Το Όσκαρ είναι το σπουδαιότερο βραβείο που μπορεί να λάβει ένας ηθοποιός ή σκηνοθέτης, αυτό ωστόσο που έχει παρατηρηθεί σε πολλές απονομές είναι πως πολλοί αξιόλογοι και ευρέως αναγνωρίσιμοι σκηνοθέτες του σύγχρονου κινηματογράφου, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για μερικές από τις πιο πρωτοποριακές, όμορφες και διαχρονικές ταινίες που έγιναν ποτέ, δεν έχουν λάβει ποτέ το χρυσό αγαλματίδιο.
Από τον Όρσον Γουέλς, στον Άλφρεντ Χίτσκοκ και τον Στάνλεϊ Κούμπρικ, δείτε παρακάτω πέντε σπουδαίους σκηνοθέτες που δεν έλαβαν ποτέ το Οσκαρ Καλύτερης σκηνοθεσίας.
Όρσον Γουέλς
Ο Όρσον Γουέλς ήταν κυρίως γνωστός για την ταινία του “Πολίτης Κέιν”, την οποία πολλοί έχουν αποκαλέσει την καλύτερη ταινία όλων των εποχών, ωστόσο έχει σκηνοθετήσει πολλές άλλες ταινίες που θεωρούνται επίσης αριστουργήματα. Ο “Πολίτης Κέιν” έλαβε 9 υποψηφιότητες για βραβείο Όσκαρ μεταξύ των οποίων και για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας. Για 5 συνεχόμενες δεκαετίες η ταινία λάμβανε την πρώτη θέση στη λίστα με τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών που θεσπίζεται από τους μεγαλύτερους κριτικούς από όλο τον κόσμο σε ψηφοφορία που διοργανώνει το περιοδικό Sight & Sound.
Σύμφωνα με το περιοδικό Variety η συστηματική καταψήφιση του Γουέλς από κομπάρσους που έλαβαν μέρος στην ψηφοφορία του στοίχισε το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας και Α’ Ανδρικού Ρόλου. Η ταινία κέρδισε τελικά το Όσκαρ Πρωτότυπου Σεναρίου, ενώ το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας πήγε στην ταινία του Τζον Φορντ, “Η κοιλάδα της κατάρας”.
Ακίρα Κουροσάβα
Ο Ακίρα Κουροσάβα θεωρείται ένας απο τους καλύτερους και πιο σημαντικούς σκηνοθέτες όλων των εποχών, έχοντας γυρίσει πάνω απο 30 ταινίες και έχοντας επηρεάσει πολλούς γνωστούς σκηνοθέτες. Είναι αναμφίβολα ο γνωστότερος στην Δύση Ιάπωνας σκηνοθέτης, ωστόσο χρειάστηκαν 92 χρόνια για να λάβει κάποιος σκηνοθέτης το Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας με ξενόγλωσση ταινία (Μπονγκ Τζουν – Χο με την ταινία “Παράσιτα).
Το 1999, το CNN τον ονόμασε “Ασιάτη του Αιώνα” στην κατηγορία “Τέχνες, Λογοτεχνία και Κουλτούρα”. Ανάμεσα στις πιο αναγνωρισμένες του ταινίες είναι τα Οι Επτά Σαμουράι (1954), Ρασομόν (1950), Ραν (1985), Ikiru (1952), Yojimbo (1961), High and Low (1963), Ο Θρόνος του Αίματος (1957), Tο Μυστικό Φρούριο (1958) και Kagemusha (1980).
Σπάικ Λι
Το 1989 ο Κουροσάβα έλαβε τελικά ένα τιμητικό βραβείο Όσκαρ, ωστόσο, όπως είπε πολύ καλά και η Κιμ Μπέισινγκερ, μια ταινία έλειπε από τις κύριες κατηγορίες και αυτή ήταν το “Κάνε το Σωστό” του Σπάικ Λι. “Έχουμε πέντε υπέροχες ταινίες εδώ, και είναι υπέροχες για έναν λόγο: επειδή λένε την αλήθεια.” είπε. “Αλλά λείπει μια ταινία από αυτήν τη λίστα που αξίζει να είναι σε αυτήν, γιατί ειρωνικά μπορεί να πει τη μεγαλύτερη αλήθεια από όλες. Και αυτό είναι το ‘Κάνε το Σωστό΄.”
Ο Σπάικ Λι κέρδισε ένα τιμητικό Οσκαρ το 2016, ωστόσο, και ειδικά για το «”Κάνε το Σωστό”, θεώρησε τρομερή αδικία όχι μόνο το γεγονός πως δεν ήταν υποψήφιος, αλλά και πως εκείνη τη χρονιά κέρδισε το Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας ο “Σοφέρ της Κυρίας Ντέιζι”, με τον Λι να επιμένει ακόμη και σήμερα πως “Ποιος θυμάται στ’ αλήθεια τον ‘Σοφέρ της Κυρίας Ντέιζι’;”.
Στάνλεϊ Κιούμπρικ
Ο Στάνλεϊ Κούμπρικ θεωρείται ένας από τους καλύτερους και πιο σημαντικούς σκηνοθέτες όλων των εποχών. Ήταν υποψήφιος για Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας, χωρίς να το λάβει ποτέ. Η ταινία του που πιθανότατα θα είχε κερδίσει το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη, είναι η “2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος” (1968), αλλά ήταν υποψήφια σε άλλες κατηγορίες εκτός από αυτήν.
Φυσικά υπάρχουν και οι ταινίες Σπάρτακος” (1960), “Λολίτα” (1962), “S.O.S. Πεντάγωνο Καλεί Μόσχα” (1964), “Το Κουρδιστό Πορτοκάλι” (1971), “Μπάρι Λίντον” (1975), “Η Λάμψη” (1980), “Full Metal Jacket” (1987) και “Μάτια Ερμητικά Κλειστά”, καμία από τις οποίες δεν κατάφεραν να του χαρίσουν το χρυσό αγαλματίδιο.
Άλφρεντ Χίτσκοκ
Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ συχνά αναφέρεται και ως “Άρχοντας του Σασπένς” καθώς ήταν πρωτοπόρος σε διάφορες τεχνικές, σχετικά με τα θρίλερ περιπέτειας και τα ψυχολογικά θρίλερ. Παραμένει διαχρονικά ένας πρωτοπόρος σκηνοθέτης και σημείο αναφοράς, τόσο για τους θεατές όσο και για τους συναδέλφους του στον χώρο της Έβδομης Τέχνης.
Ο Άλφρεντ Χίτσκοκ προτάθηκε συνολικά πέντε φορές για Όσκαρ σκηνοθεσίας: το 1941 (Ρεβέκκα), το 1945 (Στον Ίσκιο του Θανάτου / Ναυαγοί) το 1946 (Νύχτα Αγωνίας), το 1955 (Σιωπηλώς Μάρτυς) και το 1961 (Ψυχώ), αλλά δεν το κέρδισε ποτέ. Ωστόσο η Ακαδημία αναγνωρίζοντας το λάθος της, του απένειμε το 1968, ένα τιμητικό Όσκαρ για το σύνολο της προσφοράς του, στον χώρο της Έβδομης Τέχνης.
Διαβάστε επίσης: 8 λόγοι που ο Κουέντιν Ταραντίνο είναι τόσο σπουδαίος σκηνοθέτης
