Στην ιστορία του κινηματογράφου, αμέτρητες ταινίες έχουν εξερευνήσει τη δυστυχία σε όλες τις μορφές της. Ενώ πολλές από αυτές είναι απλώς συγκινητικές ή δραματικές, υπάρχουν κάποιες που καταφέρνουν να αποτυπώσουν την ανθρώπινη δυστυχία με τέτοιο ρεαλισμό και ένταση, ώστε να σε κάνουν να νιώθεις ευγνώμων για τη δική σου ζωή. Αυτές οι ταινίες δεν αποφεύγουν να δείξουν τις πιο σκοτεινές και δύσκολες στιγμές της ανθρώπινης ύπαρξης. Αντίθετα, τις παρουσιάζουν με τόσο αυθεντικό τρόπο, ώστε ο θεατής να συνειδητοποιεί την αξία της δικής του καθημερινότητας.
Σε έναν κόσμο όπου η πλειοψηφία των ανθρώπων αντιμετωπίζει καθημερινές προκλήσεις και προβλήματα, αυτές οι ταινίες μας θυμίζουν ότι υπάρχουν καταστάσεις πολύ χειρότερες από τις δικές μας. Εξερευνώντας θέματα όπως η φτώχεια, ο πόλεμος, η ασθένεια και η κοινωνική αδικία, οι δημιουργοί τους καταφέρνουν να δημιουργήσουν έργα που όχι μόνο προβληματίζουν, αλλά και αφυπνίζουν. Καθώς παρακολουθούμε τις ιστορίες των χαρακτήρων τους, νιώθουμε τον πόνο και τη θλίψη τους, και παράλληλα μαθαίνουμε να εκτιμάμε τη δική μας ζωή λίγο περισσότερο.
Παρακάτω παρουσιάζουμε μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές ταινίες που αποτυπώνουν την πραγματική δυστυχία με έναν τρόπο τόσο βαθύ και συγκλονιστικό, που θα σας κάνουν να πείτε “Δόξα τω Θεώ, καλά είμαι”.
Η Λίστα του Σίντλερ (1993)
Αυτή η ταινία εξιστορεί την πραγματική ιστορία του Όσκαρ Σίντλερ, ενός Γερμανού επιχειρηματία που έσωσε πάνω από χίλιους Πολωνούς Εβραίους κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος. Με καθηλωτικές εικόνες και έντονη αφήγηση, η ταινία αποτυπώνει την απόλυτη φρίκη του πολέμου και του ρατσισμού.
Η Πόλη του Θεού (2002)
Μια ματιά στην καθημερινή ζωή στις φαβέλες του Ρίο ντε Τζανέιρο, όπου η βία και η εγκληματικότητα είναι μέρος της καθημερινότητας. Η ταινία παρουσιάζει την πραγματικότητα των παιδιών που μεγαλώνουν σε ένα περιβάλλον όπου η επιβίωση είναι συνεχής μάχη.
12 Χρόνια Σκλάβος (2013)
Η ιστορία του Σόλομον Νόρθαπ, ενός ελεύθερου μαύρου άνδρα που απήχθη και πωλήθηκε ως σκλάβος στις νότιες Ηνωμένες Πολιτείες. Η ταινία είναι μια ωμή και συγκινητική απεικόνιση της σκλαβιάς και των ανείπωτων δεινών που υπέστησαν οι Αφροαμερικανοί.
Γκλόρια (1980)
Ακολουθώντας τη ζωή μιας γυναίκας που προσπαθεί να προστατέψει ένα παιδί από τη μαφία, η ταινία αποτυπώνει την αδυναμία και τον φόβο των ατόμων που βρίσκονται παγιδευμένα σε έναν κόσμο γεμάτο βία και ανασφάλεια.
Τα Φώτα της Πόλης (1931)
Μια κωμική αλλά ταυτόχρονα τραγική ταινία που εξιστορεί την αγάπη ενός άστεγου άνδρα για μια τυφλή γυναίκα. Παρόλο που έχει κωμικά στοιχεία, οι σκηνές της φτώχειας και της απόγνωσης είναι εξαιρετικά δυνατές.
Το Κυνήγι της Ευτυχίας (2006)
Το “Κυνήγι της Ευτυχίας” είναι ένας ύμνος στο αμερικανικό όνειρο, εμπνευσμένο από την ιστορία του υπαρκτού Κρις Γκάρντνερ. Ενός σύγχρονου Ιώβ που υπομένει καρτερικά όλα τα κακά της μοίρας, αλλά στο τέλος, ως διά μαγείας, βρίσκει μια θέση στον ήλιο.
Πράσινο Μίλι (1999)
Η ταινία διηγείται τη ζωή του Πωλ Έτζκομπ (Τομ Χανκς) ως δεσμοφύλακα της πτέρυγας των θανατοποινίτων κατά τη διάρκεια της Παγκόσμιας Οικονομικής Ύφεσης του 1929 στις Ηνωμένες Πολιτείες και των υπερφυσικών γεγονότων στα οποία υπήρξε μάρτυρας.
Χορεύοντας στο σκοτάδι (2000)
Η Σέλμα, μια σχεδόν τυφλή Τσέχα μετανάστρια στις ΗΠΑ του 1964, συγκεντρώνει χρήματα για να χειρουργηθεί το παιδί της που πάσχει από την ίδια πάθηση. Όταν, όμως, ένας γείτονας κλέψει τις οικονομίες της, η αντίδρασή της θα οδηγήσει σε τραγικές εξελίξεις.
Το Όνομα μου είναι Σαμ (2001)
Ο Σαμ, αν και διανοητικά καθυστερημένος, μεγαλώνει ένα 7χρονο κοριτσάκι. Η κοινωνική πρόνοια, ωστόσο, θέλει να το δώσει για υιοθεσία, κάτι που οδηγεί τον Σαμ να ζητήσει τη βοήθεια μιας διακεκριμένης δικηγόρου. Πώς όμως μπορεί να πειστεί ένα δικαστήριο ότι ένα άτομο με νοημοσύνη 7χρονου παιδιού μπορεί να γίνει σωστός πατέρας;
Η Ζωή είναι Ωραία (1998)
Ένας Ιταλοεβραίος προσπαθεί να πείσει τον πεντάχρονο γιο του ότι ο εγκλεισμός τους σε ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης δεν είναι παρά μέρος ενός παιχνιδιού με σκληρούς όρους και έπαθλο ένα αληθινό τανκ! Μια ταινία του Ρομπέρτο Μπενίνι με τον ίδιο στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Η ταινία κέρδισε τρία Όσκαρ και το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στις Κάννες. Ο τίτλος προέρχεται από φράση του Λέων Τρότσκι. Εξόριστος στο Μεξικό, γνωρίζοντας ότι θα δολοφονηθεί από ανθρώπους του Στάλιν, είδε τη σύζυγό του στον κήπο και έγραψε ότι “η ζωή είναι ωραία”.
Αυτές οι ταινίες, ανάμεσα σε πολλές άλλες, μας δείχνουν την ανθρώπινη δυστυχία με τρόπο που μας κάνει να νιώθουμε ευγνώμονες για όσα έχουμε. Αν και μπορεί να είναι δύσκολες στην παρακολούθηση, μας βοηθούν να κατανοήσουμε και να εκτιμήσουμε περισσότερο τη ζωή μας.
Διαβάστε επίσης: Οι κινηματογραφικές ανατροπές που έμειναν στην ιστορία
