Kαλό ταξίδι πράκτορα, 007

Βρετανικό στυλ σε συνδυασμό με φλεγματικό χιούμορ. Ένας από τους πιο επιτυχημένους James Bond. Με αφορμή την είδηση του θανάτου του, αφιερώνουμε λίγα λόγια στον “Άγιο 007”.

Νεανικά χρόνια

O Sir Roger Moore γεννήθηκε στο Λονδίνο το 1927 και η κλίση του προς την ηθοποιία ήταν έκδηλη από νεαρή ηλικία. Αν και ήταν καλός μαθητής στα 15 του εγκαταλείπει το σχολείο για να δουλέψει σε μια εταιρεία παραγωγής, στην οποία δούλεψε ως ασκούμενος παραγωγής κινουμένων σχεδίων. Η απόλυση του απο την πρώτη του δουλειά τον οδήγησε στο κυνήγι ρόλων, βασιζόμενος στην καλή του εμφάνιση. Κατάφερε το 1945 να πραγματοποιήσει το υποκριτικό του ντεμπούτο μ’έναν μικρό ρόλο στη ταινία “Caesar and Cleopatra”. Στην ηλικία των 18 γίνεται δεκτός στη Royal Academy of Dramatic Arts, τα δίδακτρα της οποίας πλήρωνε ο σκηνοθέτης Brian Desmond Hurst, ο οποίος πίστεψε στον Moore.

“Ο Άγιος”

Το 1953 ο Μoore ξαναπαντρεύεται την Dorothie Squires και μετακομίζει στις Η.Π.Α. καταφέρνοντας να εξασφαλίσει ένα ρόλο στην τηλεοπτική σειρά “World by the Tail”. Με αυτήν του συμμετοχή διάφορα κινηματογραφικά studios τον πλησίασαν. Ο Moore καταλήγει να υπογράψει με την MGM και Paramount συμβόλαιο έναντι 250 δολλαρίων ανα εβδομάδα. Έτσι εξασφαλίζει ρόλους στα “The Last Time I Saw Paris” (1954), “Interrupted Melody” (1955), “The King’s Thief” (1955) και “Diane” (1956). Έπειτα υπογράφει με την Warner Bros και ακολουθούν ρόλοι στις τηλεοπτικές σειρές όπως οι “The Alaskans” (1959–60), και “Maverick” (1960-61). Η καταξίωση στην καριέρα του ήρθε με τη συμμετοχή του στην τηλεοπτική σειρά “Ο Άγιος” (1962-1969). Η σειρα τον έκανε πασίγνωστο στην Αγγλία και σε πολλές άλλες χώρες του κόσμου.

“James Bond”

Το 1972 ήταν μια καθοριστική χρονιά στην καριέρα του Moore. O Albert Brocolli, παραγωγός των ταινιών του “James Bond” τον προσεγγίζει για τον ρόλο. Ο Moore δεν ήταν ο Βond που ο Ian Fleming είχε εμπνευστεί στα βιβλία του. Ο Moore ήταν ένας φλεγματικός, playboy και άψογος εκπρόσωπος του βρετανικού χιούμορ. Η πρώτη του ταινία ήταν η “Live and Let Die” (1973) και ακολούθησαν οι “The Man with the Golden Gun” (1974), “The Spy Who Loved Me” (1977), “Moonraker” (1979), “For Your Eyes Only” (1981), “Octopussy” (1983), και “A View to a Kill” (1985).

Μετά-Bond εποχή

Συμμετείχε σε αρκετές ταινίες και συνέγραψε τα βιβλία “My Word Is My Bond: The Autobiography” (2008), “Last Man Standing” (εκδόθηκε ως “One Lucky Bastard” στις Η.Π.Α) και “Bond on Bond: Reflections on 50 Years of James Bond (2012)”.

Ο Moore τιμήθηκε πολλές φορές από το παλάτι ως Commander of the Most Excellent Order of the British Empire (CBE) το 1999, κυρήχθηκε ιππότης το 2003 και Commander in France’s National Order of Arts and Letters το 2008.

Προσωπική ζωή

Μέχρι το 1970 είχε παντρευτεί τρεις φορές, “ενδίδοντας” στο ωραίο φύλο ως γνήσιος gentleman. Ο πρώτος του γάμος ήταν το 1946 με την Ντορν Βαν Στάυν, συμφοιτήτρια του στη Royal Academy. Ακολούθησε η παράνομη σχέση του με την Ντόροθι Σκουάιαρς, την οποία παντρεύεται το 1953. Η παθολογική της ζήλια και η μη απόκτηση παιδιών τους οδήγησε στο διαζύγιο, το οποίο έδωσε στον Moore οκτώ χρόνια αργότερα. Εν συνεχεία γνωρίζει τη Λουίζα Ματτιόλι με την οποια αποκτούν 3 παιδιά. Ως γνήσιος εργένης δε σταματά εκεί. Τέλος, το 1993 ερωτεύεται την Κριστίνα Θόλστρουπ, με την οποία παρέμεινε μέχρι και τον θάνατο του.

Ο Moore ζούσε για χρόνια στην Ελβετία λόγω της υψηλής φορολογίας στην Αγγλία. Τα τελευταία χρόνια περνούσε αρκετό χρόνο στο Μονακό και στη Νότια Γαλλία.

Σε μια δημοσκόπηση του 2004 για τα βραβεία Όσκαρ ο Μουρ ψηφίστηκε ως ο καλύτερος Μποντ όλων των εποχών, ενώ σε μια άλλη τέσσερα χρόνια αργότερα πήρε την πρώτη θέση με ποσοστό 62%. Το 2015, το περιοδικό GQ τον συμπεριέλαβε ανάμεσα στους 50 «καλύτερα ντυμένους Βρετανούς άνδρες».

Καλό ταξίδι πράκτορα, 007.