Υπάρχουν δύο τύποι ανθρώπων εκεί έξω, αυτοί που διαβάζουν βιβλία και αυτοί που δεν το κάνουν. Ακόμα και αν κάποιος είναι περιστασιακός αναγνώστης, εντάσσεται συνήθως στην δεύτερη κατηγορία, δηλαδή σε αυτούς που δεν αγαπούν ιδιαίτερα το διάβασμα, αλλιώς θα διάβαζε όλη την ώρα.
Οι ταινίες είναι ένα πολύ καλό μέσο για να καταλάβεις αν ένας άνθρωπος ανήκει σε μια από τις δύο κατηγορίες. Για παράδειγμα, κάθε φορά που δημιουργείται μια ταινία που βασίζεται σε ένα βιβλίο, συνήθως η συζήτηση που γίνεται τελειώνει με το αν ήταν ήταν καλύτερη από αυτό. Αν ρωτήσεις έναν φανατικό αναγνώστη, σίγουρα η απάντηση που θα λάβεις είναι ότι το βιβλίο είναι καλύτερο, ωστόσο αυτό δεν συμβαίνει πάντα, καθώς έχουν δημιουργηθεί αρκετές ταινίες οι οποίες ήταν ασύγκριτα καλύτερες απ’ το βιβλίο τους.
Έτσι λοιπόν, αποφασίσαμε να σας παρουσιάσουμε 10 ταινίες, οι οποίες αποδείχτηκαν καλύτερες από τα βιβλία στα οποία βασίστηκαν.
Ψυχώ
Το “Ψυχώ” του Άλφρεντ Χίτσκοκ είναι μια από τις πιο κλασικές ταινίες τρόμου και είναι βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Ρόμπερτ Μπλοχ. Η υπόθεση της ταινίας εξελίσσεται γύρω από τους φόνους που διαπράττονται σε ένα απομονωμένο μοτέλ από έναν ψυχωτικό δολοφόνο. Η ταινία γνώρισε μεγάλη επιτυχία μόλις κυκλοφόρησε, και θεωρείται μέχρι σήμερα μια από τις κορυφαίες στο είδος της. Το μυθιστόρημα του συγγραφέα δεν είχε την ίδια τύχη με την ταινία.
Κουρδιστό Πορτοκάλι
Ο συγγραφέας Τζον Άντονι Γουίλσον Μπέρτζες στο μυθιστόρημα με κεντρικούς χαρακτήρες τον νεαρό Άλεξ και την παρέα του, που παραβατούν ανεξέλεγκτα στους δρόμους της φουτουριστικής Αγγλίας, έγραψε 21 κεφάλαια. Τόσα ήταν και τα χρόνια έως την ενηλικίωση στη Βρετανία.
Ο εκδότης του Μπέρτζες, ο W.W. Norton, δεν συμπεριέλαβε στην αμερικανική έκδοση του βιβλίου το τελευταίο κεφάλαιο. Αυτό όμως άλλαζε δραματικά την ουσία του μυθιστορήματος.
Ο Άλεξ συλλαμβάνεται και συμμετέχει εθελοντικά σε ένα κυβερνητικό πρόγραμμα που προσπαθεί να λύσει το πρόβλημα της εγκληματικότητας, αλλά και να βρει τη ρίζα που προκαλεί το έγκλημα. Μέσα από το αλληγορικό έργο του ο Μπέρτζες έθεσε το φιλοσοφικό ερώτημα σχετικά με το τι είναι προτιμότερο: ένας εγκληματίας με ελεύθερη βούληση που επιλέγει να αλλάξει η ζωή του ή ένας άβουλος καλός πολίτης;
Ο Μπέρτζες στο τέλος του βιβλίου παρουσιάζει τον Άλεξ αναμορφωμένο και συνειδητοποιημένο ότι η βία ήταν απλώς το καταφύγιο της νεανικής του πλήξης. Αντίθετα, ο Κιούμπρικ στη μεταφορά του έργου στον κινηματογράφο επέλεξε να εμφανίσει τη νεανική βία εγγενές χαρακτηριστικό, αδύνατο να εξαλειφθεί από τα προγράμματα της πολιτείας. Έτσι, στο κινηματογραφικό σενάριο ο Άλεξ λίγο μετά την αποφυλάκισή του επιστρέφει στο εγκληματικό παρελθόν του.
Φόβος και Παράνοια στο Λας Βέγκας
Αυτό δεν ήταν μια εύκολη επιλογή, δεδομένου του πόσο μας αρέσει το βιβλίο, “Φόβος και Παράνοια στο Λας Βέγκας”. Αν και το βιβλίο περιγράφει με γλαφυρό τρόπο τις παρενέργειες που έχει η λήψη διαφόρων ναρκωτικών, η ταινία του Τέρι Γκίλιαμ θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι αριστουργηματική, καθώς είναι μια γροθιά ενάντια στην συντηρητική Αμερική και μια από τις πιο αντισυμβατικές ταινίες με θέμα τα ναρκωτικά και γενικότερα την εξάρτηση.
Fight Club
Χωρίς να θέλουμε να δώσουμε spoilers, το καλύτερο μέρος της ταινίας Fight Club είναι το τέλος της. Όσοι από εσάς έχετε διαβάσει το βιβλίο και νομίζετε ότι ξέρετε το τέλος της ταινίας, κάνετε λάθος, καθώς το βιβλίο έχει εντελώς διαφορετικό τέλος. Ο Ντέιβιντ Φίντσερ, ο οποίος σκηνοθέτησε την ταινία, ανακάλυψε κάτι διαφορετικό στο μυθιστόρημα, που ο ίδιος ο συγγραφέας δεν είχε καν παρατηρήσει.
Το Κορίτσι που Εξαφανίστηκε
Ακόμα μια ταινία σε σκηνοθεσία του Ντέιβιντ Φίντσερ, η οποία είναι βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο (Gone Girl) της Τζίλιαν Φλιν. Αν και το βιβλίο είναι ένα έργο τέχνης, ο Φίντσερ κατάφερε να το μετατρέψει σε μια υπέροχη ταινία, από την οποία δεν λείπει κανέναν κομμάτι της ιστορίας που αγάπησαν οι αναγνώστες του, συμπεριλαμβανομένου του τέλους.
Το Ημερολόγιο
Η μεταφορά μιας ιστορίας αγάπης στην μεγάλη οθόνη δεν είναι τόσο εύκολο πράγμα όσο ακούγεται, αν δει όμως κάποιος την χημεία που υπάρχει μεταξύ του Ράιαν Γκόσλινγκ και της Ρέιτσελ ΜακΆνταμς, τότε σίγουρα θα νιώσει ότι η αγάπη τους μπορεί να νικήσει τα πάντα. Οι δύο χαρακτήρες ήταν τόσο εμβληματικοί, που μπήκαν στη λίστα του με τους 100 Καλύτερους Χαρακτήρες των Τελευταίων 20 Ετών.
Η Σιωπή Των Αμνών
Το ομώνυμο μυθιστόρημα του Τόμας Χάρις είναι σίγουρα πολύ καλό για το είδος του, ωστόσο η ταινία κέρδισε διθυραμβικές κριτικές χάρη στο μοναδικό υποκριτικό ταλέντο του Σερ Άντονι Χόπκινς, ο οποίος κέρδισε το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου και παραμένει ο μικρότερος Α΄ Ρόλος στην ιστορία των Όσκαρ, που κέρδισε το βραβείο. Κανένας δεν μπορεί να ξεχάσει το βλέμμα του στην ταινία και σίγουρα είναι από αυτές που όταν τις “πετύχεις” στην τηλεόραση θα κάτσεις να τις ξαναδείς.
Ο Νονός
Σίγουρα το ομώνυμο βιβλίο του Μάριο Πούτζο είναι εκπληκτικό, ωστόσο εδώ έχουμε να κάνουμε με μια ταινία η οποία άλλαξε για πάντα τον κινηματογράφο και θεωρείται μια από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών. Το να βλέπεις τον Μάρλο Μπράντο να λέει την θρυλική ατάκα «I’m going to make him an offer he can’t refuse», είναι κάτι που σίγουρα δεν μπορεί να σου “περάσει” κανένα βιβλίο.
American Psycho
Το American Psycho είναι μια τρομερή ταινία που έμεινε αρκετά πιστή στο βιβλίο που βασίστηκε. Ωστόσο, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ταινία είναι είναι ένα κλικ καλύτερη από το μυθιστόρημα του Μπρετ Ίστον Έλις που οποίο κυκλοφόρησε το 1991 μέσα σε μια θύελλα αντιδράσεων – λόγω των βίαιων, ρεαλιστικών περιγραφών – κυρίως λόγω της εξαιρετικής ερμηνείας του Κρίστιαν Μπέιλ.
Τελευταία έξοδος: Ρίτα Χέιγουορθ
Μπορείτε να σχεδιάσετε ένα ουράνιο τόξο για κάποιον που δεν το έχει δει ποτέ, και να κάνετε εξαιρετική δουλειά περιγράφοντάς το, αλλά το να του το δείξετε είναι εντελώς διαφορετική εμπειρία. Αυτό ακριβώς συνέβη με την κινηματογραφική εκδοχή της νουβέλας του Στίβεν Κινγκ “Rita Hayworth and Shawshank Redemption”. Μία ιστορία που ήταν υπέροχη στο χαρτί, αλλά προκαλούσε δέος να τη βλέπεις να ζωντανεύει.
Η ταινία εξιστορεί τη ζωή του Άντι Ντουφρέιν, ενός τραπεζίτη, ο οποίος περνάει άδικα δύο δεκαετίες στη φυλακή Σώσανκ. Εκεί αναπτύσσει φιλία με τον λαθροδιακινητή Ρεντ, εργάζεται για τον διεφθαρμένο διευθυντή Σάμιουελ Νόρτον, και μαθαίνει να προσαρμόζεται στη σκληρή ζωή της φυλακής.
Φόρεστ Γκαμπ
Υπάρχουν πολλές και μεγάλες διαφορές μεταξύ ταινίας και βιβλίου. Στην ταινία βλέπουμε το θάνατο της Τζένι και τον Φόρεστ να μεγαλώνει μόνος το παιδί τους. Ενώ το βιβλίο τελειώνει με τον Φόρεστ να ξεκινά τη δικιά του επιχείρηση με γαρίδες, σε ανάμνηση του φίλου του Μπέντζαμιν Μπάφορντ “Μπάμπα” Μπλου. Επίσης, στο βιβλίο η Τζένι ζει αλλά παντρεύεται άλλον άντρα και κάνει το παιδί του.
Ο σεναριογράφος, εξ αρχής αποστασιοποιήθηκε από το βιβλίο. Άλλαξε την ιστορία, έτσι ώστε να δοθεί μεγαλύτερη βάση στην ερωτική ιστορία και όχι τόσο στις φανταστικές περιπέτειες του Φόρεστ.
Διαβάστε επίσης: 13 ΜΗ ρομαντικές ταινίες για να δεις του Αγίου Βαλεντίνου!
