5 “διαμαντάκια” για σένα που βαρέθηκες τον αλγόριθμο του Netflix

Google+ Pinterest LinkedIn Tumblr +

Αν δεν αντέχεις άλλο τις “limited series που θα σε καθηλώσουν” και σε πιάνει πονοκέφαλος με κάθε “καυτή νέα άφιξη”… ήρθε η ώρα να πατήσεις το off. Όχι της οθόνης — του mainstream.

Δεν είναι ελιτισμός, είναι ανακούφιση. Κάτω από την επιφάνεια των πλατφορμών, υπάρχει κινηματογράφος που δεν νοιάζεται για τις “προτάσεις για σένα”, αλλά μπαίνει κατευθείαν μέσα σου. Και συνήθως… μιλάει άλλη γλώσσα.

Ορίστε 5 μη αγγλόφωνες ταινίες για σένα που βαρέθηκες τον αλγόριθμο του Netflix.

The Hunt (2012) – Δανία

Όταν μια μικρή κατηγορία γίνεται κοινωνική καταιγίδα. Ο Μίκελσεν είναι καθηλωτικός ως δάσκαλος που κατηγορείται άδικα, σε μία ταινία που σου πιέζει το στομάχι μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο.

Η ταινία σε σκηνοθεσία του Τόμας Βίντερμπεργκ ήταν υποψήφια για ξενόγλωσσο Όσκαρ και Χρυσή Σφαίρα.

Memories of Murder (2003) – Νότια Κορέα

Το “Memories of Murder”, το οποίο φέρει την υπογραφή του Μπονγκ Τζουν-Χο (Parasite), είναι από τα καλύτερα αστυνομικά θρίλερ που γυρίστηκαν ποτέ. Σκοτεινό, βαρύ, ανθρώπινο. Όσον αφορά την πλοκή, δύο αστυνομικοί προσπαθούν να λύσουν μια σειρά φόνων σε μια επαρχιακή πόλη της Νοτίου Κορέας τη δεκαετία του ’80.

Sonatine (1993) – Ιαπωνία

Ένας γιάκουζα με τάσεις προς τον υπαρξισμό καταλήγει με την ομάδα του σε μια παραλία, περιμένοντας τη βία. Ο Τακέσι Κιτάνο δημιουργεί έναν ποιητικό, ήσυχο, βίαιο και απρόβλεπτο κόσμο.

Αξίζει να την δεις γιατί είναι το ακριβώς αντίθετο απ’ ό,τι περιμένεις από μια γκανγκστερική ταινία.

The Secret in Their Eyes (2009) – Αργεντινή

Δολοφονία, εμμονή, χρόνια που περνούν και μια συγκλονιστική τελευταία πράξη. Ο συνδυασμός αστυνομικού μυστηρίου και ανθρώπινου δράματος είναι σπάνια τόσο ισορροπημένος, σε αυτή την ταινία που φέρει την υποφραφή του Χουάν Χοσέ Καμπανέλα.

Έλαβε πολλά βραβεία και υποψηφιότητες, κερδίζοντας μεταξύ άλλων το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας

Toni Erdmann (2016) – Γερμανία/Αυστρία

Ένας πατέρας που μεταμφιέζεται σε “business coach” για να επανασυνδεθεί με την αποξενωμένη κόρη του. Αστείο, άβολο, συγκινητικό, σουρεαλιστικό. Μια από τις πιο αναπάντεχες ταινίες της τελευταίας δεκαετίας.

Ήταν υποψήφια για το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, για το Βραβείο BAFTA Καλύτερης Μη Αγγλόφωνης Ταινίας, για το βραβείο Σεζάρ καλύτερης ξένης ταινίας και για το Βραβείο Γκόγια Καλύτερης Ευρωπαϊκής Ταινίας.


Διαβάστε επίσης: 3 ταινίες που κάνουν τη βία στη Γαλλία να μιλήσει δυνατά

Share.

Comments are closed.