“Πιστεύω ότι στην Ιταλία υπάρχουν δύο σημαντικά πράγματα”, γράφει ο βιογράφος του Gianni Agnelli, Giancarlo Galli. “Το ένα είναι το Βατικανό και το άλλο είναι η οικογένεια Agnelli, και με τον ίδιο τρόπο που οι Ιταλοί αγαπούν και μισούν το Βατικανό, αγαπούν και μισούν τους Agnelli”.
Στην Ιταλία, ο Lapo Elkann είναι γνωστός ως ο απόγονος της αυτοκρατορίας Agnelli, ο οποίος κατάφερε να στρέψει τα φώτα της δημοσιότητας πάνω του και να διασύρει αρκετά το βαρύ όνομα που κουβαλούσε, επιλέγοντας ένα συβαριτικό τρόπο ζωής, με πολλά ναρκωτικά, αλκοόλ και πάρτι ακολασίας.
Ο Lapo Elkann δεν ντρέπεται για το παρελθόν του, και γιατί να το κάνει αυτό; Δεν εύχεται ούτε στον εχθρό του τέτοια περιπέτεια. “Αυτή η εμπειρία είναι κομμάτι της προσωπικής μου ιστορίας, μέρος των ‘αποσκευών’ που κουβαλάω”, έχει πει. Η προσωπική του ιστορία, όμως, έχει και συνέχεια…
Πλέον δεν έχει καμία σχέση με τον εκκεντρικό τύπο των προηγούμενων ετών. Διατηρεί χαμηλό προφίλ και ως γόνος μιας οικογένειας – δυναστείας, ασχολείται με τις επιχειρήσεις. Θέλει να μεταφέρει την εντύπωση ενός αναγεννημένου ανθρώπου, ο οποίος μετά από σκληρούς προσωπικούς αγώνες κατάφερε και βγήκε στην κορυφή.
Ο Lapo, ο οποίος είναι 41 ετών, γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη. Η μητέρα του Margherita ήταν η μοναδική κόρη του Gianni Agnelli, και ο πατέρας του Alain Elkann, ήταν ένας Γάλλο-Ιταλός συγγραφέας και δημοσιογράφος που γεννήθηκε στην Αμερική. Το ζευγάρι χώρισε όταν ο Lapo ήταν μικρός και μετακόμισε με τη μητέρα, τον αδερφό και την αδελφή του στο Λονδίνο, όπου η Margherita παντρεύτηκε έναν Ρώσο αριστοκράτη, τον Serge de Pahlen. Το ζευγάρι είχε άλλα πέντε παιδιά, μετακομίζοντας αρχικά στο Ρίο ντε Τζανέιρο και στην συνέχεια στο Παρίσι, όπου ο Serge εργάστηκε για την Fiat.
Ο Elkann έχει πει ότι η παιδική του ηλικία ήταν αρκετά εφιαλτική. Διαγνώστηκε με διαταραχή ελλειμματικής προσοχής/υπερκινητικότητας (ADHD) και δυσλεξία, χάνοντας δύο χρόνια από το σχολείο. “Ήμουν περισσότερο στον κόσμο μου και πάντα έβλεπα τα πράγματα σκεπτόμενος, πώς μπορώ να κάνω την ζωή μου πιο όμορφη και πώς μπορώ να κάνω αυτόν τον κόσμο καλύτερο. Ήθελα να γίνω πιο δημιουργικός, να κάνω περισσότερα, να αναπτύξω περισσότερα.”
Όταν ήταν 17 ετών, ο παππούς του τον κάλεσε στο Τορίνο για να αποκτήσει εμπειρία στην οικογενειακή επιχείρηση. Εργάστηκε στην Piaggio ένα καλοκαίρι και στην συνέχεια έφυγε για σπουδές (Διεθνείς Σχέσεις και Μάρκετινγκ) στο Παρίσι και στο Λονδίνο.
Το 2001 μετακόμισε στη Νέα Υόρκη για να εργαστεί ως βοηθός του Henry Kissinger, πρώην υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ και βραβευμένου με Νόμπελ Ειρήνης, ο οποίος ήταν στενός φίλος με τον παππού του. Ο Lapo έχει πει για τον Kissinger ότι: “Ηταν ο μέντορας μου και είμαι ευγνώμων, διότι μου έμαθε όσα κανένας άλλος. Ηταν υπέροχο αφεντικό αλλά και φίλος, όταν τον χρειαζόμουν.”
Ο Gianni Agnelli είχε έναν γιο, τον Edoardo, μια ταραγμένη φιγούρα, που αφαίρεσε την ζωή του το 2000 σε ηλικία 46 ετών. Το 2003 ο Gianni Agnelli φεύγει από τη ζωή. Είχε προλάβει να χρίσει τον εγγονό του, John-Elkann, ως κληρονόμο της οικογενειακής επιχείρησης. Ο Lapo επιστρέφει στην Ιταλία και αναλαμβάνει μια θέση στη Fiat Auto. Ο Lapo δεν έβλεπε καθόλου ανταγωνιστικά την επιλογή το παππού του και μάλιστα έχει πει “Ο αδελφός μου είναι ένα εκατομμύριο φορές καλύτερος από μένα.”
Ως παγκόσμιος διευθυντής προώθησης μάρκας, έγινε το de facto πρόσωπο της Fiat, πάντα έτοιμο να κάνει εμφάνιση σε εκθέσεις και πάρτι, συνώνυμο με τα γρήγορα αυτοκίνητα και τις όμορφες γυναίκες, με κάθε κίνηση του να γίνεται θέμα για τους παπαράτσι και τα ταμπλόιντ.
Και τότε ήρθε η κατάρρευση. Τον Οκτώβριο του 2005, ο Elkann μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, μετά από υπερβολική δόση ναρκωτικών, μένοντας σε κώμα για τρεις ημέρες.
Ήταν ένα περιστατικό που τον έκανε να επανεκτιμήσει τη ζωή του. Ο Elkann εγκατέλειψε την Ιταλία και για 18 μήνες εξαφανίστηκε από το προσκήνιο, μπαίνοντας σε κλινική αποτοξίνωσης στην Αριζόνα, η οποία το έκανε έναν σοφότερο και ισχυρότερο άνθρωπο.
“Ήταν ένα από τα σημεία καμπής στη ζωή μου. Πιστεύω ότι αυτό που μετράει στη ζωή δεν είναι το πώς πέφτεις, αλλά το πώς θα σηκωθείς και πάντα αγωνιζόμουν για να επανέλθω.”
Ο Lapo, παρά την διεθνή ανατροφή του, είναι έντονα περήφανος για την ιταλική του κληρονομιά – και για το στυλ που ενσωματώνει. “Λατρεύω το παρελθόν μας, αλλά με ενδιαφέρει να οικοδομήσουμε το μέλλον μας. Προφανώς, όταν εξετάζει κανείς τι συμβαίνει στην Ιταλία, φαίνεται ότι το μέλλον μας δεν ανακάμπτει.”
Τα χέρια του Lapo είναι καλυμμένα με τατουάζ τα οποία σημαίνουν κάτι για αυτόν. “Λατρεύω τα τατουάζ, αλλά μόνο στα χέρια, πουθενά αλλού. Δεν είμαι ο David Beckham. Αυτός μπορεί να το αντέξει οικονομικά, εγώ δεν μπορώ” έχει πει.
Πολλοί συνέκριναν τον τρόπο ζωής του με εκείνον του παππού του. «Ελεγαν ότι μοιάζουμε και ότι είμαστε μανιώδεις ηδονοθήρες», είχε πει ο Lapo. “Θα προτιμούσα να είχα κληρονομήσει από εκείνον άλλα. Την ταχύτητα με την οποία έπαιρνε αποφάσεις, την ευφυΐα του, την κρυστάλλινη σκέψη του.”