Αυτό που έκανε τον Πικάσο τόσο μοναδικό, ήταν το γεγονός ότι ήταν ένας καλλιτέχνης που ζωγράφισε έργα που αγαπήθηκαν ενώ ήταν ακόμα ζωντανός (συνήθως ένας καλλιτέχνης είναι νεκρός πριν το έργο του εκτιμηθεί από το κοινό, σκεφτείτε Βίνσεντ βαν Γκονγκ).

@ Bettmann / Getty Images / Ideal Image

Καθ ‘όλη τη διάρκεια της μακράς και διάσημης καριέρας του, ο Πικάσο πέρασε διάφορες καλλιτεχνικές φάσεις: την Μπλε ή Γαλάζια περίοδο (1901-1904), την Ρόδινη περίοδο (1904-1906), τον Πριμιτιβισμό (1907-1909), τον Κυβισμό (1909-1919), τον Νεοκλασικισμό και τον Σουρεαλισμό -1929), για να αναφέρουμε μερικές (ο υπόλοιπος κατάλογος συνεχίζεται μέχρι τον θάνατο του το 1973, στην ηλικία των 92 ετών). Αυτό που είναι βέβαιο, είναι ότι ο κόσμος της τέχνης δεν ήταν ποτέ ο ίδιος μετά το πέρασμα του Πικάσο. Δεν ήταν μόνο ένας σε μια γενιά, αλλά ένας σε ένα είδος – ένας καλλιτέχνης που έσπασε τα όρια τόσο δραματικά, που οι άλλοι καλλιτέχνες θα μπορούσαν να πάρουν μόνο τα κομμάτια που άφησε στο έδαφος για να μάθουν και να καταλάβουν την λαμπρότητα του.

Εκτός απ’ όλα αυτά, ο Πικάσο ήταν ένας άντρας με ένα μοναδικό στυλ, καθώς ως καλλιτέχνης δεν έδινε και τόση σημασία στα ρούχα και εξέπεμπε μια αβίαστη κομψότητα. Με άλλα λόγια ήταν ένας άντρας που φορούσε αυτά που φορούσε επειδή είχαν νόημα στον τρόπο ζωής του και όχι επειδή ήθελε να δείχνει κομψός.

Παρακάτω, σας παρουσιάζουμε τα πέντε λιγότερο γνωστά γεγονότα για την μεγαλοφυΐα της Ανδαλουσίας.

Η κλοπή της Μόνα Λίζα

Το 1911, ένας άνδρας αποχώρησε από το μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι με έναν πίνακα να προεξέχει από το σακάκι του. Ο πίνακας ήταν η Μόνα Λίζα του Ντα Βίντσι. Μετά από εβδομάδες αναζήτησης στην πόλη, οι αρχές κατέληξαν σε δύο υπόπτους: έναν ποιητή που ονομαζόταν Guillaume Apollinaire και έναν νέο καλλιτέχνη που ονομαζόταν Πάμπλο Πικάσο. Ενώ οι δύο μποέμ καλλιτέχνες δεν ήταν άγιοι, σίγουρα δεν θα έκλεβαν την Μόνα Λίζα. Ο λόγος που οι γαλλικές αρχές στράφηκαν σε αυτούς ήταν επειδή έγινε γνωστό ότι ο βοηθός του Apollinaire είχε κλέψει δύο αφρικανικά γλυπτά από το Λούβρο και αυτά τα έργα τέχνης έγιναν δώρο στον Πικάσο. Σύμφωνα με το βιβλίο του Norman Mailer, “Portrait of Picasso as a Young Man”, κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας, ο Πικάσο κατέρρευσε ξεσπώντας σε κλάμματα, καθώς ήταν μία από τις πιο ταπεινωτικές στιγμές της ζωής του. Τελικά, ο δικαστής άφησε τους δύο άνδρες ελεύθερους. Χρόνια αργότερα, το 1914, ο πίνακας βρέθηκε τελικά σε ένα ιταλικό σπίτι. Τα νεα ήταν χαρμόσυνα αλλά διήρκεσαν λίγο, καθώς ξέσπασε ο 1ος Παγκόσμιος Πόλεμος λίγες μέρες αργότερα.

Ήταν προληπτικός

Ο Πικάσο ήταν εξαιρετικά προληπτικός. Ήταν ένα μέρος του χαρακτήρα του που κουβαλούσε απο μικρός, μεγαλώνοντας στην Ανδαλουσία. Ο καλλιτέχνης αισθανόταν για παράδειγμα ότι τα μαλλιά του είχαν κάτι το μαγικό, και δεδομένου αυτού, όταν ήταν σε λάθος χέρια, ακόμη και τα κομμένα, θα μπορούσαν να βλάψουν το άτομο από το οποίο προήλθαν. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, να φοβάται να κόψει τα μαλλιά του. Λέγεται, ότι μόνο αν είχε πλήρη εμπιστοσύνη σε έναν κουρέα, θα του επέτρεπε να κόψει και να απομακρύνει κατάλληλα τα μαλλιά του.

Το Πικάσο δεν ήταν το πραγματικό επίθετο του

Το πραγματικό επίθετο του Πάμπλο δεν ήταν το Πικάσο αλλά το Ρουίθ. Η οικογένεια του Πάμπλο ήταν γνωστή στην περιοχή ως κατασκευάστρια γαντιών, κάτι με το οποίο ο επαναστατικός καλλιτέχνης δεν ήθελε να συνδεθεί. Έτσι, πήρε τα πράγματα στα χέρια του και σύμφωνα με την βιογραφία του “A Life of Picasso” από τον συγγραφέα John Richardson, άλλαξε το επώνυμο του στο πατρικό όνομα της μητέρας του, που ήταν Πικάσο. Μάλιστα είχε πει κάποτε ότι: “Τελικά στην τέχνη κάποιος πρέπει να σκοτώσει τον πατέρα του.”

Η ολοκληρωτική καταστροφή ενός πίνακα του

Τον Σεπτέμβριο του 1998, η πτήση της Swissair Flight 111 κατέρρευσε στον Ατλαντικό Ωκεανό, σκοτώνοντας και τους 229 επιβάτες. Ενώ η κύρια και πιο προφανής τραγωδία της συντριβής ήταν οι ανθρώπινες ζωές που χάθηκαν στη θάλασσα, υπήρχε και κάτι άλλο που καταστράφηκε και ήταν αναντικατάστατο: ένας πίνακας του Πικάσο του 1963, ο Le Peintre. Το μόνο ίχνος που παρέμεινε από το έργο τέχνης, ήταν ένα θραύσμα καμβά 20 εκατοστών που βρέθηκε πλωτό στα συντρίμμια.

Αν ζούσε σήμερα θα ήταν ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο

Σε ένα άρθρο του Vanity Fair που δημοσιεύθηκε το 2016, ο Marc Blondeau, εξέχων έμπορος της Γενεύης και πρώην επικεφαλής του Sotheby’s France, δήλωσε ότι: “Εάν ο Πικάσο ήταν ζωντανός σήμερα, θα ήταν ένας από τους δέκα πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο.” Είναι αλήθεια ότι εκτός από τους πίνακες του, που κοστίζουν εκατομμύρια έως εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια, το εμπορικό του σήμα είναι επίσης ένα από τα πιο δημοφιλή στον κόσμο, καθώς εμφανίζεται σε ρούχα, μπαρ και εστιατόρια.

Διαβάστε επίσης: Μαρινιέρα: Το κομμάτι χαμαιλέων της ανδρικής γκαρνταρόμπας

The post Πάμπλο Πικάσο: 5 άγνωστα γεγονότα για την μεγαλοφυΐα της Ανδαλουσίας! appeared first on Perpetual Magazine - Life & Style For The Everyday Man.

Αυτό που έκανε τον  Πικάσο τόσο ιδιαίτερο, ήταν το γεγονός ότι ήταν ένας καλλιτέχνης που ζωγράφισε έργα που αγαπήθηκαν ενώ ήταν ακόμα εν ζωή (συνήθως ένας καλλιτέχνης είναι νεκρός πριν το έργο του εκτιμηθεί από το κοινό, σκεφτείτε Βίνσεντ βαν Γκονγκ).

@ Bettmann / Getty Images / Ideal Image

Καθ ‘όλη τη διάρκεια της μακράς και διάσημης καριέρας του, ο Πικάσο πέρασε διάφορες καλλιτεχνικές φάσεις: την Μπλε ή Γαλάζια περίοδο (1901-1904), την Ρόδινη περίοδο (1904-1906), τον Πριμιτιβισμό (1907-1909), τον Κυβισμό (1909-1919), τον Νεοκλασικισμό και τον Σουρεαλισμό -1929), για να αναφέρουμε μερικές (ο υπόλοιπος κατάλογος συνεχίζεται μέχρι τον θάνατό του το 1973, στην ηλικία των 92 ετών). Αυτό που είναι βέβαιο, είναι ότι ο κόσμος της τέχνης δεν ήταν ποτέ ο ίδιος μετά το πέρασμα του Πικάσο. Δεν ήταν μόνο ένας σε μια γενιά, αλλά ένας σε ένα είδος – ένας καλλιτέχνης που έσπασε τα όρια τόσο δραματικά, που οι άλλοι καλλιτέχνες θα μπορούσαν να πάρουν μόνο τα κομμάτια που άφησε στο έδαφος για να μάθουν και να καταλάβουν την λαμπρότητα του.

Παρακάτω, σας παρουσιάζουμε τα πέντε λιγότερο γνωστά γεγονότα για την μεγαλοφυΐα της Ανδαλουσίας με αφορμή τα 51 χρόνια από τον θάνατο του.

Η κλοπή της Μόνα Λίζα

Το 1911, ένας άνδρας αποχώρησε από το μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι με έναν πίνακα να προεξέχει από το σακάκι του. Ο πίνακας ήταν η Μόνα Λίζα του Ντα Βίντσι. Μετά από εβδομάδες αναζήτησης στην πόλη, οι αρχές κατέληξαν σε δύο υπόπτους: έναν ποιητή που ονομαζόταν Guillaume Apollinaire και έναν νέο καλλιτέχνη που ονομαζόταν Πάμπλο Πικάσο. Ενώ οι δύο μποέμ καλλιτέχνες δεν ήταν άγιοι, σίγουρα δεν θα έκλεβαν την Μόνα Λίζα. Ο λόγος που οι γαλλικές αρχές στράφηκαν σε αυτούς ήταν επειδή έγινε γνωστό ότι ο βοηθός του Apollinaire είχε κλέψει δύο αφρικανικά γλυπτά από το Λούβρο και αυτά τα έργα τέχνης έγιναν δώρο στον Πικάσο. Σύμφωνα με το βιβλίο του Norman Mailer, “Portrait of Picasso as a Young Man”, κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας, ο Πικάσο κατέρρευσε ξεσπώντας σε κλάμματα, καθώς ήταν μία από τις πιο ταπεινωτικές στιγμές της ζωής του. Τελικά, ο δικαστής άφησε τους δύο άνδρες ελεύθερους. Χρόνια αργότερα, το 1914, ο πίνακας βρέθηκε τελικά σε ένα ιταλικό σπίτι. Τα νέα ήταν χαρμόσυνα αλλά διήρκεσαν λίγο, καθώς ξέσπασε ο 1ος Παγκόσμιος Πόλεμος λίγες μέρες αργότερα.

Ήταν προληπτικός

Ο Πικάσο ήταν εξαιρετικά προληπτικός. Ήταν ένα μέρος του χαρακτήρα του που κουβαλούσε απο μικρός, μεγαλώνοντας στην Ανδαλουσία. Ο καλλιτέχνης αισθανόταν για παράδειγμα ότι τα μαλλιά του είχαν κάτι το μαγικό, και δεδομένου αυτού, όταν ήταν σε λάθος χέρια, ακόμη και τα κομμένα, θα μπορούσαν να βλάψουν το άτομο από το οποίο προήλθαν. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, να φοβάται να κόψει τα μαλλιά του. Λέγεται, ότι μόνο αν είχε πλήρη εμπιστοσύνη σε έναν κουρέα, θα του επέτρεπε να κόψει και να απομακρύνει κατάλληλα τα μαλλιά του.

Το Πικάσο δεν ήταν το πραγματικό επίθετο του

Το πραγματικό επίθετο του Πάμπλο δεν ήταν το Πικάσο αλλά το Ρουίθ. Η οικογένεια του Πάμπλο ήταν γνωστή στην περιοχή ως κατασκευάστρια γαντιών, κάτι με το οποίο ο επαναστατικός καλλιτέχνης δεν ήθελε να συνδεθεί. Έτσι, πήρε τα πράγματα στα χέρια του και σύμφωνα με την βιογραφία του “A Life of Picasso” από τον συγγραφέα John Richardson, άλλαξε το επώνυμο του στο πατρικό όνομα της μητέρας του, που ήταν Πικάσο. Μάλιστα είχε πει κάποτε ότι: “Τελικά στην τέχνη κάποιος πρέπει να σκοτώσει τον πατέρα του.”

Η ολοκληρωτική καταστροφή ενός πίνακα του

Τον Σεπτέμβριο του 1998, η πτήση της Swissair Flight 111 κατέρρευσε στον Ατλαντικό Ωκεανό, σκοτώνοντας και τους 229 επιβάτες. Ενώ η κύρια και πιο προφανής τραγωδία της συντριβής ήταν οι ανθρώπινες ζωές που χάθηκαν στη θάλασσα, υπήρχε και κάτι άλλο που καταστράφηκε και ήταν αναντικατάστατο: ένας πίνακας του Πικάσο του 1963, ο Le Peintre. Το μόνο ίχνος που παρέμεινε από το έργο τέχνης, ήταν ένα θραύσμα καμβά 20 εκατοστών που βρέθηκε πλωτό στα συντρίμμια.

Αν ζούσε σήμερα θα ήταν ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο

Σε ένα άρθρο του Vanity Fair που δημοσιεύθηκε το 2016, ο Marc Blondeau, εξέχων έμπορος της Γενεύης και πρώην επικεφαλής του Sotheby’s France, δήλωσε ότι: “Εάν ο Πικάσο ήταν ζωντανός σήμερα, θα ήταν ένας από τους δέκα πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο.” Είναι αλήθεια ότι εκτός από τους πίνακες του, που κοστίζουν εκατομμύρια έως εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια, το εμπορικό του σήμα είναι επίσης ένα από τα πιο δημοφιλή στον κόσμο, καθώς εμφανίζεται σε ρούχα, μπαρ και εστιατόρια.

Διαβάστε επίσης: Ένα σπάνιο ρολόι του Πάμπλο Πικάσο πωλήθηκε για 267.000 δολάρια

The post Πάμπλο Πικάσο: 5 πράγματα που ίσως δεν γνωρίζατε για τον θρυλικό καλλιτέχνη appeared first on Perpetual Magazine - Life & Style For The Everyday Man.

Το 1967, όταν ο Πικάσο ήταν αρκετά καλά για να αρχίσει να ζωγραφίζει ξανά, οι σωματοφύλακες έγιναν ξαφνικά βασικός πυλώνας των καμβάδων του — και παρέμειναν έτσι για τα επόμενα πέντε χρόνια. Σήμερα αυτά τα έργα βρίσκονται σε σημαντικές ιδιωτικές συλλογές και μουσεία σε όλο τον κόσμο. Για τον βιογράφο του, Τζον Ρίτσαρντσον, αντιπροσώπευαν τη “μνημειώδη αποθέωση” του καλλιτέχνη.

© Corbis Historical / Getty Images / Ideal Image

Στις 26 Μαΐου, ο εμβληματικός πίνακας του Πικάσο του 1969, “Buste d’homme dans un cadre”, ο οποίος ανήκει στη συλλογή του Ιδρύματος Σερ Σον Κόνερι, θα διατεθεί προς πώληση στην βραδινή δημοπρασία τέχνης του 20ου και του 21ου αιώνα του οίκου Christie’s που θα πραγματοποιηθεί στις 26 Μαΐου στο Συνέδριο του Χονγκ Κονγκ και Εκθεσιακό Κέντρο με αρχική εκτίμηση τα 19 εκατομμύρια δολάρια.

Σε αυτόν τον πίνακα, έχουμε το πορτρέτο του Καρδινάλιου Ρισελιέ. Στο παρόν έργο, το θέμα επιδεικνύει μια ευχάριστη αίσθηση, μέσα από μια έντονα πολύχρωμη παλέτα που απεικονίζει τα ιδιαίτερα μαλλιά και τα χαρακτηριστικά του προσώπου του, ενώ το έντονο βλέμμα και ο φαρδύς γιακάς της φορεσιάς του θυμίζουν την αμεσότητα και την ένταση των αυτοπροσωπογραφιών του Ρέμπραντ.

Christie’s

Το Buste d’homme dans un cadre — το οποίο εμφανίζεται για πρώτη φορά σε δημοπρασία — περιγράφεται από τον Adrien Meyer, Συμπρόεδρο Ιμπρεσιονιστικής και Μοντέρνας Τέχνης του οίκου Christie’s, ως “ένα από τα καλύτερα έργα της ύστερης περιόδου του Πικάσο που εμφανίστηκαν ποτέ σε δημοπρασία” (Ο καλλιτέχνης πέθανε τέσσερα χρόνια αφότου το ζωγράφισε, σε ηλικία 91 ετών) “Είναι χωρίς αμφιβολία ένας από τους καλύτερους “σωματοφύλακες” του Πικάσο. Τη σημασία του, ενισχύει η απαράμιλλη προέλευσή του, που συνέδεσε τις δύο μεγάλες μορφές του 20ου αιώνα – τον μεγάλο Πικάσο και τον Σερ Σον Κόνερι – έναν γίγαντα της μεγάλης οθόνης και εξαιρετικό γνώστη της τέχνης”, ανέφερε χαρακτηριστικά η Elaine Holt, διευθύντρια του Οίκου στην Ασία.

Ο Σον Κόνερι, ο οποίος ήταν περισσότερο γνωστός ως ο πρώτος ηθοποιός που έπαιξε τον James Bond, ήταν δεινός συλλέκτης έργων τέχνης. Ο γιος του Στεφάν, δήλωσε πως “Ο Σερ Σον είχε μια εξαιρετική αίσθηση αισθητικής, σύνθεσης και κίνησης που βελτιώθηκε από την καριέρα του [στον κινηματογράφο]. Αγάπησε και είχε στην κατοχή του πολλά έργα του Πικάσο και βλέποντας το “Buste d’homme dans un cadre” γοητεύτηκε από την εκφραστική του δύναμη και την ελευθερία του. Κυρίως προτιμούσε παλαιότερα έργα καλλιτέχνη, ωστόσο, έκανε μια εξαίρεση σε αυτήν την περίπτωση”. Προφανώς, ο ηθοποιός λάτρεψε την επιφάνεια impasto και… το ζωγραφισμένο πλαίσιο.

Διαβάστε επίσης: Η κόρη του Πάμπλο Πικάσο χάρισε 9 έργα του για χρέη στην γαλλική εφορία!

The post Δες τι κοινό έχει ο Σον Κόνερι με τον Πάμπλο Πικάσο appeared first on Perpetual Magazine - Life & Style For The Everyday Man.

Πρόκειται για ένα ταπεινό ρολόι από ατσάλι με διάμετρο 32 mm και χειροκίνητη κίνηση 17-κοσμημάτων, το οποίο κατασκευάστηκε από την ελβετική μάρκα Michal Z Berger Co γύρω στο 1960. Οι ενδείξεις του καντράν διαθέτουν μια φαινομενικά τυχαία συλλογή γραμμάτων, τα οποία στην πραγματικότητα σχηματίζουν το όνομα του καλλιτέχνη – P A B L O P I C A S S O.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by Bonhams (@bonhams1793)

Σύμφωνα με το Bonhams, το ρολόι έγινε δώρο στον Πικάσο από την φίλη του Ελληνίδα γλύπτρια, Λέλα Κανελλοπούλου, και πιστεύεται ότι υπάρχουν μόνο τρία παραδείγματα, με τα άλλα δύο να ανήκουν στο ίδρυμα Πικάσο (αν και το La Fondation Picasso επιβεβαίωσε ότι δεν διαθέτει κανένα από τα άλλα δύο).

Αν και ο Πικάσο είχε στην κατοχή του ρολόγια από οίκους όπως η Jaeger-le-Coutre και η Rolex, το συγκεκριμένο ρολόι είναι ιδιαίτερα πολύτιμο, δεδομένου ότι το φορούσε ενώ ζωγράφιζε, κάτι που αποδεικνύει και η φθορά που έχει υποστεί.

Προφανώς ότιδήποτε σχετίζεται με το όνομα του Πικάσο, ο οποίος ήταν ένας καλλιτέχνης που ζωγράφισε έργα που αγαπήθηκαν ενώ ήταν ακόμα ζωντανός, έχει τεράστια αξία, οπότε δεν μας κάνει εντύπωση η τιμή πώλησης του ρολογιού.

“Πρόκειται για ένα εξαιρετικό εύρημα και είμαστε ενθουσιασμένοι που προσφέρουμε αυτό το πολύ ξεχωριστό ρολόι στην δημοπρασία μας στο Παρίσι” δήλωσε ο Jonathan Darracott, παγκόσμιος επικεφαλής του τμήματος ρολογιών του οίκου Bonhams.

Διαβάστε επίσης: Αν ζούσε ο Πάμπλο Πικάσο θα ήταν ένας από τους 10 πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο

The post Ένα σπάνιο ρολόι του Πάμπλο Πικάσο πωλήθηκε για 267.000 δολάρια appeared first on Perpetual Magazine - Life & Style For The Everyday Man.

Ο Ισπανός ζωγράφος, του οποίου οι πίνακες έχουν πωληθεί για εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια, βρίσκοντας μία υψηλή θέση στα πιο ακριβά έργα τέχνης στην ιστορία, δημιούργησε τον εν λόγω πίνακα στο στούντιο του στο Παρίσι κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου.

Courtesy Christie’s

Με τίτλο Femme dans un fauteuil, το έργο απεικονίζει μια από τις διασημότερες ερωμένες του Πάμπλο Πικάσο, την Γαλλίδα σουρεαλίστρια φωτογράφο Ντόρα Μάαρ, την οποία ο καλλιτέχνης γνώρισε το 1936. Τα πορτρέτα του Πικάσο με την Μάαρ είναι ιδιαίτερα περιζήτητα από συλλέκτες, αν σκεφτεί κανείς ότι το έργο Dora Maar Au Chat (1941), στο οποίο η φωτογράφος απεικονίζεται σε μια καρέκλα, με μια μικρή μαύρη γάτα πίσω της, πωλήθηκε τον Μάιο του 2006 για το υπέρογκο ποσό των 95,2 εκατομμυρίων δολαρίων, μέσω του οίκου Sotheby’s.

Η Μάαρ ήταν η γυναίκα που ενέπνευσε τη διάσημη σειρά “Weeping Woman” του Πικάσο, με το καλλιτέχνη να δηλώνει “Για χρόνια την ζωγράφιζα με βασανισμένες μορφές”. “Μετά από τον Πικάσο, ο θεός” φέρεται να έχει πει η Ντόρα Μάαρ που δέχτηκε να ζήσει στη σκιά του σχεδόν μια δεκαετία. Ήταν όμως αυτή που επέδρασε όσο καμία άλλη στο έργο του. Την εποχή που ο Ισπανός ζωγράφος δημιούργησε τον διάσημο πίνακά του “Γκερνίκα”, η Ντόρα Μάαρ ήταν διαρκώς στο πλευρό του προσπαθώντας να του εμπνεύσει νέες ιδέες, ωθώντας τον να ασχοληθεί με την πολιτική. Η Μάαρ φωτογράφισε όλη τη διαδικασία της δημιουργίας της Γκερνίκα σε ένα αρχείο που βρίσκεται σήμερα στο μουσείο Ρέινα Σοφία της Μαδρίτης.

Η βραδινή δημοπρασία 20th/21st century art του οίκου θα ξεκινήσει στις 6 Οκτωβρίου. Εκτός από το πορτρέτο της Ντόρα Μάαρ του Πικάσο, η δημοπρασία θα περιλαμβάνει έργα του Πωλ Σεζάν, του Ζαν Μισέλ Μπασκιά και της Τζόαν Μίτσελ.

Διαβάστε επίσης: Αν ζούσε ο Πάμπλο Πικάσο θα ήταν ένας από τους 10 πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο

The post Σε δημοπρασία το πορτρέτο της διασημότερης ερωμένης του Πάμπλο Πικάσο appeared first on Perpetual Magazine - Life & Style For The Everyday Man.