Είναι απίστευτα δύσκολο να εξηγήσεις πως νιώθεις όταν βλέπεις κάποιον να δολοφονείται στο διαδίκτυο απλά και μόνο επειδή μοιάζει με εσένα. Είναι θλιβερό, εξοργιστικό και τρομακτικό, ωστόσο δεν είναι ένα καινούργιο συναίσθημα, καθώς είναι κάτι που έχεις ξαναδεί και απλά σκέφτεσαι “Έγινε ξανά”.
Η οργή που εκδηλώνεται στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και σε όλο τον κόσμο, δεν είναι απλώς η απάντηση στην τρομερή δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ από τα χέρια λευκών αστυνομικών την περασμένη εβδομάδα, αλλά ένα μεγάλο ξέσπασμα για την αδικία που βιώνει η μαύρη κοινότητα εδώ και αιώνες.
Η δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ σίγουρα ταρακούνησε τα θεμέλια της Αμερικής, ωστόσο η αστυνομική βία και ο ρατσισμός δεν είναι κάτι καινούργιο και μάλιστα είναι κάτι που μας έχουν παρουσιάσει πολλοί κινηματογραφιστές, θέλοντας με τον δικό τους γλαφυρό τρόπο να μας δείξουν πως η ανάγκη για φυλετική και κοινωνική ισότητα παραμένει πιο επιτακτική από ποτέ.
Αν θέλετε να διευρύνετε την κοσμοθεωρία σας, αξίξει να παρακολουθήσετε τα έργα μερικών Αφροαμερικανών κινηματογραφιστών, οι οποίοι μιλούν για τις εμπειρίες τους μέσω της τέχνης τους.
Δεν Είμαι ο Νέγρος σου | Ραούλ Πεκ, 2016
Ο διακεκριμένος Αφροαμερικανός συγγραφέας Τζέιμς Μπόλντουιν, αφιέρωσε τη ζωή του στην έναρξη ουσιαστικών συνομιλιών σχετικά με τις φυλετικές διακρίσεις εναντίον των μαύρων. Το “Δεν Είμαι ο Νέγρος σου” διαθέτει αποσπάσματα από το ημιτελές έργο του με τίτλο “Remembering This House”, το οποίο είναι στηριγμένο στις προσωπογραφίες τριών φίλων του, του Μέντγκαρ Έβερς, του Μάλκολμ X και του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Το ντοκιμαντέρ του Πεκ είναι ένα ταξίδι στον χρόνο, που αποκαλύπτει την τραγική και βαθιά ανθρώπινη ματιά του Μπόλντουιν πάνω στην ιστορία των φυλετικών διακρίσεων στις ΗΠΑ και στο κίνημα χειραφέτησης των μαύρων.
Κάνε το Σωστό | Σπάικ Λι, 1989
Το “Κάνε το Σωστό” κυκλοφόρησε το 1989 και ίσως είναι καλύτερη ταινία του Σπάικ Λι. Η ταινία μας μεταφέρει για ένα 24ωρο σε μια συνοικία Αφροαμερικανών του Μπρούκλιν, όπου εδώ και χρόνια λειτουργεί μια πιτσαρία λευκών χωρίς να υπάρχει κανένα πρόβλημα ανάμεσα στις δυο κοινότητες. Ομως εκείνη τη μέρα τα πράγματα θα πάρουν μια διαφορετική τροπή.
Ο σκηνοθέτης στο κλείσιμο της ταινίας παρέθεσε δύο διαφορετικά αποσπάσματα, ένα του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και ένα του Μάλκολμ Χ, θέλοντας κάτα κάποιο τρόπο να ισσοροπήσει τις καταστάσεις όσον αφορά τις διεκδικήσεις των Αφροαμερικανών – “Η βία ως μέσο για την επίτευξη φυλετικής δικαιοσύνης είναι ταυτόχρονα λάθος στρατηγικά και ανήθικη. Οφθαλμός αντί οφθαλμού μέχρι να μείνουμε όλοι τυφλοί”, που είχε ως απάντηση το: “Δεν πρεσβεύω τη βία, αλλά ταυτόχρονα δεν είμαι κατά της βίας ως μέσο αυτοάμυνας. Στην περίπτωση της αυτοάμυνας μάλιστα δεν θα την αποκαλούσα καν βία. Θα την αποκαλούσα νοημοσύνη”.
Les Misérables | Λατζ Λι, 2019
Μια συνηθισμένη αστυνομική περιπολία στα προάστια του Παρισιού οδηγείται σε μια βίαιη αντιπαράθεση, την οποία καταγράφει η κάμερα από το drone ενός νεαρού. Για διαφορετικούς λόγους, πολλοί είναι αυτοί που θέλουν να πάρουν το επίμαχο, επιβαρυντικό για την αστυνομία βίντεο στα χέρια τους.
Η ταινία, η οποία ήταν το σκηνοθετικό ντεμπούτο του ντοκιμαντερίστα, Λατζ Λι, κέρδισε το Βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ Καννών κι έγινε η επίσημη υποβολή της Γαλλίας για το Οσκαρ Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας.
The 13th | Άβα ΝτουΒερνέ, 2016
Το “The 13th” είναι ένα ντοκιμαντέρ παραγωγής του Netflix, το οποίο εξετάζει τους λόγους για τους οποίους οι ΗΠΑ έχουν το υψηλότερο ποσοστό φυλακισμένων στον πλανήτη. Για να κατανοήσει κανείς το εύρος του προβλήματος, αρκεί να παρατηρήσει ότι το ένα τέταρτο όλων των φυλακισμένων της Γης, βρίσκονται πίσω από τα κάγκελα μιας φυλακής στις ΗΠΑ, σύμφωνα με την έρευνα της δημιουργού του ντοκιμαντέρ, Άβα ΝτουΒερνέ.
12 Χρόνια Σκλάβος | Στιβ ΜακΚουίν, 2013
H ταινία “12 Χρόνια Σκλάβος” αποτελεί μια μυθιστορηματική προσαρμογή της αυτοβιογραφίας Twelve Years a Slave του Σόλομον Νόρθαπ, ενός ελεύθερου μαύρου άνδρα που απήχθη στη Γουάσινγκτον το 1841 και πουλήθηκε στη σκλαβιά. Εργάστηκε σε φυτείες στη Λουιζιάνα για 12 χρόνια πριν την απελευθέρωσή του.
Η ταινία κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους σε περιορισμένο κύκλωμα αιθουσών στις 18 Οκτωβρίου 2013 και σε ευρύτερη διανομή την 1η Νοεμβρίου 2013. Απέσπασε διθυραμβικά σχόλια από τους κριτικούς και έλαβε 9 υποψηφιότητες για Όσκαρ, μεταξύ των οποίων για Καλύτερη Ταινία, Σκηνοθεσίας, Α΄ Ανδρικού Ρόλου, Β΄ Ανδρικού Ρόλου, Β’ Γυναικείου Ρόλου και Διασκευασμένου Σεναρίου, κερδίζοντας στις κατηγορίες Καλύτερης Ταινίας, Διασκευασμένου Σεναρίου και Β’ Γυναικείου Ρόλου.
Τρέξε! | Τζόρνταν Πιλ, 2017
Το “Get Out” είναι μια εμπνευσμένη αντιρατσιστική ταινία τρόμου που αποδείχτηκε μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του 2017. Το σενάριο και την σκηνοθεσία της ταινίας ανέλαβε ο Τζόρνταν Πιλ, ο οποίος έκανε τότε το σκηνοθετικό του ντεμπούτο. Έλαβε πολύ θετικές κριτικές και οι ειπράξεις της ήταν πάνω από 250 εκατομμύρια δολάρια.
Η πλοκή της ταινίας επικεντρώνεται σε ένα διαφυλετικό ζευγάρι, όπου ο άνδρας επισκέπτεται το πατρικό της κοπέλας, όπου εκεί θα ανακαλύψει τα σχέδια των πλούσιων λευκών, που εκμεταλλεύονται νεαρούς ενήλικες μαύρους άνδρες και γυναίκες.
Selma | Άβα ΝτουΒερνέ, 2014
Η ταινία εξιστορεί την περιόδο τριών μηνών του 1965 όταν ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ ηγήθηκε μιας επικίνδυνης εκστρατείας με σκοπό την εξασφάλιση ίσων δικαιωμάτων ψήφου. Η επική πορεία που ξεκίνησε από την πόλη Σέλμα μέχρι το Μοντγκόμερι κορυφώθηκε με τον Πρόεδρο Τζόνσον να υπογράφει το νόμο περί δικαιωμάτων ψήφου. Η ταινία αφηγείται την ιστορία του πώς ο σεβαστός ηγέτης και οραματιστής ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ άλλαξε για πάντα την ιστορία.
Το “Selma” απέσπασε θετικά σχόλια από τους κριτικούς και έλαβε δύο υποψηφιότητες για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας κερδίζοντας εκείνο του Καλύτερου Τραγουδιού.
Διαβάστε επίσης: 9 ταινίες που κόστισαν ελάχιστα χρήματα και έγιναν τεράστιες επιτυχίες