Τη δεκαετία του ’70, το όνομα του Ted Bundy προκαλούσε ρίγη στην αμερικανική κοινωνία. Τα Μέσα τον αποκαλούν συχνά ως «το μοντέλο των κατά συρροή δολοφόνων» κι αυτό γιατί πριν δραστηριοποιηθεί αποτελούσε έναν άντρα- υπόδειγμα με εντυπωσιακό παρουσιαστικό και ευγενείς τρόπους.
Ήταν όμορφος, γοητευτικός, σπούδαζε νομική, είχε πολιτικές βλέψεις και ήταν φοβερά δημοφιλής στους κύκλους του.Ήταν ο τελευταίος άνθρωπος που θα περίμενε κανείς ότι θα βίαζε και θα σκότωνε δεκάδες νεαρές κοπέλες. Γεννήθηκε τον Νοέμβριο του 1946.
Η έφηβη μητέρα του ήταν ανύπαντρη και για να αποφύγει το κοινωνικό στίγμα, παρίστανε την αδερφή του γιου της, τον οποίον μεγάλωναν οι γονείς της, δηλαδή οι παππούδες του. Το είδωλο του μικρού Ted ήταν ο παππούς του, Samuel, που οι γείτονες και οι συγγενείς τον χαρακτήριζαν ως «ρατσιστή, αγροίκο, μισογύνη, βίαιο και μεθύστακα».
Ο Ted έμαθε την αλήθεια για την μητέρα του το 1968, όταν φοιτούσε στο πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον. Η συμπεριφορά του άλλαξε ρίζικα. Μέχρι τότε ήταν ένας κοινωνικός νέος, άριστος φοιτητής και ερωτευμένος με τη Stephanie Brooks. Ξαφνικά όμως ο Ted παράτησε τις σπουδές του και αδιαφορούσε για το μέλλον του.
Η Brooks ωστόσο δεν ανέχτηκε για πολύ καιρό τη συμπεριφορά του.
Ήταν η ερωτική απογοήτευση τον οδήγησε στη δολοφονική τρέλα και τον θυμό του εναντίον των γυναικών. Δραστηριοποιήθηκε στις Πολιτείες Utah, Oregon και Ουάσινγκτον όπου και παραμόρφωνε τα θύματά του. Στη συνέχεια, τοποθετούσε τα κεφάλια τους στον τοίχο του ως εκθέματα. Μετέφερε τα πτώματα σε δύσβατα σημεία του δάσους και τα έθαβε. Μετά επέστρεφε ξανά και ξανά, για να κάνει σεξ με αυτά, μέχρι που αποσυντίθονταν.
Όλες είχαν μακριά, ίσια, καστανά μαλλιά με χωρίστρα στη μέση, ακριβώς το ίδιο χτένισμα με την παλιά του αγάπη, την Stephanie Brooks.
Για πολύ καιρό, δρούσε ανενόχλητος, γιατί πλησίαζε τις κοπέλες χωρίς να προκαλέσει υποψίες. Συχνά προσποιούνταν ότι είχε σπασμένο χέρι ή πόδι και τους ζητούσε να τον βοηθήσουν να μεταφέρει κάτι απ’ το αυτοκίνητό του. Οι κοπέλες έβλεπαν έναν όμορφο, καλοντυμένο, ευγενικό νεαρό και δέχονταν πρόθυμα να τον ακολουθήσουν.
Ο Bundy σκότωσε 8 κοπέλες στην Ουάσινκγτον από τον Ιανουάριο μέχρι τον Ιούλιο του 1974 και άλλες 9 από τη Γιούτα και το Κολοράντο, μέχρι και τον Ιούνιο του 1975. Μόνο μία γλίτωσε, η 18χρονη Carol DaRonch που κατάφερε να πηδήξει απ’ το κινούμενο αμάξι και να φύγει τρέχοντας. Η DaRonch ήταν και ο λόγος που ο Bundy οδηγήθηκε επιτέλους στη δικαιοσύνη.
Ο Bundy συνελήφθη και τον Φεβρουάριο του 1976 καταδικάστηκε σε 15 χρόνια κάθειρξης.
Ο Bundy δεν είχε δικηγόρο. Υπερασπίστηκε τον εαυτό του και γι’ αυτό έπαιρνε συχνά άδεια για να επισκεφτεί νομικές βιβλιοθήκες. Σε μία από αυτές τις επισκέψεις, στις 7 Ιουνίου 1977, κατάφερε να αποδράσει απ’ το παράθυρο και κρύφτηκε στα δάση του Άσπεν. Τον εντόπισαν και τον συνέλαβαν ξανά μετά από έξι μέρες, στις 13 Ιουνίου.
Στις 30 Δεκεμβρίου, απέδρασε ξανά και αυτή τη φορά, οι αρχές άργησαν να τον εντοπίσουν. Εγκαταστάθηκε στη Φλόριντα, κοντά στο Πανεπιστήμιο της πολιτείας και στις 15 Ιανουαρίου του 1978, διέρρηξε το σπίτι της αδελφότητας ΧΟ. Τα κορίτσια της αδελφότητας κοιμόντουσαν και ο Bundy βίασε και στραγγάλισε την 21χρονη Margaret Elizabeth Bowman και την 20χρονη Lisa Levy. Επιτέθηκε σε άλλες τρεις, οι οποίες επέζησαν.
Ο Bundy εξαφανίστηκε και στις 9 Φεβρουαρίου, απήγαγε και σκότωσε την 12χρονη Kimberly Diane Leach. Τρεις μέρες αργότερα, τον εντόπισε η αστυνομία, καθώς προσπαθούσε να περάσει στην πολιτεία της Αλαμπάμα.
Η δίκη του ξεκίνησε τον Ιούνιο του 1979 και ο Bundy εκπροσώπησε πάλι τον εαυτό του.
Αν και ταλαντούχος δικηγόρος, δεν είχε ούτε τις γνώσεις ούτε την εμπειρία για να αντιμετωπίσει μια τόσο δύσκολη υπόθεση. Με τι επιχειρήματα άλλωστε. Ένα από τα πιο ατράνταχτα στοιχεία σε βάρος του, ήταν τα αποτυπώματα από τα δόντια του, που είχαν βρεθεί σε μερικά πτώματα. Καταδικάστηκε σε θάνατο στην ηλεκτρική καρέκλα, αλλά συνέχιζε να υποστηρίζει σθεναρά ότι ήταν αθώος.
Σε ηλικία 43 ετών, εκτελέστηκε στην ηλεκτρική καρέκλα αφού είχε παραδεχθεί πως ήταν ένοχος για τουλάχιστον 36 φόνους. Ο αληθινός αριθμός των θυμάτων παραμένει άγνωστος και μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερος.
H Σιωπή των Αμνών (1991) αποτέλεσε ένα από τα πιο πετυχημένα θρίλερ, με τον Anthony Hopkins να ενσαρκώνει τον κατά συρροήν δολοφόνο.
