Μεταξύ των λιγότερο γνωστών φρικαλεοτήτων που διέπραξαν οι Ναζί κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ήταν οι αγώνες πυγμαχίας που αναγκάζονταν να λαμβάνουν μέρος οι ταλαιπωρημένοι Εβραίοι κρατούμενοι, οι οποίοι πάλευαν μέχρι θανάτου για να διασκεδάσουν τους Γερμανούς αξιωματικούς των SS.
Ένας από αυτούς ήταν ο Χάρι Χαφτ, ο οποίος είχε φυλακιστεί ως έφηβος και κάθε Κυριακή, για πολλούς μήνες, πάλευε εναντίον ενός συγκρατούμενου του για την διασκέδαση των Ναζί. Το χειρότερο ωστόσο, ήταν πως μετά από κάθε αγώνα έσερναν το αιμόφυρτο σώμα του ηττημένου στον θάλαμο αερίων ή τον εκτελούσαν επί τόπου. Ο νικητής από την άλλη, το μόνο που κέρδιζε ήταν μία επιπλέον μερίδα φαγητού, ώστε να έχει τη δύναμη να παλέψει ξανά.
Αν και ο Χαφτ επέζησε από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης- και συνέχισε να προσπαθεί να πυγμαχήσει επαγγελματικά – το τραύμα που υπέστη κατά τη διάρκεια του πολέμου τον ακολούθησε σε όλη του τη ζωή.
Η ταινία με τίτλο “The Survivor”, η οποία βασίζεται σε γεγονότα από το βιβλίο “Harry Haft: Survivor of Auschwitz, Challenger of Rocky Marciano” και έκανε πρεμιέρα στο HBO στις 27 Απριλίου 2022, Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος, διηγείται την θλιβερή αληθινή ιστορία του Χάρι Χαφτ, του Εβραίου πυγμάχου από το Belchatów της Πολωνίας που επέζησε από τον πόλεμο τσακίζοντας τους αντίπαλους του – έδωσε συνολικά 76 αγώνες – στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Jaworzno, το οποίο βρισκόταν σε ένα ανθρακωρυχείο βόρεια του Άουσβιτς.
Συνολικά, ο Χάρι Χάφτ πέρασε περίπου πέντε χρόνια σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Αλλά όταν στρατόπεδο στο Jaworzno διαλύθηκε λόγω του προωθούμενου Σοβιετικού Κόκκινου Στρατού, ο Χάφτ άδραξε την ευκαιρία του να δραπετεύσει. Ενώ βρισκόταν σε πορεία θανάτου τον Απρίλιο του 1945, σκότωσε έναν Γερμανό στρατιώτη, φόρεσε τη στολή του και τράπηκε σε φυγή.
Αφού κατάφερε να δραπετεύσει, τις υπόλοιπες εβδομάδες και μέχρι το τέλος του πολέμου μετακόμιζε από χωριό σε χωριό. Κάποια στιγμή σκότωσε δύο ηλικιωμένους που τον φιλοξενούσαν στη φάρμα τους επειδή φοβόταν ότι είχαν ανακαλύψει ότι δεν ήταν Γερμανός στρατιώτης και ότι θα τον παρέδιδαν στις αρχές.
“Σκότωσε έναν Γερμανό αξιωματικό για να πάρει τη στολή του και στη συνέχεια σκότωσε πολλούς ανθρώπους στα χωριά στα οποία βρέθηκε στην πορεία”, εξήγησε ο γιος του Χάφτ, Άλαν Σκοτ Χαφτ, ο οποίος έγραψε το βιβλίο πάνω στο οποίο βασίστηκε η ταινία.
Μετά τον πόλεμο, ο Χάρι Χάφτ συνέχισε να αγωνίζεται. Βρήκε καταφύγιο σε ένα στρατόπεδο εκτοπισμένων που λειτουργούσε από τον στρατό των ΗΠΑ στην κατεχόμενη Γερμανία. Τον Ιανουάριο του 1947, κέρδισε ένα «Ερασιτεχνικό Εβραϊκό Πρωτάθλημα Βαρέων Βαρών» που διοργανώθηκε από τον αμερικανικό στρατό στο μεταπολεμικό Μόναχο, λαμβάνοντας ένα τρόπαιο Αμερικανό στρατηγό Λούσιους Κλέι.
Στην συνέχεια ο Χαφτ ταξίδεψε προς τις Ηνωμένες Πολιτείες με ένα πλοίο που ονομαζόταν Marine Marlin. Εκεί παντρεύτηκε μια Αμερικανίδα, τη Μίριαμ, απέκτησε παιδιά και προσπάθησε να τα καταφέρει ως μποξέρ.
Κατά την διάρκεια της διετούς καριέρας του ως ως επαγγελματίας πυγμάχος, ο Χάφτ κέρδισε 14 από τους 22 αγώνες που είχε λάβει μέρος. Το αποκορύφωμα της καριέρας του ήταν ένας αγώνας στο Πρόβιντενς εναντίον του πρωταθλητή βαρέων βαρών Ρόκι Μαρτσιάνο. Ωστόσο, αργότερα ισχυρίστηκε ότι μαφιόζοι μπήκαν στα αποδυτήρια λίγο πριν τον αγώνα και απείλησαν να τον σκοτώσουν αν δεν έχανε.
Υπήρχε ωστόσο ένας μεγαλύτερος αγώνας που ο Χαφτ δεν μπόρεσε να κερδίσει. Καθώς περνούσαν τα χρόνια, οι εμπειρίες του κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου συνέχισαν να τον βασανίζουν, και δεν μπόρεσε ποτέ να μετριάσει τον θυμό που τον κατέτρωγε από όλα όσα είχε υποστεί. Ο γιος του Άλαν θυμάται τον πατέρα του ως μια τρομακτική και βίαιη φιγούρα όταν μεγάλωνε στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης.
Για πολλά χρόνια ο Χάρι Χαφτ παρέμεινε σιωπηλός για όσα είχε δει και είχε κάνει κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος. Κάποτε, σε οικογενειακές διακοπές, είπε στον γιο του: “Μια από αυτές τις μέρες θα σου τα πω όλα”, αλλά ο Χαφτ δεν θα έλεγε την ιστορία του για άλλες τέσσερις δεκαετίες.
Τελικά, κάθισε με τον Άλαν και του τα εξήγησε όλα: τα παιδικά του χρόνια στο Belchatów, τι είχε κάνει για να επιβιώσει στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και πώς πήγε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Άλαν μετέτρεψε τις ιστορίες του πατέρα του σε βιβλίο, το οποίο κυκλοφόρησε το 2003, τέσσερα χρόνια πριν ο Χαφτ πεθάνει από καρκίνο.
Όσον αφορά το φιλμ, την σκηνοθεσία του έχει αναλάβει ο Μπάρι Λέβινσον (“Rain Man”, “Wag the Dog”), ο οποίος είπε πως με το “The Survivor” ήθελε να εξερευνήσει πώς μια εμπειρία όπως ένας πόλεμος ή ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης, χρωματίζει το υπόλοιπο μιας ζωής. Τον πρωταγωνιστικό ρόλο έχει αναλάβει ο Μπεν Φόστερ.
Διαβάστε επίσης: Οι τελευταίες μέρες του Άουσβιτς