποχώρησαν από την αίθουσα, ενώ στη συνέντευξη τύπου ο σκηνοθέτης κλήθηκε να αντιμετωπίσει οργισμένες ερωτήσεις από τους δημοσιογράφους.

“Η Ζωή του Μπράιαν” (1979)

Σκηνοθεσία: Τέρι Τζόουνς

Καταδικασμένο απ’ την εκκλησία, απορριπτέο ως βλάσφημο από τους θεολόγους και απαγορευμένο ανά τη Βρετανία –και όχι μόνο- , το “ρυπαρό φιλμάκι” για τον Υιό του Θεού δια χειρός Monty Python είναι μια από τις πιο αμφιλεγόμενες ταινίες όλων των εποχών. Η ταινία προβλήθηκε πρώτη φορά το 1979 και είναι και μια από τις πιο αστείες και δημοφιλής ταινίες όλων των εποχών.

Αυτές οι ταινίες, με τις προκλητικές τους θεματικές και απεικονίσεις, κατάφεραν να αφήσουν το στίγμα τους στην ιστορία του κινηματογράφου. Ενώ πολλές φορές προκάλεσαν θυμό και αντιδράσεις, επίσης άνοιξαν σημαντικές συζητήσεις και προβληματισμούς, αναδεικνύοντας την ισχύ και την επιρροή του κινηματογράφου ως μέσο έκφρασης και διαλόγου.


Διαβάστε επίσης: 9 σειρές που θα σε μυήσουν στον σκοτεινό κόσμο των καρτέλ ναρκωτικών