“Ένα μικρό βήμα για τον άνθρωπο, ένα τεράστιο άλμα για την ανθρωπότητα” είχε πει ο Νιλ Άρμστρονγκ στις 20 Ιουλίου του 1969, ο οποίος ήταν ένας από τους τρεις Αμερικανούς αστροναύτες της αποστολής Apollo 11 της NASA που έκανε τα πρώτα βήματα στο φεγγάρι.
Αν και έχουν περάσει 54 χρόνια, η κατάκτηση της σελήνης είναι ένα θέμα που έχει απασχολήσει πολλούς κινηματογραφιστές, μερικοί από τους οποίους έχουν καταφέρει να αποδώσουν με ρεαλιστικό τρόπο τις διαστημικές αποστολές.
Αν λοιπόν σας αρέσουν οι ταινίες που έχουν ως θέμα το διάστημα, ο Γάλλος αστροφυσικός Francis Rocard, επέλεξε αυτές που είναι πιο ρεαλιστικές και πρέπει να προστεθούν στη λίστα σας.
2001: A Space Odyssey (1968)
“Αυτή είναι πιθανώς μια ταινία που θα πρέπει να δείτε μερικές φορές για να σκεφτείτε όλα τα κωδικοποιημένα μηνύματα”, λέει ο Rocard.
“Έχει αφήσει πραγματικά το στίγμα της, αν σκεφτεί κανείς ότι χρονολογείται από τη δεκαετία του 1960 και είναι ακόμα τόσο σύγχρονη.”
Apollo 13 (1995)
“Αυτή είναι μια πολύ ρεαλιστική ταινία, σχεδόν ντοκιμαντέρ”, λέει ο Rocard.
Marooned (1969)
“Αυτή η ταινία είναι πολύ ρεαλιστική. Οι αστροναύτες καταλήγουν κολλημένοι σε τροχιά επειδή ο κινητήρας στο σκάφος που προοριζόταν να τους φέρει πίσω στη Γη δεν ξεκινά”, εξηγεί ο Rocard.
“Είναι πιθανό αυτό να συμβεί μια μέρα, και είναι ήδη εκπληκτικό ότι δεν έχει συμβεί ήδη. Κατά τη διάρκεια της αποστολής Apollo 11, αυτή ήταν μια από τις μεγαλύτερες ανησυχίες, και γι ‘αυτό ο Πρόεδρος Νίξον ετοίμασε μια ομιλία σε περίπτωση που οι αστροναύτες δεν μπορούσαν να επιστρέψουν στη Γη.”
Hidden Figures (2016)
“Αυτή η ταινία είναι ένα όμορφο αφιέρωμα σε τρεις μαύρες γυναίκες, μία από τις οποίες τιμήθηκε πρόσφατα από τη NASA, η οποία έδωσε το όνομα της σε ένα από τα κέντρα της.”
First Man (2018)
“Αυτή η ταινία βασίζεται στις εμπειρίες του Νιλ Άρμστρονγκ μέσα από τα μάτια των παιδιών του, και εμβαθύνει στην προσωπικότητα του”, λέει ο Rocard, και προσθέτει πως “οι εικόνες που βλέπουμε από τη σεληνιακή επιφάνεια δεν είναι ρεαλιστικές.”
Gravity (2013)
Το κύριο θέμα αυτής της ταινίας είναι το σύνδρομο Kessler, ένα φαινόμενο περιγράφει έναν φαύλο κύκλο, στον οποίο τα διαστημικά συντρίμμια που δημιουργούνται από κάθε σύγκρουση αυξάνουν την πιθανότητα μιας άλλης σύγκρουσης, η οποία, με τη σειρά της, αυξάνει τις πιθανότητες για περισσότερα διαστημικά συντρίμμια.
“Αυτή η ταινία είναι πολύ σχετική”, λέει ο Rocard, προσθέτοντας ωστόσο ότι έχει μερικές υπερβολές.
The Martian (2015)
“Υπάρχουν πολλές πτυχές αυτής της ταινίας που είναι ρεαλιστικές, όπως η καλλιέργεια πατάτας που χρειάζεται ζυμωμένο λίπασμα, για παράδειγμα, ή οι ακραίες καταιγίδες”, λέει ο Rocard, ωστόσο ανέφερε μια ανακριβή λεπτομέρεια όσον αφορά την θερμοηλεκτρική γεννήτρια ραδιοϊσοτόπων.
The Dish (2000)
Ο Rocard λέει ότι αυτή η ταινία, αν και δεν είναι τόσο γνωστή όσο μερικές άλλες στη λίστα, λέει “τη μικρή ιστορία πίσω από τη μεγάλη ιστορία”.
Διαβάστε επίσης: Netflix: 7 ταινίες που θα σου “κρατήσουν” παρέα τον Αύγουστο!
