Τα εγκλήματά τους είναι επαναλαμβανόμενα και συνήθως ειδεχθή, συγκλονίζοντας την κοινή γνώμη.
Κατά συρροή δολοφόνοι ορίζονται τα άτομα εκείνα που αφαιρούν τη ζωή ενός αριθμού ανθρώπων σε τρία ή περισσότερα διακριτά περιστατικά, με χρονικές περιόδους «ανάπαυσης», οι οποίες διαρκούν από εβδομάδες έως και χρόνια. Ποιo είναι, όμως, το ψυχολογικό προφίλ των κατά συρροή δολοφόνων; Τι τους οδηγεί σε κατ’ εξακολούθηση δολοφονίες;
Αρχικά, πρέπει να αναφέρουμε ότι κυριαρχεί η άποψη ότι αυτά τα άτομα είναι είτε ψυχοπαθή είτε σχιζοφρενή πάντως σίγουρα εκτός πραγματικότητας, το οποίο εν μέρει ισχύει ωστόσο δεν είναι απόλυτο. Γι’ αυτό, άλλωστε, στις περισσότερες περιπτώσεις τα άτομα αυτά καταδικάζονται με τις σκληρότερες ποινές, καθώς το δικαστήριο δεν κάνει δεκτό το αίτημα της διαταραγμένης ψυχικής υγείας.
Για την ακρίβεια, οι περισσότεροι από αυτούς τους δολοφόνους έχουν αντίληψη της ηθικής και των κανόνων της. Αυτό όμως δεν τους εμποδίζει να πράξουν τον φόνο, αφού τα ψυχολογικά οφέλη που αποκομίζουν από τη δολοφονία τους ικανοποιούν σε πολύ μεγάλο βαθμό. Σίγουρα όμως οι περισσότεροι κατά συρροή δολοφόνοι παρουσιάζουν έντονα σημάδια ενεργούς ψυχοπαθολογίας σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό.
© Bettmann / Getty Images / Ideal Image
Αρχικά, οι κατ΄ εξακολούθηση δολοφονίες θεωρούνται προμελετημένες, περιλαμβάνοντας φαντασιώσεις σχετικά με το αδίκημα και λεπτομερή σχεδιασμό. Όταν ο χρόνος είναι κατάλληλος και ο δράστης – δολοφόνος έχει «ηρεμήσει» συναισθηματικά από την προηγούμενη ανθρωποκτονία, επιλέγει το επόμενο θύμα του και προχωρεί στην εκτέλεση του σχεδίου του.
Ποιό είναι, όμως, το ψυχολογικό προφίλ των συγκεκριμένων δολοφόνων και κυρίως τι είναι αυτό που τους ωθεί στη διάπραξη επαναλαμβανόμενων και αποτρόπαιων εγκλημάτων;
Οι δράστες μάλιστα τείνουν να επιλέγουν όσο το δυνατόν πιο αδύναμα θύματα ώστε να αυξήσουν τις πιθανότητες επιτυχίας και να μειώσουν τις πιθανότητες αντίστασης και επιβίωσης του θύματος. Έτσι, τα πιο πολλά θύματα είναι γυναίκες και μικρά παιδιά, ενώ οι πιο πολλοί θύτες είναι άνδρες, συνήθως νεαρής ηλικίας 20-30 ετών.
Με βάση τις προηγούμενες παρατηρήσεις, εύκολα οδηγείται κανείς στη διαπίστωση ότι σημαντικό ρόλο στην τελική εκδήλωση της εγκληματικής πράξης έχουν οι φαντασιώσεις του δράστη. Για πολλά χρόνια οι θεωρίες που αναπτύχθηκαν για να ερμηνεύσουν τις ενέργειες των δραστών αυτών, στηρίχθηκαν στην άποψη ότι υπάρχει για τον καθένα, κάποιος τύπος «ιδεατού» θύματος, το οποίο καταδιώκει.
Η μελέτη, όμως, αυτών των περιπτώσεων, δείχνει ότι αυτό που συμβαίνει, είναι μία διαδικασία αποπροσωποποίησης αναφορικά με τα θύματα που επιλέγονται. Στο πλαίσιο της παρόρμησης για την αφαίρεση της ζωής του θύματος, ένα άτομο καλύπτει τις φαντασιωσικές ανάγκες του δράστη.
© Curt Borgwardt / Getty Images / Ideal Image
Ένα από τα συνήθη χαρακτηριστικά των serial killers είναι ότι πιστεύουν πως δεν πρόκειται ποτέ να συλληφθούν.
Μια κατηγορία κατά συρροή δολοφόνων έχουν σεξουαλικά κίνητρα. Οι δράστες που διαπράττουν ανθρωποκτονίες με σεξουαλικά κίνητρα, συχνά συνεχίζουν τη δράση τους μέχρι να συλληφθούν. Αλλωστε, είναι μάλλον συχνό φαινόμενο ο δράστης μιας σεξουαλικής επίθεσης να σκοτώνει το θύμα του, ώστε να αποφύγει τη σύλληψη του. Για μερικούς βιαστές, η χρήση βίας είναι συχνά αναγκαία για να έχουν σεξουαλική διέργεση, έτσι το θύμα μπορεί να θανατωθεί είτε ηθελημένα, είτε συμπτωματικά.
Οι άνθρωποι αυτοί συνήθως περιπλανώνται και σκοτώνουν τα θύματά τους, τα οποία πολύ συχνά είναι και αυτά περιπλανώμενα άτομα και όχι σταθερά μέλη μιας κοινωνίας. Τα θύματα σε αυτές τις περιπτώσεις είναι άτομα, τα οποία ζουν στο κοινωνικό περιθώριο, όπως αλκοολικοί, χρήστες παράνομων ουσιών, πόρνες ή έφηβοι και παιδιά που έχουν φύγει από το σπίτι τους.
© Josh Trujillo / Getty Images / Ideal Image
Τα χαρακτηριστικά αυτά των θυμάτων, δυσκολεύουν σημαντικά τη δυνατότητα που έχουν οι διωκτικές αρχές να συλλέξουν στοιχεία για την ταυτότητά τους. Συχνά το μόνο εργαλείο για την αναγνώριση,ανακάλυψη και σύλληψη του δράστη είναι η διενέργεια ψυχολογικής αυτοψίας, (δημιουργία προφίλ του δράστη).
Οι περισσότεροι από τους ερευνητές στον τομέα αυτό υποστηρίζουν ότι οι ανθρωποκτονίες αυτού του τύπου, δεν διαπράττονται για κάποιο υλικό όφελος, αλλά πιθανώς σχετίζονται με την επιθυμία του δράστη να αποκτήσει εξουσία έναντι του εκάστοτε θύματος. Ο δράστης παίρνει ικανοποίηση από την πράξη της ανθρωποκτονίας αυτής καθ΄ εαυτής, ενώ άλλοι μελετητές θεωρούν πιο σημαντική τη διαδικασία απογύμνωσης του θύματος από κάθε σύμβολο σταθερότητας και ισχύος ( απογύμνωση, κλείσιμο των ματιών κ.α.). Κάποιοι από τους δράστες βλέπουν τους εαυτούς τους ως «αποστόλους» που έχουν την εντολή να απαλλάξουν τον κόσμο από συγκεκριμένα άτομα, όπως είναι οι πόρνες και οι ομοφυλόφιλοι.
Μια κατηγορία κατά συρροή δολοφόνων είναι αυτή των σαδιστών. Οι σαδιστές δράστες έχουν τα δικά τους χαρακτηριστικά, όπου η ανθρωποκτονία συνδυάζεται με σεξουαλική δραστηριότητα και βασανισμούς. Οι ανθρωποκτονίες αυτές δεν σχετίζονται στο σύνολό τους, με σεξουαλικές διαστροφές, αλλά η ηδονιστική ευχαρίστηση του δράστη προέρχεται από τη συνολική διαδικασία της απόλυτης εξουσίας επί του θύματος ζωντανού και νεκρού. Συχνά τέτοιες ανθρωποκτονίες αποτελούν μέρος του τελετουργικού παραθρησκευτικών τελετών.
Έτσι λοιπόν, μελετώντας και κατανοώντας το έγκλημα και τον τρόπο που εκτελέστηκε αυτό, είναι σαν να εισβάλουμε στη σκέψη του εκτελεστή. Ο δολοφόνος αποχωρεί αμέσως από τον τόπο του εγκλήματος, αλλά στην πραγματικότητα μέρος της προσωπικότητας του βρίσκεται εκεί. Η πράξη μαρτυρά την προσωπικότητα του.
Διαβάστε επίσης: Οι χειρότεροι serial killers στην ιστορία της Αμερικής!