Ο Μαρσέλ Προυστ θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς συγγραφείς του 20ού αιώνα. Το μεγαλειώδες έργο του “Αναζητώντας τον Χαμένο Χρόνο” είναι ένα από τα καλύτερα μυθιστορήματα όλων των εποχών. Ο ίδιος, χωρίς να γνωρίζει οτι το βιβλίο του πρόκειται να γίνει έργο-σταθμός στην παγκόσμια λογοτεχνία, διακατεχόταν από μεγάλη ανασφάλεια για την τύχη του και λέγεται ότι πλήρωσε 660 γαλλικά φράγκα σε εφημερίδες της εποχής για την προώθηση του.

Γεννήθηκε στις 10 Ιουλίου του 1871 σε μια εύπορη γαλλική οικογένεια. Ο πατέρας του ήταν γνωστός πνευμονολόγος και επιδημιολόγος με αρκετές δημοσιεύσεις σε ευρωπαϊκά περιοδικά, ενώ η μητέρα του καταγόταν από πλούσια εβραϊκή οικογένεια της Ασαλτίας. Μικρός διεγνώσθη με άσθμα, το οποίο του δημιούργησε διάφορα προβλήματα κατά τη διάρκεια της παιδικής του ηλικίας. Σπούδασε στο Λύκειο Κοντορσέ, αλλά λογω της υγείας του παρακολουθούσε μαθήματα από το σπίτι. Το 1893 παίρνει το πτυχίο του στην Νομική και δυο χρόνια αργότερα στη Λογοτεχνία.

© Hulton Archive / Getty Images / Ideal Image

Το 1896 κυκλοφορεί το πρώτο του βιβλίο με τίτλο “Οι ηδονές και οι ημέρες”. Το 1903 πεθαίνει ο πατέρας του και δυο χρόνια αργότερα η μητέρα του, στην οποία είχε ιδιαίτερη αδυναμία, και αυτό τον οδήγησε να κλειστεί στο σπίτι και να απομονωθεί. Το ίδιο χρονικό διάστημα αφιερώθηκε στην συγγραφή του έργου “Αναζητώντας τον Χαμένο Χρόνο” ένα ημιαυτοβιογραφικό αλληγορικό μυθιστόρημα έκτασης 3.200 σελίδων το οποίο θεωρείται ένα από τα πιο αριστουργηματικά μυθιστορήματα όλων των εποχών.

Ο τρόπος γραφής του Προυστ ήταν αρκετά περίπλοκος με αχανείς προτάσεις, γεμάτες με δευτερεύουσες επεξηγηματικές προτάσεις που μερικές φορές ξεπερνούσαν σε έκταση τη μία σελίδα. Πολλοί τον θεώρησαν υπερεκτιμημένο συγγραφέα, όμως περισσότεροι είναι αυτοί που επηρεάστηκαν από την μοναδική γραφή του.

Ο Προυστ ήταν ομοφυλόφιλος και μέσα από το έργο του αποκάλυψε την σεξουαλική του ταυτότητα. Η σεξουαλικότητά του και η σχέση του με τους άνδρες αποτελούν συχνό θέμα συζήτησης από τους βιογράφους του.

© Godong / Getty Images / Ideal Image

Το τέλος για το σπουδαίο συγγραφέα γράφτηκε στις 18 Νοεμβρίου του 1922 καθώς πεθαίνει από πνευμονία, έχοντας ήδη αναγνωριστεί και βραβευτεί για το έργο του. Τα τελευταία τρία μέρη του βιβλίο του “Αναζητώντας τον Χαμένο Χρόνο” εκδόθηκαν μετά τον θάνατο του.

Θυμόμαστε μερικά αποφθέγματα αυτού του σπουδαίου συγγραφέα.

“Σε έναν χωρισμό, αυτός που δεν είναι πραγματικά ερωτευμένος είναι εκείνος που λέει τα πιο τρυφερά λόγια.”

“Η ευτυχία θεραπεύει το σώμα, μόνο η θλίψη αναπτύσσει τη δύναμη του νου.”

“Οι αληθινοί παράδεισοι είναι οι παράδεισοι που έχουν χαθεί.”

“Η μοιχεία δίνει καινούργια ανάσα ζωής σε γάμους που έχουν αφεθεί να πεθάνουν.”

“Ας αφήσουμε τις όμορφες γυναίκες για τους άντρες που δεν έχουν φαντασία.”

“Το ταξίδι της ανακάλυψης δεν σημαίνει να ψάχνεις καινούργια μέρη αλλά να έχεις καινούργια μάτια.”

“Το θράσος είναι χρήσιμο σ’ αυτούς που ξέρουν να εκμεταλλεύονται τις ευκαιρίες.”

“Στην πραγματικότητα, κάθε αναγνώστης είναι, καθώς διαβάζει, αναγνώστης του ίδιου του του εαυτού.”

“Ο έρωτας είναι ένα χτυπητό παράδειγμα για το πόσο μικρή σημασία έχει για μας η πραγματικότητα.”

“Οι άνθρωποι μπορεί να έχουν πολλά διαφορετικά πάθη. Το αληθινό είναι αυτό για χάρη του οποίου είναι έτοιμοι να εγκαταλείψουν τους άλλους.”

“Δεν μας απονέμεται η σοφία. Πρέπει να την ανακαλύψουμε μόνοι μας, μετά από ένα ταξίδι που κανένας δεν μπορεί να κάνει για λογαριασμό μας ή να μας γλιτώσει από αυτό.”

“Οτιδήποτε μεγάλο στον κόσμο προέρχεται από τους νευρωτικούς. Αυτοί μόνο έχουν θεμελιώσει τις θρησκείες μας και έχουν δημιουργήσει τα μεγάλα αριστουργήματα.”

“…και η οικογένεια εκεί που πρέπει: κάπου πέρα, αλλά όχι μακριά.”

“Αν μια μικρή ονειροπόληση είναι επικίνδυνη, η θεραπεία δεν είναι να ονειρευόμαστε λιγότερο, αλλά να ονειρευόμαστε περισσότερο, να ονειρευόμαστε όλη την ώρα.”

“Από λεπτό γούστο, αν μη τι άλλο, προσπαθώ να παραμένω ηθικά αγνός.”

“Είναι η φαντασία μας που ευθύνεται για τον έρωτα, όχι το άλλο πρόσωπο.”

“Η φωτογραφία είναι αποτέλεσμα της πλήρους αποξένωσης.”

“Ας είμαστε ευγνώμονες για τους ανθρώπους που μας κάνουν ευτυχισμένους. Είναι οι αξιαγάπητοι κηπουροί που κάνουν τις ψυχές μας να ανθίζουν.”

“Ο χρόνος που αλλάζει τους ανθρώπους δεν αλλάζει την εντύπωση που έχουμε γι’ αυτούς.”

“Οι άνθρωποι που δεν είναι ερωτευμένοι, δεν καταλαβαίνουν πως έναν έξυπνος άντρας μπορεί να υποφέρει πραγματικά από μία συνηθισμένη γυναίκα. Είναι σα να εκπλήσσεσαι που η χολέρα μπορεί να προσβάλλει τους πάντες. Αυτός ο ασήμαντος βάκιλος…”


Διαβάστε επίσης: 49 κορυφαίες ατάκες που μας άφησε ο Όσκαρ Ουάιλντ