Υπάρχουν δύο τύποι ανθρώπων εκεί έξω, αυτοί που διαβάζουν βιβλία και αυτοί που δεν το κάνουν. Ακόμα και αν κάποιος είναι περιστασιακός αναγνώστης, εντάσσεται συνήθως στην δεύτερη κατηγορία, δηλαδή σε αυτούς που δεν αγαπούν ιδιαίτερα το διάβασμα, αλλιώς θα διάβαζε όλη την ώρα.
Οι ταινίες είναι ένα πολύ καλό μέσο για να καταλάβεις αν ένας άνθρωπος ανήκει σε μια από τις δύο κατηγορίες. Για παράδειγμα, κάθε φορά που δημιουργείται μια ταινία που βασίζεται σε ένα βιβλίο, συνήθως η συζήτηση που γίνεται τελειώνει με το αν ήταν ήταν καλύτερη από το βιβλίο. Αν ρωτήσεις έναν φανατικό αναγνώστη, σίγουρα η απάντηση που θα λάβεις είναι ότι το βιβλίο είναι καλύτερο, ωστόσο αυτό δεν συμβαίνει πάντα, καθώς έχουν δημιουργηθεί αρκετές ταινίες οι οποίες ήταν ασύγκριτα καλύτερες απ’ το βιβλίο τους.
Έτσι λοιπόν, αποφασίσαμε να σας παρουσιάσουμε 8 ταινίες, οι οποίες αποδείχτηκαν πολύ καλύτερες από τα βιβλία στα οποία βασίστηκαν.
Ψυχώ
Το “Ψυχώ” του Άλφρεντ Χίτσκοκ είναι μια από τις πιο κλασικές ταινίες τρόμου και είναι βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Ρόμπερτ Μπλοχ. Η υπόθεση της ταινίας εξελίσσεται γύρω από τους φόνους που διαπράττονται σε ένα απομονωμένο μοτέλ από έναν ψυχωτικό δολοφόνο. Η ταινία γνώρισε μεγάλη επιτυχία μόλις κυκλοφόρησε, και θεωρείται μέχρι σήμερα μια από τις κορυφαίες στο είδος της. Το μυθιστόρημα του συγγραφέα δεν είχε την ίδια τύχη με την ταινία.
Ο Διάβολος Φοράει Prada
Δεν υπήρχε περίπτωση να μην συμπεριλάβουμε σε αυτή την λίστα την ταινία “Ο Διάβολος Φοράει Prada”. Μπορεί το ομότιτλο βιβλίο να έγινε best seller, ωστόσο η ταινία κατέληξε να είναι καλύτερη, για έναν πολύ απλό λόγο: την Μέριλ Στριπ. Η ερμηνεία της είναι τόσο εκπληκτική, που κατάφερε να μετατρέψει αυτή την ταινία σε μια από τις σπουδαιότερες όλων των εποχών.
Φόβος και Παράνοια στο Λας Βέγκας
Αυτό δεν ήταν μια εύκολη επιλογή, δεδομένου του πόσο μας αρέσει το βιβλίο, “Φόβος και Παράνοια στο Λας Βέγκας”. Αν και το βιβλίο περιγράφει με γλαφυρό τρόπο τις παρενέργειες που έχει η λήψη διαφόρων ναρκωτικών, η ταινία του Τέρι Γκίλιαμ θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι αριστουργηματική, καθώς είναι μια γροθιά ενάντια στην συντηρητική Αμερική και μια από τις πιο αντισυμβατικές ταινίες με θέμα τα ναρκωτικά και γενικότερα την εξάρτηση.
Fight Club
Χωρίς να θέλουμε να δώσουμε spoilers, το καλύτερο μέρος της ταινίας Fight Club είναι το τέλος της. Όσοι από εσάς έχετε διαβάσει το βιβλίο και νομίζετε ότι ξέρετε το τέλος της ταινίας, κάνετε λάθος, καθώς το βιβλίο έχει εντελώς διαφορετικό τέλος. Ο Ντέιβιντ Φίντσερ, ο οποίος σκηνοθέτησε την ταινία, ανακάλυψε κάτι διαφορετικό στο μυθιστόρημα, που ο ίδιος ο συγγραφέας δεν είχε καν παρατηρήσει.
Το Κορίτσι που Εξαφανίστηκε
Ακόμα μια ταινία σε σκηνοθεσία του Ντέιβιντ Φίντσερ, η οποία είναι βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο (Gone Girl) της Τζίλιαν Φλιν. Αν και το βιβλίο είναι ένα έργο τέχνης, ο Φίντσερ κατάφερε να το μετατρέψει σε μια υπέροχη ταινία, από την οποία δεν λείπει κανέναν κομμάτι της ιστορίας που αγάπησαν οι αναγνώστες του, συμπεριλαμβανομένου του τέλους.
Το Ημερολόγιο
Η μεταφορά μιας ιστορίας αγάπης στην μεγάλη οθόνη δεν είναι τόσο εύκολο πράγμα όσο ακούγεται, αν δει όμως κάποιος την χημεία που υπάρχει μεταξύ του Ράιαν Γκόσλινγκ και της Ρέιτσελ ΜακΆνταμς, τότε σίγουρα θα νιώσει ότι η αγάπη τους μπορεί να νικήσει τα πάντα. Οι δύο χαρακτήρες ήταν τόσο εμβληματικοί, που μπήκαν στη λίστα του με τους 100 Καλύτερους Χαρακτήρες των Τελευταίων 20 Ετών.
Η Σιωπή Των Αμνών
Το ομώνυμο μυθιστόρημα του Τόμας Χάρις είναι σίγουρα πολύ καλό για το είδος του, ωστόσο η ταινία κέρδισε διθυραμβικές κριτικές χάρη στο μοναδικό υποκριτικό ταλέντο του Σερ Άντονι Χόπκινς, ο οποίος κέρδισε το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου και παραμένει ο μικρότερος Α΄ Ρόλος στην ιστορία των Όσκαρ, που κέρδισε το βραβείο. Κανένας δεν μπορεί να ξεχάσει το βλέμμα του στην ταινία και σίγουρα είναι από αυτές που όταν τις “πετύχεις” στην τηλεόραση θα κάτσεις να τις ξαναδείς.
Ο Νονός
Σίγουρα το ομώνυμο βιβλίο του Μάριο Πούτζο είναι εκπληκτικό, ωστόσο εδώ έχουμε να κάνουμε με μια ταινία η οποία άλλαξε για πάντα τον κινηματογράφο και θεωρείται μια από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών. Το να βλέπεις τον Μάρλο Μπράντο να λέει την θρυλική ατάκα «I’m going to make him an offer he can’t refuse», είναι κάτι που σίγουρα δεν μπορεί να σου “περάσει” κανένα βιβλίο.
Διαβάστε επίσης: 8 ταινίες που πρέπει να δεις έστω μια φορά
