Οι κακές ταινίες, εξ ορισμού, δεν είναι διασκεδαστικές, και αυτός είναι ο λόγος που οι επικεφαλής κριτικοί κινηματογράφου του Variety ένιωσαν την ανάγκη να τις επικρίνουν. Ανάμεσα τους υπάρχει ταινία με υπερήρωες, δύο θρίλερ και μια ταινία του Γουές Άντερσον.

Δείτε παρακάτω τις χειρότερες ταινίες του 2023 σύμφωνα με το Variety.

Η λίστα του Όουεν Γκλάιμπερμαν

1. Ghosted

2. Asteroid City

3. Your Place or Mine

4. Magic Mike’s Last Dance

5. Heart of Stone

Η λίστα του Πίτερ Ντεμπρούζ

1. Winnie the Pooh: Blood and Honey

2. Carmen

3. The Flash

4. Paint

5. Caligula: The Ultimate Cut

Διαβάστε επίσης: Οι 100 καλύτερες ταινίες όλων των εποχών σύμφωνα με το Variety

The post Οι χειρότερες ταινίες του 2023 σύμφωνα με το Variety appeared first on Perpetual Magazine - Life & Style For The Everyday Man.

Σε μία πρόσφατη συνέντευξη στο Variety, ο Γκίλιγκαν μίλησε μεταξύ άλλων για την πρόοδο της σειράς “ήπιας επιστημονικής φαντασίας” που θα φέρει τη Σίχορν σε έναν πρωταγωνιστικό ρόλο που της άξιζε εδώ και καιρό, προσθέτοντας ότι η ολοκλήρωση της απεργίας του Writers Guild of America θα τους επιτρέψει να συνεχίσουν αυτό που είχαν ξεκινήσει.

“Επιστρέφουμε στη δουλειά”, είπε ο Γκίλιγκαν. “Είμαστε επίσημα πίσω στην αίθουσα συγγραφέων τη Δευτέρα. Περνάω τον περισσότερο χρόνο μου στο Νέο Μεξικό, γιατί ζω εδώ τώρα. Αλλά όταν επιστρέψω [στο Λος Άντζελες], θα ανοίξουμε ξανά την αίθουσα των συγγραφέων για τις πρώτες δύο εβδομάδες. Όταν χτύπησε η απεργία, ήμασταν πολύ κοντά στο τέλος της πρώτης σεζόν”, πρόσθεσε.

“Θα επιστρέψουμε και θα ολοκληρώσουμε το δεύτερο έως το τελευταίο επεισόδιο και μετά θα ασχοληθούμε με το τελευταίο επεισόδιο. Χάσαμε πολύ δυναμική, σίγουρα. Δεν μπορώ καν να θυμηθώ πού ακριβώς βρισκόμασταν. Θα περάσω λοιπόν αυτή την εβδομάδα διαβάζοντας προηγούμενα επεισόδια και παλιές σημειώσεις για να καταλάβω πού βρισκόμαστε. Ανυπομονούμε να επιστρέψουμε στη δουλειά. Θα κάναμε ήδη γυρίσματα αν δεν ήταν η απεργία. Η απεργία ήταν μια θλιβερή ανάγκη και είμαστε όλοι χαρούμενοι που είναι πίσω μας. Λυπάμαι λίγο που θα είμαστε στα ‘δόντια’ του χειμώνα εδώ στο Αλμπουκέρκη όταν επιτέλους κάνουμε γυρίσματα. Έτσι, αυτό δεν θα είναι διασκεδαστικό”, ανέφερε.

Όσον αφορά την νέα σειρά ο Γκίλιγκαν είπε: “Δεν θα το ονόμαζα βαριά επιστημονική φαντασία, θα το έλεγα ήπια επιστημονική φαντασία. Αλλά έχει ένα στοιχείο επιστημονικής φαντασίας, στον πυρήνα της. Και δεν υπάρχει έγκλημα και μεθαμφεταμίνη. Θα είναι διασκεδαστικό και διαφορετικό. Δεν έχω καμία πρόβλεψη για το πώς θα αντιδράσουν οι άνθρωποι σε αυτό – αν θα το λατρέψουν, αν θα το μισήσουν ή κάπου στο ενδιάμεσο. Αλλά ξέρω ότι είναι μια ιστορία που με ενδιαφέρει και η Ρία θα υποδυθεί έναν πολύ διαφορετικό χαρακτήρα από αυτόν που έπαιξε στο Saul. Το περίεργο είναι ότι διαδραματίζεται στο Αλμπουκέρκη, μόνο που πρόκειται για έναν εντελώς διαφορετικό κόσμο […]”

Η σειρά, η οποία παραμένει ανώνυμη, θα βγει ξανά στην παραγωγή σύντομα. Ο Γκίλγκαν είπε στο Variety ότι αυτός και οι συγγραφείς του ήταν “πολύ κοντά στο τέλος της πρώτης σεζόν” όταν χτύπησε η απεργία.

Με πληροφορίες από Variety

Διαβάστε επίσης: Το μυαλό πίσω από το σύμπαν του “Breaking Bad” επιστρέφει με ένα σειρά!

The post Ο Βινς Γκίλιγκαν μίλησε για την νέα του σειρά: “Ούτε έγκλημα, ούτε μεθαμθεταμίνη” appeared first on Perpetual Magazine - Life & Style For The Everyday Man.

Ο ηθοποιός των “Lord of the Rings” και “X-Men” είπε σε συνέντευξη του στο Variety ότι η συμμετοχή του στην ταινία τρόμου του 1983 του Μάικλ Μαν, “The Keep”, ήταν μία από τις χειρότερες αναμνήσεις του ως ηθοποιός. Η ταινία, η οποία επικρίθηκε κατά την κυκλοφορία της, ακολουθεί μια ομάδα Ναζί στρατιωτών που αφυπνίζουν άθελά τους μια κακιά υπερφυσική δύναμη στη Ρουμανία κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

“Ο Μάικλ Μαν μου είπε: ‘Παίζεις αυτόν τον Ρουμάνο'”, θυμάται ο ΜακΚέλεν. “Έτσι πήγα στη Ρουμανία για να εμβαθύνω στον χαρακτήρα και έμαθα πώς να μιλάω με ρουμανική προφορά. Στη συνέχεια, την πρώτη μέρα των γυρισμάτων, ο Μάικλ μου είπε ότι ήθελε να μιλάω με προφορά του Σικάγο. Λοιπόν, δεν μπορούσα να το κάνω αυτό και έγινε χειρότερο από εκεί και μετά.”

Ενώ ο σκηνοθέτης, γνωστός για τα ποικίλα κινηματογραφικά του εγχειρήματα, συμπεριλαμβανομένων των ιστορικών επών, όπως το “The Last of the Mohicans”, και των βιογραφικών όπως ο “Ali”, περιηγήθηκε με επιτυχία σε διάφορα είδη, το “The Keep” αποδείχθηκε μια λιγότερο τυχερή εξερεύνηση στον τομέα του τρόμου.

Παρά τη λαμπρή καριέρα του ΜακΚέλεν, η οποία περιλαμβάνει εμβληματικούς ρόλους, το “The Keep” αποτελεί απόδειξη ότι ακόμη και οι πιο σεβαστοί ηθοποιοί μπορεί να βρεθούν παγιδευμένοι σε κινηματογραφικά λάθη.

“Δεν έχω μάθει την Meisner ή κάποια άλλη τεχνική υποκριτικής. Δεν πήγα στη δραματική σχολή. Συχνά εύχομαι να είχα μια αλάνθαστη προσέγγιση για το πώς να προετοιμαστώ. Κάθε θεατρικό έργο ή ταινία είναι μοναδική για μένα. Και κάθε φορά ξεκινώ με αυτόν τον τρόμο του απλά, ‘Πάμε πάλι, κάνοντας τα ίδια λάθη”, ανέφερε ο ηθοποιός.

Ο ΜακΚέλεν, ο οποίος συνεχίζει να αιχμαλωτίζει το κοινό με το αξιοσημείωτο ταλέντο του, κατέρριψε επίσης την ιδέα να συνταξιοδοτηθεί σύντομα, λέγοντας: “Ποτέ δεν έμεινα χωρίς δουλειά, αλλά γνωρίζω ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να μου συμβεί κάτι που θα μπορούσε να με εμποδίσει να εργαστώ ξανά. Αφού τα γόνατα μου αντέχουν και η μου μνήμη παραμένει ανέπαφη, γιατί να μην συνεχίσω; Πραγματικά νιώθω ότι είμαι πολύ καλός σε αυτό το πράγμα τώρα”.

Αυτή την στιγμή ο σεβαστός ηθοποιός που είναι γνωστός για τις σαγηνευτικές του ερμηνείες, πρωταγωνιστεί στην ταινία “The Critic”, η οποία θα κάνει πρεμιέρα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο το 2023, αναζητώντας διανομή.

Με πληροφορίες από Variety

Διαβάστε επίσης: Ο Τζίμι Φάλον ζήτησε συγγνώμη από το προσωπικό του “Τhe Tonight Show”

The post Ο Ίαν ΜακΚέλεν αποκάλυψε τη λιγότερο αγαπημένη του κινηματογραφική εμπειρία appeared first on Perpetual Magazine - Life & Style For The Everyday Man.

Ο Μάικλ Ντε Λούκα και η Παμ Άμπντι, οι οποίοι μοιράζονται τον τίτλο του CEO στην Warner Bros. Film Group, αναφέρθηκαν στην αποχώρηση του σκηνοθέτη από το στούντιο μετά την κυκλοφορία του “Tenet”, της ένατης ταινίας του με την Warner.

“Ελπίζουμε να πάρουμε πίσω τον Νόλαν. Νομίζω ότι υπάρχει ένας κόσμος”, είπε ο Ντε Λούκα στο Variety.

Δύο πηγές είπαν στο Variety ότι ο Νόλαν “έλαβε επταψήφια επιταγή από τη Warner Bros. τους τελευταίους οκτώ μήνες” που συνδέεται με τα δικαιώματα της ταινίας “Tenet” του 2020. Σύμφωνα με τις πηγές, “δεν υπήρχαν δεσμεύσεις” για την μεταφορά το χρημάτων, αλλά αυτό τους έχει δώσει το κίνητρο να διορθώσουν τη σχέση τους με τον σκηνοθέτη.

Ο Νόλαν συνεργάστηκε με τη Warner Bros. για σχεδόν 20 χρόνια, αλλά αποχώρησε μετά από συμφωνία με τη Universal, η οποία θα κυκλοφορήσει το επερχόμενο έπος του “Oppenheimer”. Ο Νόλαν καταδίκασε δημοσίως τη Warner Bros το 2020 για την απόφαση του στούντιο να διαθέσει όλες του τις ταινίες ταυτόχρονα στις κινηματογραφικές αίθουσες -όπου αυτές ήταν ανοιχτές- και στην πλατφόρμα HBO Max.

Σε συνέντευξη του στο The Hollywood Reporter, εξέφρασε την απογοήτευση του λέγοντας: “Μερικοί από τους καλύτερους σκηνοθέτες της βιομηχανίας και πολλοί διάσημοι αστέρες του κινηματογράφου, κοιμήθηκαν το προηγούμενο βράδυ πιστεύοντας ότι δουλεύουν για το καλύτερο στούντιο και ξύπνησαν μαθαίνοντας ότι δουλεύουν για την χειρότερη υπηρεσία streaming.”

Τώρα, η επόμενη μεγάλου μήκους μεγάλου μήκους του Νόλαν, “Oppenheimer”, ανταγωνίζεται την πολυαναμενόμενη ταινία της Warner Bros. “Barbie”, καθώς θα κυκλοφορήσουν ταυτόχρονα στις κινηματογραφικές αίθουσες στις 21 Ιουλίου. Ο Νόλαν φέρεται να έχει ζητήσει να παιχτεί το “Oppenheimer” 100 μέρες στους κινηματογράφους πριν από την κυκλοφορία σε κάποια υπηρεσία streaming.

Με πληροφορίες από Variety

Διαβάστε επίσης: Ο Κρίστοφερ Νόλαν έγραψε το “Oppenheimer” εξ ολοκλήρου σε πρώτο πρόσωπο

The post Η Warner Bros. θέλει πίσω τον Κρίστοφερ Νόλαν appeared first on Perpetual Magazine - Life & Style For The Everyday Man.

Το “The Way of Water” έχει κερδίσει πάνω από 1,7 δισεκατομμύρια δολάρια και αυτή τη στιγμή κατατάσσεται ως η έβδομη ταινία με τις περισσότερες εισπράξεις που έγιναν ποτέ. Η ταινία κατατάσσεται ως η πέμπτη μεγαλύτερη διεθνής κυκλοφορία πίσω από τα “Avatar”, “Avengers: Endgame”, “Τιτανικός” και “Avengers: Infinity War”. Αυτό σημαίνει ότι ο Κάμερον έχει σκηνοθετήσει τρεις από τις πέντε μεγαλύτερες ταινίες όλων των εποχών.

Όταν ρωτήθηκε από το Variety για αυτά τα στατιστικά κατά τη διάρκεια του pre-show των Χρυσών Σφαιρών την Τρίτη, ο διάσημος σκηνοθέτης είπε “Δεν το σκέφτομαι με αυτούς τους όρους. Το βλέπω από το πρίσμα ότι γυρνάμε πίσω στις κινηματογραφικές αίθουσες σε όλον τον κόσμο. Επιστρέφουν στις αίθουσες ακόμη και στην Κίνα που έχουν ξανά μια αύξηση των κρουσμάτων COVID. Λέμε ως κοινωνία: ‘Το χρειαζόμαστε αυτό! Θέλουμε να πηγαίνουμε σινεμά’ Αρκετά με το streaming! Κουράστηκα να κάθομαι στον κ**ο μου’.”

James Cameron on what #Avatar‘s success means for the film industry: “We’re back to theaters…Enough with the streaming already! I’m tired of sitting on my a–!” #GoldenGlobes https://t.co/ywZXlvQL4G pic.twitter.com/RP0IQbrxpv

— Variety (@Variety) January 10, 2023

Αργότερα στη συνέντευξη, ο Κάμερον απευθύνθηκε στους κινηματογραφόφιλους που στέλνουν μηνύματα κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης ταινιών στον κινηματογράφο. “Χάνουν το νόημα”, είπε ο σκηνοθέτης. “Όταν πηγαίνουμε στον κινηματογράφο, κάνουμε μια συμφωνία με τον εαυτό μας: να έχουμε αμέριστη προσοχή για μερικές ώρες. Έχει να κάνει με το να βυθιστείς… να επιλέξεις να δεσμευτείς σε αυτό εκ των προτέρων”, πρόσθεσε.

Διαβάστε επίσης: Ο Τζέιμς Κάμερον έχει ήδη γυρίσει τα Avatar 3 και 4 για να αποφύγει το φαινόμενο “Stranger Things”

The post Τζέιμς Κάμερον: “Αρκετά με το streaming! Κουράστηκα να κάθομαι στον κ**ο μου!” appeared first on Perpetual Magazine - Life & Style For The Everyday Man.

Στη διαμόρφωση της λίστας συμμετείχαν περισσότεροι από 30 κριτικοί, συγγραφείς και συνεργάτες του κορυφαίου κινηματογραφικού περιοδικού, το οποίο πρόσφατα γιόρτασε 117η επέτειό του. Το να βρούμε ποιες ταινίες να συμπεριλάβουμε ήταν το εύκολο κομμάτι, αναφέρει το περιοδικό, και προσθέτει πως το πιο δύσκολο ήταν να αποφασίσουν ποιες θα αφήσουν εκτός.

Όπως θα δείτε και παρακάτω η 100άδα του Variety κινείται πιο παραδοσιακά, ειδικά όσον αφορά την πρώτη δεκάδα, και περιλαμβάνει από διαχρονικά κλασικά και κωμωδίες, έως ταινίες τρόμου και σύγχρονους τίτλους.

Οι 100 καλύτερες ταινίες όλων των εποχών από το Variety:

100. Ο Πρωτάρης (Μάικ Νίκολς, 1967)
99. Οι Δώδεκα Ένορκοι (Σίντνεϊ Λιούμετ, 1957)
98. Γυναίκες στα Πρόθυρα Νευρικής Κρίσης (Πέδρο Αλμοδόβαρ, 1988)
97. Alien (Ρίντλεϊ Σκοτ, 1979)
96. A Hard Day’s Night (Ρίτσαρντ Λέστερ, 1964)
95. Toy Story (Τζόν Λάσιτερ, 1995)
94. Φιλενάδες (Πολ Φέιγκ, 2011)
93. Ο Δολοφόνος με Αγγελικό Πρόσωπο (Ζαν Πιέρ Μελβίλ, 1967)
92. Pink Flamingos (Τζον Γουότερς, 1972)
91. Σκηνές από Ένα Γάμο (Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, 1974)

90. Η Λάμψη (Στάνλεϊ Κιούμπρικ, 1980)
89. Η Ωραία της Ημέρας (Λουίς Μπουνιουέλ, 1967)
88. Malcolm X (Σπάικ Λι, 1992)
87. Η Μελωδία της Ευτυχίας (Ρόμπερτ Γουάιζ, 1965)
86. Close-Up (Αμπάς Κιαροστάμι, 1990)
85. Γεννημένοι Δολοφόνοι (Όλιβερ Στόουν, 1994)
84. Ο Λαβύρινθος του Πάνα (Γκιγιέρμο ντελ Τόρο, 2006)
83. Κράμερ εναντίον Κράμερ (Ρόμπερτ Μπέντον, 1979)
82. Παράσιτα (Μπονγκ Τζουν-χο, 2019)
81. Ο Σκοτεινός Ιππότης (Κρίστοφερ Νόλαν, 2008)

80. Pixote (Έκτορ Μπαμπένκο, 1980)
79. Waiting for Guffman (Κρίστοφερ Γκεστ, 1996)
78. Jeanne Dielman, 23, quai du Commerce, 1080 Bruxelles (Σαντάλ Άκερμαν, 1975)
77. Τζέιμς Μποντ: Πράκτωρ 007 Εναντίον Χρυσοδάκτυλου (Γκάι Χάμιλτον, 1964)
76. Το Δέντρο της Ζωής (Τέρενς Μάλικ, 2011)
75. Boogie Nights (Πολ Τόμας Άντερσον, 1997)
74. My Neighbor Totoro (Χαγιάο Μιγιαζάκι, 1988)
73. Μισαλλοδοξία (Ντ. Γ. Γκρίφιθ, 1916)
72. Δαμάζοντας τα Κύματα (Λαρς φον Τρίερ, 1996)
71. Ο Γάμος του Καλύτερού μου Φίλου (Π. Τζ. Χόγκαν, 1997)

70. 12 Χρόνια Σκλάβος (Στιβ ΜακΚούιν, 2013)
69. Beau Travail (Κλερ Ντενί, 1999)
68. King Kong (Μίριαν Σ. Κούπερ & Έρνεστ Μπ. Σκοντσακ, 1933)
67. Κλέφτης Ποδηλάτων (Βιτόριο ντε Σίκα, 1948)
66. Paris Is Burning (Τζένι Λίβινγκστον, 1990)
65. A Man Escaped (Ρομπέρ Μπρεσόν, 1956)
64. Κάρι, Έκρηξη Οργής (Μπράιαν ντε Πάλμα, 1976)
63. Μπάμπι (Ντέιβιντ Χάντλστον, 1942)
62. Dazed and Confused (Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ, 1993)
61. The Passion of Joan of Arc (Καρλ Θέοντορ Ντράγιερ, 1928)

60. Moulin Rouge (Μπαζ Λούρμαν, 2001)
59. Vagabond (Ανιές Βαρντά, 1985)
58. Ε.Τ. Ο Εξωγήινος (Στίβεν Σπίλμπεργκ, 1982)
57. Το Μυστικό του Brokeback Mountain (Ανγκ Λι, 2005)
56. Το Μωρό της Ρόζμαρι (Ρομάν Πολάνσκι, 1968)
55. Το Τραγούδι του Δρόμου (Σατγιαζίτ Ράι, 1955)
54. Mad Max 2: Εκδικητής Πέρα από το Νόμο (Τζορτζ Μίλερ, 1982)
53. Ερωτική Επιθυμία (Γουόνγκ Καρ-Βάι, 2000)
52. Ο Στρατηγός (Μπάστερ Κίτον & Κλάιντ Μπρούκμαν, 1926)
51. Αποκάλυψη Τώρα (Φράνσις Φορντ Κόπολα, 1979)

50. Με Κομμένη την Ανάσα (Ζαν-Λικ Γκοντάρ, 1960)
49. Ο Σχιζοφρενής Δολοφόνος με το Πριόνι (Τόμπι Χούπερ, 1974)
48. Μαθήματα Πιάνου (Τζέιν Κάμπιον, 1993)
47. Κακόφημοι Δρόμοι (Μάρτιν Σκορσέζε, 1973)
46. Notorious (Άλφρεντ Χίτσκοκ, 1946)
45. Τιτανικός (Τζέιμς Κάμερον, 1997)
44. Η Περιπέτεια (Μικελάντζελο Αντονιόνι, 1960)
43. Shoah (Κλοντ Λανζμάν, 1985)
42. Moonlight (Μπάρι Τζένκινς, 2016)
41. Άγρια Συμμορία (Σαμ Πέκινπα, 1969)

40. Fargo (Τζόελ & Ίθαν Κοέν, 1996)
39. Μερικοί το Προτιμούν Καυτό (Μπίλι Γουάιλντερ, 1959)
38. Ο Λόρενς της Αραβίας (Ντέιβιντ Λιν, 1962)
37. Νευρικός Εραστής (Γούντι Άλεν, 1977)
36. Το Λιμάνι της Αγωνίας (Ελία Καζάν, 1954)
35. Η Σιωπή των Αμνών (Τζόναθαν Ντέμι, 1991)
34. Η Άμαξα της Αγωνίας (Τζον Φορντ, 1939)
33. 8½ (Φεντερίκο Φελίνι, 1963)
32. Δεσμώτης του Ιλίγγου (Άλφρεντ Χίτσκοκ, 1958)
31. Το Δίκτυο (Σίντνεϊ Λιούμετ, 1976)

30. Ο Πόλεμος των Άστρων: Επεισόδιο 5 – Η Αυτοκρατορία Αντεπιτίθεται (Έρβιν Κέσνερ, 1980)
29. Διπλή Ταυτότητα (Μπίλι Γουάιλντερ, 1944)
28. Τα Φώτα της Πόλης (Τσάρλι Τσάπλιν, 1931)
27. Μπόνι και Κλάιντ (Άρθουρ Πεν, 1967)
26. Τα 400 Χτυπήματα (Φρανσουά Τριφό, 1959)
25. Η Γυναίκα με τη Λεοπάρδαλη (Χάουαρντ Χοκς, 1938)
24. Tokyo Story (Γιασουζίρο Όζου, 1953)
23. Η Γκαρσονιέρα (Μπίλι Γουάιλντερ, 1960)
22. Chinatown (Ρομάν Πολάνσκι, 1974)
21. Όσα Παίρνει ο Άνεμος (Βίκτορ Φλέμινγκ, 1939)

20. Μπλε Βελούδο (Ντέιβιντ Λιντς, 1986)
19. Ο Νονός 2 (Φράνσις Φορντ Κόπολα, 1974)
18. Περσόνα (Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, 1966)
17. Νάσβιλ (Ρόμπερτ Όλτμαν, 1975)
16. Καζαμπλάνκα (Μάικλ Κέρτιζ, 1942)
15. Η Αυγή (Φ. Β. Μουρνάου, 1927)
14. Κάνε το Σωστό (Σπάικ Λι, 1989)
13. Οι Κανόνες του Παιχνιδιού (Ζαν Ρενουάρ, 1939)
12. Τα Καλά Παιδιά (Μάρτιν Σκορσέζε, 1990)
11. Τραγουδώντας στη Βροχή (Στάνλεϊ Ντόνεν & Τζιν Κέλι, 1952)

10. Η Διάσωση του Στρατιώτη Ράιαν (Στίβεν Σπίλμπεργκ, 1998)
9. Όλα για την Εύα (Τζόζεφ Μάνκιεβιτς, 1950)
8. Μια Υπέροχη Ζωή (Φρανκ Κάπρα, 1946)
7. 2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος (Στάνλεϊ Κιούμπρικ, 1968)
6. Οι Επτά Σαμουράι (Ακίρα Κουροσάβα, 1954)
5. Pulp Fiction (Κουέντιν Ταραντίνο, 1994)
4. Ο Πολίτης Κέιν (Όρσον Γουέλς, 1941)
3. Ο Νονός (Φράνσις Φορντ Κόπολα, 1972)
2. Ο Μάγος του Οζ (Βίκτορ Φλέμινγκ, 1939)
1. Ψυχώ (Άλφρεντ Χίτσκοκ, 1960)

Διαβάστε επίσης: Αυτές είναι οι “100 καλύτερες ταινίες όλων των εποχών” – σύμφωνα με δημοσκόπηση

The post Οι 100 καλύτερες ταινίες όλων των εποχών σύμφωνα με το Variety appeared first on Perpetual Magazine - Life & Style For The Everyday Man.

Σύμφωνα με τους ίδιους οι ταινίες που επέλεξαν ήταν τόσο κακές, που στην πραγματικότητα τους προκάλεσαν να περιγράψουν τους τρόπους με τους οποίους τα πάντα πήγαν λάθος. Μάλιστα, αναφέρουν ότι πολλοί άνθρωποι μπορεί να τους αποκαλέσουν “κακούς” επειδή καταθέτουν αρνητικές κριτικές, οι ίδιοι ωστόσο γράφουν με απόλυτη επίγνωση και πιστεύουν ότι είναι απλά ακριβείς.

Οι 5 χειρότερες ταινίες του 2022 σύμφωνα με τον Όουεν Κλάιμπερμαν:

1. Amsterdam

“Παράξενο φιάσκο του Ντέιβιντ Ο. Ράσελ” χαρακτηρίζει την ταινία Κλάιμπερμαν, καθώς καταφέρνει να είναι βαρετή, τρομερά ασυνάρτητη και ιδιότροπα ενοχλητική. Τοποθετημένο στην Αμερική της δεκαετίας του 1930, το “Άμστερνταμ” αποκαλύπτει τον Κρίστιαν Μπέιλ, τον Τζον Ντέιβιντ Ουάσιγκτον και τη Μάργκοτ Ρόμπι να είναι μέρος ενός από τα λιγότερο καυτά ερωτικά τρίγωνα που έχουμε δει – αλλά η αληθινή πλοκή αφορά την απόπειρα φασιστών να καταλάβουν την εξουσία, γεγονός που συνέβη στην πραγματικότητα.

2. Minions: The Rise of Gru

Ένα σίκουελ κινουμένων σχεδίων πολλές φορές μοιάζει σαν μια αγελάδα που δεν έχει να δώσει άλλο γάλα, και αυτός είναι ο λόγος που το η πέμπτη ταινία του “Despicable Me” μοιάζει σαν να είναι η 105η. Aκόμα και για τον κάποτε θαυμαστή των “Minions”, τα καλωσορίσματα έχουν εξαντληθεί, το ίδιο και ο Γκρου, που παρουσιάζεται εδώ ως ένας 11χρονος που ονειρεύεται να γίνει σούπερ κακός… όμως αυτό είναι το πρόβλημα. Έχει ήδη αποφασίσει τι θα γίνει, αφαιρώντας από την ιστορία τον παράγοντα ‘ανόδου’ της και κάνοντας τον Γκρου να φαίνεται σαν να ήξερε πάντα ότι το πεπρωμένο του ήταν να γίνει φιγούρα δράσης στα McDonald’s.

3. Bones and All

Αυτή η YA-road-meets-fashion-show ταινία έχει ως πρωταγωνιστές τους Τιμοτέ Σαλαμέ και Τέιλορ Ράσελ, οι οποίοι εμφανίζονται ως κανίβαλοι που δεν είναι ζόμπι (είναι στ’ αλήθεια ωραίοι! και σέξι! και βαρετοί!). Έχουμε περισσότερο από αρκετό χρόνο για να κοιτάξουμε τις υπερμεγέθεις τρύπες στα τζιν του Σαλαμέ, που αποκαλύπτουν ένα σύνολο από κόκαλα σχεδόν τόσο γυμνά όσο το σενάριο, γράφει ο Κλάιμπερμαν, προσθέτοντας ότι το κοινό ανακάλυψε ότι για δύο ώρες και δέκα λεπτά, στην πραγματικότητα, δεν συμβαίνει σχεδόν τίποτα.

4. Firestarter

Γιατί να επαναλάβεις μια από τις χειρότερες ταινίες του Στίβεν Κινγκ της δεκαετίας του ’80; Για να αποδείξεις ότι μπορείς να κάνεις μια ακόμα χειρότερη εκδοχή του. Αυτή είναι η άποψη του Κλάιμπερμαν για την ταινία, η οποία αποτελεί διασκευή του κλασικού θρίλερ του Στίβεν Κινγκ που μεταφέρθηκε για πρώτη φορά στην οθόνη το 1984, έχοντας ως πρωταγωνίστρια την Ντρου Μπάριμορ.

5. Three Thousand Years of Longing

Ο Τζορτζ Μίλερ είναι ένας οραματιστής σκηνοθέτης όταν γυρίζει τις ταινίες “Mad Max”. Τον υπόλοιπο καιρό, όχι τόσο. Η μεγαλειώδης “κούφια” διασκευή του διηγήματος της Αντόνια Σούζαν Μπάιατ, είναι ένας πολυεπίπεδος μύθος που ταξιδεύει στο χρόνο και την ιστορία, τον οποίο [ο σκηνοθέτης] υποβιβάζει σε κάτι που μοιάζει με ασφυκτικά γεμάτο παλαιοπωλείο.

Οι 5 χειρότερες ταινίες του 2022 σύμφωνα με τον Πίτερ Ντεμπρούζ:

1. Blonde

Το να υποδυθείς μία σταρ τόσο εμβληματική όσο η Μέριλιν Μονρόε δεν είναι εύκολη υπόθεση, επομένως το κάστινγκ θα ήταν πάντα πρόβλημα για τη συγκλονιστική μεταφορά του μυθιστορήματος της Τζόις Κάρολ Όουτς. Πέρα από τα ζητήματα προφοράς, η Άνα ντε Άρμας τα καταφέρνει καλύτερα από τους περισσότερους, αλλά είναι η μονοδιάστατη άποψη του σκηνοθέτη για τη Μέριλιν, ο οποίος μετατρέπει αυτή την περίπλοκη γυναίκα σε θύμα, είναι που κάνει τον ρόλο τόσο ρηχό.

2. Bigbug

“Φοβάμαι ότι ο Ζαν-Πιερ Ζενέ έχει χάσει εδώ και πολύ καιρό το mojo του, αλλά εξακολουθεί να είναι μεγάλο όνομα, κάτι που πιθανώς εξηγεί γιατί το Netflix έδωσε το πράσινο φως για αυτή την επιθετικά αστεία κωμωδία που εκτυλίσσεται στο κοντινό μέλλον και διαδραματίζεται σχεδόν εξ ολοκλήρου σε ένα σπίτι των προαστίων που λειτουργεί με ρομπότ. Οι αυτόματες πόρτες έχουν μπλοκάρει, παγιδεύοντάς μας σε εσωτερικούς χώρους με ένα πλήθος ανυπόφορων χαρακτήρων, κάτι που θα ήταν δυσάρεστο υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, αλλά είναι ιδιαίτερα επιβλαβές, καθώς οι αναμνήσεις από τα lockdowns της πανδημίας παραμένουν ακόμη νωπές”, αναφέρει για το “Bigbug” ο Ντεμπρούζ.

3. The Bubble

“Μιλώντας για τις ‘κωμωδίες’ του lockdown, το Netflix είχε άλλη μια φόλα”, γράφει ο Ντεμπρούζ αναφερόμενος στην ταινία του Τζαντ Άπαταου, που αφηγείται όλα όσα συμβαίνουν όταν το καστ με το συνεργείο ενός εμπορικού franchise δράσης με ιπτάμενους δεινόσαυρους, προσπαθούν να γυρίσουν ένα σίκουελ ενώ βρίσκονται σε καραντίνα, εγκλωβισμένοι σε ένα πολυτελές αγγλικό ξενοδοχείο.

4. Spiderhead

“Ο βετεράνος των ψηφιακών οπτικών εφέ Τζόζεφ Κοζίνσκι, αναλαμβάνει κατά τα φαινόμενα αδύνατες αποστολές. Όταν τα καταφέρνει, τα αποτελέσματα μπορεί να είναι εντυπωσιακά (“Top Gun: Maverick”), αλλά η μεταφορά του διηγήματος του Τζορτζ Σόντερς ήταν μία φρικτή επιλογή. Το ίδιο ισχύει και για τους σεναριογράφους Ρετ Ρις και Πολ Βέρνικ (βρίσκονται πίσω από τις δύο πρώτες ταινίες “Deadpool”). Η ορίτζιναλ ιστορία που δημοσιεύθηκε στο New Yorker έχει έναν πολύ περίπλοκο τόνο, με δοκιμές φαρμάκων που μπορούν να κάνουν τα άτομα που τα λαμβάνουν να ερωτευτούν αμέσως, ή να δολοφονήσουν, ανάλογα με τη χημική ουσία που εισέρχεται στον οργανισμό τους. Ήταν λάθος η επιλογή του Κοζίνσκι να δώσει στον Κρις Χέμσγουορθ τον ρόλο του τρελού επιστήμονα και να αφηγηθεί αυτό που θα έπρεπε να ήταν ένα χαμηλών τόνων indie σε ένα σκηνικό που μοιάζει με το κρησφύγετο κακού από ταινία του Τζέιμς Μποντ.”

5. The 355

“Ένα ονειρεμένο καστ κορυφαίων γυναικών ηθοποιών -μεταξύ των οποίων η Πενέλοπε Κρουζ, η Λουπίτα Νιόνγκο και η Τζέσικα Τσαστέιν- συνεργάστηκε για να αποδείξει ότι οι ταινίες κατασκοπείας δεν είναι αποκλειστικά ανδρική υπόθεση. Δεν ήταν οι πρώτες που το δοκίμασαν (ο σκηνοθέτης του “La Femme Nikita” Λικ Μπεσόν έχει αφιερώσει ολόκληρη την καριέρα του κάνοντας το ίδιο), αλλά είχαν την κακή τύχη να εμπιστευτούν τη σκηνοθεσία στον Σάιμον Κίνμπεργκ. Είναι ο τύπος που χάλασε την τελευταία ταινία “X-Men” και εδώ, παίρνει ένα καστ γυναικών που βραβεύονται με Όσκαρ και τις κάνει να φαίνονται ανόητες.”

Διαβάστε επίσης: 15 ταινίες για εσένα που θα είσαι μόνος σου αυτά τα Χριστούγεννα

The post Variety: Αυτές είναι οι 10 χειρότερες ταινίες του 2022 appeared first on Perpetual Magazine - Life & Style For The Everyday Man.

Μιλώντας στο Variety, o Τζάκμαν δήλωσε πως δεν είχε σκοπό να επαναλάβει τον ρόλο, παρά τις συνεχείς πιέσεις του Ράιαν Ρέινολντς, ο οποίος τον “παρακαλούσε” σε καθημερινή βάση για μία ταινία Deadpool- Wolverine.

O σταρ του “Logan” εξήγησε πως πήρε τελικά την απόφαση να επιστρέψει ως Wolverine για το Deadpool 3 στα τέλη Αυγούστου, κατά τη διάρκεια ενός οδικού ταξιδιού με την οικογένεια του.

Στην συνέχεια αναφέρθηκε στην στιγμή που πήρε τηλέφωνο τον Ράιαν Ρέινολντς για να του πει ότι δέχεται να υποδυθεί τον Wolverine. “Νομίζω ότι, στην πραγματικότητα, τα είχε παρατήσει. Νομίζω ότι ήταν μεγάλο σοκ γι’ αυτόν. Έκανε μια τεράστια παύση και μετά είπε: ‘Δεν μπορώ να πιστέψω τη χρονική συγκυρία που συμβαίνει αυτό’.”

Hard keeping my mouth sewn shut about this one. ⚔️ pic.twitter.com/OdV7JmAkEu

— Ryan Reynolds (@VancityReynolds) September 27, 2022

“Θεέ μου, είμαι ενθουσιασμένος” δήλωσε ο Ρέινολντς στο Variety για την επιστροφή του Wolverine. “Θα είναι σαν στο σπίτι μου κάθε μέρα. Το να βρίσκομαι στο πλατό με έναν από τους πιο στενούς μου φίλους είναι ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα. Αλλά το να το κάνουμε με αυτούς τους δύο εμβληματικούς χαρακτήρες δίπλα-δίπλα, αυτό ξεπερνάει τα πιο τρελά μας όνειρα.”

O Ρέινολντς πρόσθεσε πως είχε συναντηθεί με τον επικεφαλής των Marvel Studios, Κέβιν Φιγκ, πριν από τρεισήμισι χρόνια -αφότου η Disney αγόρασε τη Fox- και τον είχε πιέσει για να φέρει τον Wolverine, αλλά “δεν ήταν δυνατό τότε”, οπότε “το να συμβαίνει αυτό τώρα είναι πολύ συναρπαστικό”.

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Variety (@variety)

O Τζάκμαν εξέφρασε και τις σκέψεις που έκανε για τον χαρακτήρα που υποδύθηκε 20 χρόνια, λέγοντας “Ένα μικρό κομμάτι μου τώρα πιστεύει ότι θα ήμουν καλύτερος σε αυτό… Είναι αυτή η αλαζονεία της ηλικίας ή κάτι τέτοιο; Ο Wolverine είναι ένας βασανισμένος χαρακτήρας – πιο βασανισμένος από εμένα. Αλλά πάντα έχω την αίσθηση ότι νιώθει άνετα στο πετσί του. Και εγώ νιώθω πιο άνετα στο πετσί μου τώρα, παρόλο που είναι πιο ακατάστατο.”

Δεν είναι ξεκάθαρο αν η νέα ταινία θα ονομάζεται “Deadpool 3”, σύμφωνα όμως με τον Τζάκσον ένας τέτοιος τίτλος δεν θα άρεσε στον Wolverine…

Διαβάστε επίσης: Ο Ράιαν Ρέινολντς αποκάλυψε την επιστροφή του Χιου Τζάκμαν ως “Wolverine”!

The post O Χιου Τζακμαν αποκαλύπτει πώς αποφάσισε να επιστρέψει ως Wolverine appeared first on Perpetual Magazine - Life & Style For The Everyday Man.