Τον τελευταίο καιρό οι περισσότεροι άνθρωποι ψάχνουν να βρουν τρόπους να “σκοτώσουν” την ώρα τους και ένας από αυτόύς είναι η παρακολούθηση μιας ταινίας. Οι περισσότερες λίστες τους προτείνουν κινηματογραφικά blockbusters, τα οποία είναι μια ασφαλής επιλογή, ωστόσο, που και που χρειαζόμαστε ένα διάλειμμα από τις ταινίες μεγάλου προϋπολογισμού που έχει να μας προσφέρει το Χόλιγουντ.
Μιλάμε για τις ανεξάρτητες ταινίες, οι οποίες παρά το χαμηλό τους budget, είναι πιο ρεαλιστικές, συνήθως μας επηρεάζουν περισσότερο και πολλές από αυτές εξερευνούν θέματα που τα γνωστά κινηματογραφικά στούντιο δεν θα τολμούσαν να “ακουμπήσουν”. Αυτός είναι και ο λόγος που οι ανεξάρτητες ταινίες είναι πολύ δημοφιλείς στα βραβεία της Ακαδημίας κάθε χρόνο, με πολλές από αυτές να είναι και οι καλύτερες του έτους.
Αν λοιπόν ψάχνετε να δείτε κάτι διαφορετικό, αυτά τα ανεξάρτητα “διαμάντια” από διάφορες χώρες έχουν κάτι βαθύτερο από το κλασικό Χόλιγουντ.
Atlantique (2019)
Η Ματί Ντιόπ έκανε το σκηνοθετικό της ντεμπούτο με την ταινία Atlantique (Atlantics), καταφέρνοντας να γίνει η πρώτη μαύρη γυναίκα σκηνοθέτης που κερδίζει ποτέ ένα από τα μεγαλύτερα βραβεία στις Κάννες. Το Atlantique περιστρέφεται γύρω από τη ζωή σε ένα προάστιο του Ντακάρ, όπου μία ομάδα εργατών, απλήρωτοι για μήνες, προχωρούν την κατασκευή ενός τεραστίων διαστάσεων κτηρίου στο κέντρο της πόλης. Μία νύχτα, οι εργάτες αποφασίζουν να φύγουν από τη χώρα ξεκινώντας ένα θαλάσσιο ταξίδι με στόχο την Ισπανία, σε αναζήτηση ενός καλύτερου μέλλοντος.
Οδηγός Αισιοδοξίας (2012)
Η ταινία είναι βασισμένη στην ομότιτλη νουβέλα του Μάθιου Κουίκ και αφηγείται την ιστορία του πρώην καθηγητή Πατ Σολιτάνο ( Μπράντλεϊ Κούπερ), ο οποίος επιστρέψει στο πατρικό του σπίτι και μένει με τους γονείς του αφού πέρασε οχτώ μήνες σε ψυχιατρικό ίδρυμα καθώς πάσχει από διπολική διαταραχή. Ο Πατ έχει χάσει τα πάντα. Το σπίτι του, τη δουλειά του και τη σύζυγό του. Είναι αποφασισμένος να φτιάξει από την αρχή του ζωή του, να παραμείνει θετικός και να τα ξαναβρεί με τη σύζυγό του ενάντια των δύσκολων συνθηκών που οδήγησαν στο χωρισμό τους. Τα πράγματα όμως περιπλέκονται όταν ο Πατ γνωρίζει την Τίφανι (Τζένιφερ Λόρενς), μια μυστηριώδη κοπέλα με τα δικά της προβλήματα.
Θηρία Χωρίς Πατρίδα (2015)
Όταν ο εμφύλιος διαλύει την οικογένειά του, ένα αγόρι από τη Δυτική Αφρική αναγκάζεται να ακολουθήσει μια ομάδα μισθοφόρων και μετατρέπεται σε παιδί-στρατιώτης που εθίζεται στον παραλογισμό της ωμής βίας και του θανάτου. Απλά συγκλονιστική.
Η Αιώνια Λιακάδα ενός Καθαρού Μυαλού (2004)
Μια αμερικανική αισθηματική κομεντί φαντασίας παραγωγής 2004, σε σκηνοθεσία Μίτσελ Γκοντρί. Ο Τζόελ (Τζιμ Κάρεϊ), συντετριμμένος που η κοπέλα του, Κλέμενταϊν (Κέιτ Γουίνσλετ), έσβησε τη σχέση τους από το μυαλό της, αποφασίζει να κάνει το ίδιο. Καθώς βλέπει τις αναμνήσεις του να διαγράφονται, συνειδητοποιεί ότι την αγαπάει ακόμα και ότι μπορεί να είναι αργά για να διορθώσει το λάθος του.
Το Αγόρι Πίσω Από Το Συρματόπλεγμα (2008)
Ο οκτάχρονος Μπρούνο, γιος του διοικητή ενός στρατοπέδου συγκέντρωσης κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πόλεμου, γίνεται φίλος με έναν φυλακισμένο συνομήλικό του εβραϊκής καταγωγής. Η απαγορευμένη φιλία τους φέρνει καταστροφικές συνέπειες.
Η Πόλη του Θεού (2002)
Η Πόλη του Θεού απεικονίζει την ανάπτυξη του οργανωμένου εγκλήματος στο προάστιο του Cidade de Deus (Πόλη του Θεού) του Ρίο ντε Τζανέιρο, από τα τέλη της δεκαετίας του 1960 έως τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Στο επίκεντρο είναι η πόλεμος μεταξύ του εμπόρου ναρκωτικών Li’l Zé και του πρώην πολεμίου ναρκωτικών που πέρασε στο έγκλημα Knockout Ned. Το σλόγκαν της είναι: «Αν τρέξεις, το θηρίο θα σε πιάσει, αν παραμείνεις, το θηρίο θα σε φάει».
Βαβέλ (2006)
Ο Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιαρίτου επιστρατεύει ένα θαυμάσιο καστ, με τους Μπραντ Πιτ, Κέιτ Μπλάνσετ και Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ στους βασικούς ρόλους για μία επική παραγωγή γυρισμένη σε τρεις ηπείρους. Στα βάθη της μαροκινής ερήμου, ένα όπλο εκπυρσοκροτεί – πυροδοτώντας μία αλυσίδα γεγονότων που θα συνδέσουν τη μοίρα ενός ζευγαριού αμερικανών τουριστών και τον αγώνα τους να επιβιώσουν, δύο αγοριών στο Μαρόκο που μπλέκονται στο μοιραίο έγκλημα, μιας γκουβερνάντας που προσπαθεί παράνομα να περάσει τα σύνορα στο Μεξικό κουβαλώντας δύο παιδιά και μιας γιαπωνέζας έφηβης της οποίας ο πατέρας καταζητείται στο Τόκιο.
Το Αγόρι που Δάμασε τον Άνεμο (2019)
Το Αγόρι που Δάμασε τον Άνεμο είναι η αληθινή ιστορία ενός αγοριού που ζει σε ένα χωριό στο Μαλάουι, το οποίο λόγω των οικονομικών δυσκολιών που επέφερε μια παρατεταμένη ξηρασία, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σχολείο. Η δίψα για γνώση και η επιθυμία να βοηθήσει τους συγχωριανούς του, έχουν ως αποτέλεσμα τις συχνές επισκέψεις του στη δανειστική βιβλιοθήκη της περιοχής του. Σύντομα χάρη σε μερικά βασικά εγχειρίδια και σε εξαρτήματα όπως σπασμένα ποδήλατα, μια πλακέτα ραδιοφώνου, παλιά αμορτισέρ, ελαστικά και άλλα, κατορθώνει να κατασκευάσει μια ανεμογεννήτρια, εξασφαλίζοντας έτσι στο σπίτι και την κοινότητα του καθαρό νερό, ηλιακή ενέργεια και φωτισμό.
The Master (2012)
Το The Master είναι αμερικανική δραματική ταινία 2012, σε σκηνοθεσία, σενάριο και παραγωγή του Πολ Τόμας Άντερσον. Πρωταγωνιστούν οι Χοακίν Φίνιξ, Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν και Έιμι Άνταμς. Η ταινία διηγείται τη ζωή του Φρέντι Κουέλ, ενός βετεράνου του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο οποίος παλεύει να προσαρμοστεί σε μια μεταπολεμική κοινωνία. Θα γνωρίσει τον Λάνκαστερ Ντοντ, τον ηγέτη ενός κινήματος γνωστό ως “Ο Σκοπός”, ο οποίος θα δει κάτι στον Κουέλ και θα τον δεχτεί στο κίνημα. Μαζί ταξιδεύουν κατά μήκος της ανατολικής ακτής για να διαδώσουν τις διδασκαλίες.
O Πιανίστας (2002)
Ο Πιανίστας είναι μια ταινία του Ρόμαν Πολάνσκι, με πρωταγωνιστή τον Άντριεν Μπρόντι. Αποτελεί κινηματογραφική μεταφορά της ομώνυμης αυτοβιογραφίας του Εβραίου Πολωνού μουσικού, Βλαντισλάβ Σπίλμαν. Η ταινία βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ των Καννών με τον Χρυσό Φοίνικα, ενώ διεκδίκησε επτά βραβεία της Ακαδημίας Κινηματογράφου, ανάμεσα στα οποία και αυτό της καλύτερης ταινίας. Τελικά κέρδισε τρία: Καλύτερης σκηνοθεσίας, Διασκευασμένου Σεναρίου και Α’ Ανδρικού Ρόλου, με τον Μπρόντι να αποτελεί το νεαρότερο ηλικιακά ηθοποιό που έχει λάβει το βραβείο αυτό.
Θα Χυθεί Αίμα (2007)
Το Θα Χυθεί Αίμα είναι μία επική ταινία για την οικογένεια, την πίστη, την εξουσία και το πετρέλαιο, η οποία διαδραματίζεται στην Καλιφόρνια στο γύρισμα του αιώνα, την περίοδο της πετρελαϊκής άνθησης. Η ιστορία περιγράφει την άνοδο του Ντάνιελ Πλέινβιου (Ντάνιελ Ντέι – Λιούις), ο οποίος από αδέκαρος μεταλλωρύχος που μεγαλώνει μόνος του το γιο του, μετατρέπεται σε μεγιστάνα του πετρελαίου.
Διαβάστε επίσης: Οι 15 καλύτερες Οσκαρικές ταινίες όλων των εποχών
