Ο Τρούμαν Καπότε ήταν ένας από τους πιο διάσημους και αμφιλεγόμενους συγγραφείς της σύγχρονης αμερικανικής λογοτεχνίας. Γνωστός για τα μυθιστορήματα “Πρόγευμα στο Tiffany’s” και “Εν Ψυχρώ”, και το αγαπημένο “παιδί” της νεοϋορκέζικης υψηλής κοινωνίας και του Χόλιγουντ.
Ο συγγραφέας βρισκόταν στο επίκεντρο ενός κύκλου από όμορφους, διάσημους και περιβόητους ανθρώπους, ενώ ήταν η “λατρεία” μιας συντροφιάς γυναικών – όμορφες κληρονόμους τεράστιων περιουσιών, γόνους κραταιών οικογενειών και βασίλισσες της κοινωνικής ζωής στη Νέα Υόρκη – τις οποίες αποκαλούσε “κύκνους”.
© Hulton Archive / Getty Images / Ideal Image
Ήταν ένας άνθρωπος που είχε παραδεχτεί ότι είχε εμμονή με την φήμη και επεδίωκε συνεχώς να τραβάει τα φώτα της δημοσιότητας. Καθ ‘όλη τη διάρκεια της ζωή του, ανέπτυξε στενές φιλίες με πλούσιους και διάσημους ανθρώπους, παρατηρώντας τις αδυναμίες τους και χτίζοντας σχέσεις εμπιστοσύνης, που αργότερα θα πρόδιδε. Σε μία συνέντευξη του στο Playboy είχε πει πως “Ποτέ δεν αγάπησα τους πλούσιους, παρ’ ότι έχω πολλούς φίλους από τα ανώτερα στρώματα. Για τον απλούστατο λόγο ότι πολλοί από αυτούς, χωρίς τα χρήματά τους, θα ήταν ένα τίποτα. Ενίοτε διαμαρτύρονται γιατί καταφέρομαι εναντίον τους. Αλλά τι περίμεναν, ότι είμαι εκεί απλώς για να τους διασκεδάζω; Είμαι συγγραφέας και εκμεταλλεύομαι τα πάντα μέχρι τέλους.”
Γεννήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου του 1924 στη Λουιζιάνα των Ηνωμένων Πολιτείων. Κατά τη διάρκεια της εφηβείας του πιάνει δουλειά στο περιοδικό Νew Yorker και εκεί ξεκινά να γράφει τα πρώτα του άρθρα και διηγήματα. Όταν έγινε δεκαεπτά, διάφορα περιοδικά δημοσίευσαν τα διηγήματα του. Όλη η προβολή που έλαβε εκείνη την εποχή, τον βοήθησε να κλείσει το πρώτο του συμβόλαιο για την συγγραφή του πρώτου του μυθιστορήματος, με τίτλο “Other Voices, Other Rooms”. Το μυθιστόρημα εκδόθηκε το 1948, με πολλούς κριτικούς και αναγνώστες να πιστεύουν ότι είναι αυτοβιογραφικό.
Το 1951 κυκλοφορεί το μυθιστόρημα “The Grass Harp”, ενώ την ίδια περίοδο δουλεύει διάφορα κινηματογραφικά σενάρια. Το 1958 ακολουθεί μια ακόμη επιτυχία, το μυθιστόρημα “Πρόγευμα στο Tiffany’s”, το οποίο τρία χρόνια αργότερα μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη, με πρωταγωνίστρια την Όντρεϊ Χέπμπορν.
Τέσσερα χρόνια αφιέρωσε ο Κάποτε για να ολοκληρώσει το μοναδικό αριστούργημα “Εν Ψυχρώ”, ένα μυθιστόρημα για ένα έγκλημα που έλαβε χώρα στην Αμερική το 1959, το οποίο εκδόθηκε το 1966 και κατάφερε να αποσπάσει διθυραμβικά σχόλια από κοινό και κριτικούς. Μετά την έκδοση του, ο Καπότε δεν ήταν ποτέ ξανά ο ίδιος, καθώς ξεκίνησε να πίνει και να παίρνει μεγάλες δόσεις ηρεμιστικών χαπιών.
Επόμενο λογοτεχνικό έργο του Καπότε αποτέλεσε το – ημιτελές τελικά – μυθιστόρημα “Answered Prayers”, όπου επιχείρησε να περιγράψει την ζωή των πλούσιων και διάσημων φίλων του. Απόσπασμα του έργου δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Esquire το 1975, προκαλώντας την αντίδραση αρκετών φίλων του Καπότε, γιατί αποκάλυπτε αρκετά προσωπικά στοιχεία.
© Bettmann / Getty Images / Ideal Image
Στα τελευταία χρόνια της ζωής του απομονώθηκε, πιθανώς εξαιτίας της απόρριψης πολλών φίλων του και υιοθέτησε μία άκρως εκκεντρική συμπεριφορά στις δημόσιες εμφανίσεις του, ενδεχομένως απόρροια του αλκοολισμού και της κατάχρησης άλλων ναρκωτικών ουσιών. Το τελευταίο λογοτεχνικό έργο του, που δημοσιεύθηκε ενώ βρισκόταν στη ζωή, ήταν η συλλογή διηγημάτων “Music for Chameleons”, το 1980.
Το τέλος για αυτόν τον χαρισματικό άνθρωπο γράφτηκε στις 25 Αυγούστου του 1984, ύστερα από υπερβολική δόση χαπιών, σε ηλικία 59 ετών. Ο θάνατός του συνέβη στην οικία της φίλης του, Τζοάν Κάρσον, πρώην συζύγου του Τζόνυ Κάρσον
Φαίνεται πως ο Καπότε προσπαθούσε να βρει την προσωπική του λύτρωση μέσα από τις ιστορίες και τα μυθιστορήματα του, ξεφεύγοντας από την αλήθεια που τον τρόμαζε.
© Bettmann / Getty Images / Ideal Image
“Ποτέ δεν αγάπησα τους πλούσιους, γιατί πολλοί από αυτούς, χωρίς τα χρήματά τους, θα ήταν ένα τίποτα.”
– “Η φιλία είναι πλήρης απασχόληση, αν πραγματικά είσαι φίλος με κάποιον. Δεν μπορείς να έχεις πολλούς φίλους, επειδή τότε, απλά, δεν είναι πραγματικοί φίλοι.”
– “Η ζωή είναι ένα μετρίως καλό έργο, με μια κακογραμμένη τρίτη πράξη.”
– “Όλη η λογοτεχνία είναι κουτσομπολιό.”
– “Μ’ αρέσει να μιλάω στην τηλεόραση για πράγματα για τα οποία δεν αξίζει να γράψω.”
– “Μερικές φορές όταν σκέφτομαι πόσο καλό θα είναι το βιβλίο μου, δεν μπορώ να αναπνεύσω.”
– “Ένα έργο τέχνης είναι ένα έργο μυστηρίου, ακραίας μαγείας. Οτιδήποτε άλλο είναι είτε αριθμητική είτε βιολογία.”
– “Στην Καλιφόρνια χάνεις μία μονάδα από το IQ σου, κάθε χρόνο.”
– “H Βενετία είναι σαν να τρως ένα κουτί σοκολάτες με λικέρ, μέσα σε μια ώρα.”
– “Σπίτι είναι εκεί που νιώθεις σπίτι. Ακόμη ψάχνω.”
– “Χρωστάς πολλά σε όσους σου έδωσαν αυτοπεποίθηση.”
– “Όσο δεν είναι αλήθεια, δεν με νοιάζει τι λένε για μένα.”
– “Το καλό με τον αυνανισμό είναι ότι δεν είσαι υποχρεωμένος να ντυθείς κατάλληλα.”
– “Η αποτυχία είναι το καρύκευμα που δίνει στην επιτυχία τη γεύση της.”
– “Μια συζήτηση είναι διάλογος, δεν είναι μονόλογος. Για αυτό υπάρχουν τόσο λίγες καλές συζητήσεις.”
– “Η τέχνη και η αλήθεια μπορούν να μοιράζονται το ίδιο κρεβάτι, χωρίς αυτό να τις εμποδίζει να είναι ασύμβατες.”
Διαβάστε επίσης: Κοκό Σανέλ: 18 μαθήματα ζωής από την γυναίκα που άλλαξε την ιστορία της μόδας