6 κλασικές ταινίες τρόμου που δεν πρέπει να λείπουν από την λίστα σου

Google+ Pinterest LinkedIn Tumblr +

Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε να δημιουργούνται όλο και περισσότερες ταινίες τρόμου, καθώς το είδος αυτών των ταινιών έχει γίνει ιδιαίτερα δημοφιλές. Είναι ταινίες που τρομοκρατούν τον κόσμο και δεν είναι λίγες οι φορές που οι άνθρωποι δεν κατάφεραν να κλείσουν μάτι αρκετό καιρό αφού είδαν μια από αυτές.

Πριν ωστόσο το “Us” του Τζόρνταν Πιλ και “Μεσοκαλόκαιρο” του Άρι Άστερ, ο οποίος για πολλούς κριτικούς αξίζει να στεφθεί ο νέος “βασιλιάς” των ταινιών αυτού του είδους, υπήρξαν κλασικές ταινίες τρόμου, οι οποίες ήταν αριστουργηματικές και σίγουρα πρέπει να τις δει μια φορά στην ζωή του όποιος είναι φανατικός του είδους, για να μπορέσει να έχει άποψη και φυσικά να τις συγκρίνει με τα σύγχρονα remakes που βλέπουμε κατά καιρούς.

Δείτε παρακάτω 6 κλασικές ταινίες τρόμου που πρέπει να δεις μία φορά στη ζωή σου.

Η Λάμψη

Η δεύτερη πιο δημοφιλής ταινία τρόμου παγκοσμίως είναι η “Λάμψη” του Στάνλεϊ Κιούμπρικ, ακολουθώντας την ταινία “Ψυχώ”, του Άλφρεντ Χίτσκοκ. Η ιστορία ακολουθεί τον Τζακ Τόρανς (Τζακ Νίκολσον), έναν συγγραφέα τρόμου που χρειάζεται έμπνευση για το νέο του βιβλίο, και ελπίζει πως με το να γίνει ο νέος επιτηρητής ενός απομονωμένου και παλιού ξενοδοχείου στο Κολοράντο, θα του δώσει αρκετή έμπνευση για τη συγγραφή ενός καλού μυθιστορήματος τρόμου.


Ψυχώ (1960)

Το “Ψυχώ” του Άλφρεντ Χίτσκοκ είναι μια από τις πιο κλασικές ταινίες τρόμου και είναι βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Ρόμπερτ Μπλοχ. Η υπόθεση της ταινίας εξελίσσεται γύρω από τους φόνους που διαπράττονται σε ένα απομονωμένο μοτέλ από έναν ψυχωτικό δολοφόνο. Η ταινία γνώρισε μεγάλη επιτυχία μόλις κυκλοφόρησε, και θεωρείται μέχρι σήμερα μια από τις κορυφαίες στο είδος της. Το “Ψυχώ” ήταν επίσης η πρώτη αμερικάνικη ταινία στην οποία βλέπουμε το καζανάκι μιας τουαλέτας.


Μωρό της Ρόζμαρι (1968)

Το “Μωρό της Ρόζμαρι” του Πολωνού σκηνοθέτη Ρόμαν Πολάνσκι, γνώρισε σχεδόν την καθολική αναγνώριση από τους κριτικούς του κινηματογράφου, κέρδισε πολλές υποψηφιότητες και βραβεία και σήμερα θεωρείται μία από τις καλύτερες αμερικανικές ταινίες τρόμου που γυρίστηκαν ποτέ. Η ταινία αφηγείται την ιστορία μιας εγκύου γυναίκας που φοβάται ότι οι γείτονες της ανήκουν σε αίρεση και θέλουν να πάρουν το παιδί της σε συνεργασία με τον σύζυγο της. Η επιτυχία του Πολάνσκι έγκειται στο γεγονός ότι τοποθετεί τνο θεατή τόσο πολύ στη θέση της Ρόζμαρι, που τον κάνει να μοιράζεται τις σκέψεις της, τους φόβους και την αγωνία της.


Η Νύχτα των Ζωντανών Νεκρών (1968)

Η “Νύχτα των Ζωντανών Νεκρών” ήταν η πρώτη ταινία τρόμου με ζόμπι στη ιστορία του κινηματογράφου που καθιέρωσε ένα ολόκληρο κινηματογραφικό είδος. Είναι ένα ανυπέρβλητο αριστούργημα του Τζορτζ Α.Ρομέρο που σίγουρα πρέπει να το δουν όλοι. Η υπόθεση έχει ως εξής: Οι νεκροί ανασταίνονται και επιτίθενται στους ζωντανούς. Μία νεαρή μαζί με άλλους επιζώντες ταμπουρώνονται σε ένα απομακρυσμένο σπίτι για να γλιτώσουν τη μανία των σαρκοφάγων ζωντανών νεκρών.


Εξορκιστής (1973)

Ο “Εξορκιστής” είναι γνωστή ως μια από τις σπουδαιότερες και εμπορικότερες ταινίες τρόμου όλων των εποχών, και είναι βραβευμένη με 2 βραβεία Όσκαρ. Το σενάριο είναι εμπνευσμένο από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Γουίλιαμ Πίτερ Μπλάτυ, και αφορά την κατάληψη ενός κοριτσιού από δαιμονικό πνεύμα και τις απεγνωσμένες προσπάθειες της μητέρας της για να τη σώσει μέσω εξορκισμών από διάφορους ιερείς. Την ταινία ακολούθησαν αρκετές συνέχειες και πρίκουελ, καμιά όμως από αυτές δεν είχε ανάλογη επιτυχία.


Carrie (1976)

“Carrie” είναι ο τίτλος της κινηματογραφικής μεταφοράς του ομότιτλου μυθιστορήματος του Στίβεν Κινγκ. Η ταινία σκηνοθετήθηκε από τον Μπράιαν Ντε Πάλμα το 1976 και έχει πολυάριθμες αναφορές στο Ψυχώ (1960) του Άλφρεντ Χίτσκοκ. Η Κάρι είναι μια έφηβη κοπέλα που η μητέρα της την καταπιέζει με την θρησκοληψία της, οι συμμαθήτριες της την κοροϊδεύουν για το ντροπαλό και αθώο χαρακτήρα της. Σύντομα αντιλαμβάνεται ότι έχει τηλεκινητικές ικανότητες.


Διαβάστε επίσης:

Οι 20 καλύτερες ταινίες των 90s

9 ταινίες που κάθε άντρας πρέπει να δει μια φορά στην ζωή του

Share.

Comments are closed.