Η φύση έχει τον δικό της ρυθμό – κι εμείς, συχνά χωρίς να το καταλαβαίνουμε, κινούμαστε στον ίδιο παλμό. Μια απότομη καταιγίδα, ένα παρατεταμένο κύμα ζέστης ή μια ξαφνική ηλιοφάνεια μπορούν να επηρεάσουν τη διάθεση, την ενέργεια και την ψυχολογία μας. Η σχέση ανάμεσα στον καιρό και στο συναίσθημα δεν είναι απλώς ποιητική, αλλά επιστημονικά τεκμηριωμένη.
Η ηλιοφάνεια συνδέεται με την ευφορία. Οι ηλιακές ακτίνες αυξάνουν την παραγωγή σεροτονίνης, της λεγόμενης “ορμόνης της ευτυχίας”, ενώ βοηθούν και στη σύνθεση της βιταμίνης D. Έρευνες δείχνουν πως οι άνθρωποι που εκτίθενται σε φυσικό φως νιώθουν πιο δραστήριοι, συγκεντρωμένοι και κοινωνικοί. Γι’ αυτό και μια απλή πρωινή βόλτα ή λίγα λεπτά στο φως της ημέρας μπορούν να λειτουργήσουν σαν φυσικό “αντικαταθλιπτικό”.
Όταν ο ουρανός σκοτεινιάζει, κάτι μέσα μας γίνεται πιο ήσυχο. Οι χαμηλοί ήχοι της βροχής, η θαμπή ατμόσφαιρα, ο περιορισμός στο σπίτι μας ωθούν στην ενδοσκόπηση. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που νιώθουν μια δημιουργική μελαγχολία – τη διάθεση να διαβάσουν, να γράψουν, να σκεφτούν. Η βροχή, άλλωστε μπορεί να λειτουργήσει καθαρτικά, σαν μια μικρή παύση από τον θόρυβο της καθημερινότητας.
Φθινόπωρο και άνοιξη είναι εποχές γεμάτες εναλλαγές. Οι απότομες μεταβολές στη θερμοκρασία και το φως επηρεάζουν το βιολογικό μας ρολόι και, κατ’ επέκταση, τη διάθεση και τον ύπνο μας. Η επιστήμη μιλά για το εποχιακό συναισθηματικό σύνδρομο (SAD), μια ήπια μορφή κατάθλιψης που εμφανίζεται όταν μειώνεται το φως της ημέρας. Δεν πρόκειται για αδυναμία, αλλά για φυσική αντίδραση του οργανισμού στις αλλαγές του περιβάλλοντος.
Ίσως τελικά ο καιρός να μην αλλάζει απλώς τη διάθεσή μας, αλλά να μας βοηθά να την εκφράσουμε. Κάτω από τον ήλιο εκδηλώνουμε τη χαρά και την εξωστρέφεια, ενώ στη βροχή επιτρέπουμε στον εαυτό μας να σιωπήσει, να στοχαστεί, να ξεκουραστεί.
Για να διατηρήσουμε τη διάθεσή μας σταθερή, βοηθά να αναζητούμε φυσικό φως, να κρατούμε σταθερή ρουτίνα ύπνου, να κινούμαστε καθημερινά και πάνω απ’ όλα να αγκαλιάζουμε τις εποχές όπως έρχονται. Κάθε καιρός έχει τη δική του ομορφιά, αρκεί να μάθουμε να τη βλέπουμε.
Διαβάστε επίσης: 25 ταινίες που σε αγγίζουν βαθιά – και δεν τις ξεχνάς ποτέ