Ο Ρόμαν Πολάνσκι είναι μια από τις πιο αμφιλεγόμενες αλλά και πιο καθοριστικές μορφές του σύγχρονου σινεμά. Με καριέρα που εκτείνεται σε περισσότερες από έξι δεκαετίες, έχει καταφέρει να αφήσει το στίγμα του σε διαφορετικά κινηματογραφικά είδη, από το ψυχολογικό θρίλερ μέχρι το ιστορικό δράμα. Η αισθητική του ευαισθησία, ο τρόπος που χρησιμοποιεί τον χώρο και η ικανότητα του να δημιουργεί ατμόσφαιρα έντασης τον καθιέρωσαν ως έναν σκηνοθέτη που δεν φοβάται να πειραματιστεί.
Τα γενέθλιά του είναι μια αφορμή να θυμηθούμε όχι μόνο την πολυτάραχη ζωή του, αλλά και την ανεκτίμητη συνεισφορά του στην έβδομη τέχνη. Μέσα από ταινίες που προκάλεσαν συζητήσεις, συγκίνησαν και δίχασαν, ο Πολάνσκι διαμόρφωσε έναν προσωπικό κινηματογραφικό λόγο που εξακολουθεί να επηρεάζει σκηνοθέτες και θεατές σε όλο τον κόσμο.
Repulsion (1965)
Η πρώτη αγγλόφωνη ταινία του Πολάνσκι είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ που εξερευνά την παράνοια και τη μοναξιά. Η Κάθριν Ντενέβ παραδίδει μια συγκλονιστική ερμηνεία, ενώ ο σκηνοθέτης χρησιμοποιεί το χώρο και τον ήχο για να μεταδώσει μια αίσθηση ασφυξίας.
Rosemary’s Baby (1968)
Ίσως η πιο εμβληματική ταινία του, το Μωρό της Ρόζμαρι αποτελεί σταθμό στον τρόμο και την ψυχολογική αγωνία. Με τη Μία Φάροου στον πρωταγωνιστικό ρόλο, ο Πολάνσκι συνδυάζει το υπερφυσικό με το αστικό, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα ανασφάλειας που παραμένει ανατριχιαστική μέχρι σήμερα.
Chinatown (1974)
Ένα νεο-νουάρ αριστούργημα με τον Τζακ Νίκολσον και τη Φέι Ντάναγουεϊ. Η ταινία καθιερώθηκε ως μία από τις σημαντικότερες του είδους, με σενάριο που ξεδιπλώνει μια ιστορία διαφθοράς και απληστίας στο Λος Άντζελες.
The Pianist (2002)
Με αυτή την ταινία ο Πολάνσκι κέρδισε το Όσκαρ σκηνοθεσίας. Η ιστορία του Πολωνοεβραίου πιανίστα Βλαντισλάβ Σπίλμαν, που επιβίωσε του Ολοκαυτώματος, απέκτησε δύναμη χάρη στη λιτή αλλά καθηλωτική αφήγηση και την ερμηνεία του Έντριεν Μπρόντι.
Διαβάστε επίσης: Ταραντίνο: Ο Ντέιβιντ Φίντσερ είναι ιδανικός για την συνέχεια του “Once Upon a Time in Hollywood”